Heydər Əliyev və atamın xatirəsi ürəyimdə əbədi yaşayır İlqam Cəbiyev yazır

Mən Ulu Öndər Heydər Əliyevi həqiqətən çox istəmişəm. Uşaqlıq illərimdən bəri ona olan sevgim böyük idi. Rəhmətlik atamla hər axşam xəbərlərin saatını səbirsizliklə gözləyərdik ki, Heydər Əliyevin ölkədəki çıxışlarını izləyək. Evdə o an sanki həyat dayanardı – bir nəfər belə səs sala bilməzdi. Çünki Ulu Öndərin danışığı, nitqi tamam başqa idi – adamı valeh edən, ruhu oxşayan, gələcəyə ümid verən bir səs tonu vardı.

Atam həmişə deyərdi: “Heydər Əliyev danışanda qulaq asmaq vacibdir, çünki bu insan xalqın yolunu göstərir.” Mən də onun hər sözünü diqqətlə izləyərdim. Bəlkə də o günlərdən qəlbimdə dövlətə, millətə bağlılıq, vətən sevgisi yarandı.

Ulu Öndərin çıxışları bizim ailə üçün adi xəbər yox, böyük bir dərs, böyük bir məktəb idi. Onun səsi yayılan kimi evdə səssizlik hökm sürərdi – çünki bilirdik ki, bu insan Azərbaycanın taleyindən danışır, gələcəyindən söz açır.

Heydər Əliyev sadəcə bir siyasətçi deyildi – o, Azərbaycan xalqının ata siması idi. Mən indi də o günləri, o həyəcanı, atamla birlikdə ona baxdığımız anları böyük hörmət və sevgi ilə xatırlayıram.

Atamı itirdim… Allah rəhmət eləsin Ulu Öndərimizə də, atama da. Onların izi qəlbimdə əbədi yaşayır

DOĞRU.AZ