Bakı məktəbliləri, 1975 ci il illərin saf gülüşü və təmiz niyyəti heç vaxt unudulmur!

1975-ci ilin Bakı səhəri... Küçələri yenicə yuyulmuş şəhərin dar səkiləri ilə ağ yaxalı, tərtəmiz geyimli məktəblilər dərsə tələsir. Onların çiyinlərində qırmızı pioner qalstukları, əllərində dərs dəftərləri var. O illərin Bakı məktəblisi yalnız təhsil alan uşaq deyildi - o, həm də bir dövrün ideallarını daşıyan, gələcəyə böyük ümidlərlə addımlayan gənc bir nəslin nümayəndəsi idi.

Məktəb həyətində səhər düzülüşləri, pioner salamları, "həmişə hazırıq" deyə qışqıran səs tonları hələ də qulağımda əks-səda verir. Kitabxana saatları, inşa yarışmaları, məktəblərarası bilik müsabiqələri ilə böyüyən bu nəsil, öz içində həm zəhmətə, həm də elmə sevgi daşıyırdı.

Həmin illərin məktəblilərində bir sadəlik, bir səmimiyyət vardı. Yalan, süni parıltı yox idi. Uşaqlar oyun oynayanda da, şeir oxuyanda da, bayram tədbirlərində çıxış edəndə də içdən gələn bir coşqu, saf bir sevgi ilə bunu edirdilər. Dərslərdən sonra şəhərin parklarında kitab oxuyan, Yaşıl Teatrın yanında velosiped sürən, sevinə-sevinə tramvaya minən uşaqları görmək mümkün idi.

Bu gün məktəblərimizdə fərqli bir nəsil yetişir. Texnologiya dövrünün övladları - daha sürətli, daha fərqli düşünən, amma o illərin təvazökar ruhunu bilsəydilər, bəlkə də hər şey bir az daha başqa olardı.

1975-ci ilin Bakı məktəblilərinin saf dünyasına boylanarkən həm nostalgiya, həm də qürur hissi yaşayıram mümkündür. Çünki o günlər bizim üçün yalnız keçmişin bir səhifəsi deyil, həm də bu günə işıq tutan bir mayakdır.

P.S.
Bu yazını o illərin məktəb forması ilə dərsə gedən, ilk sevgisini məktəb partası arxasında yaşayan, bir parça çörəyi dostu ilə bölüşən o gözəl insanlarla söhbətlərimizdən ilhamlanaraq qələmə aldım. Həmin söhbətlərdə gördüm ki, zaman dəyişsə də, o illərin saf gülüşü və təmiz niyyəti heç vaxt unudulmur.

Xəyal Abdullayev
Milli.Az