“Qaçış subyektiv zamanın keçidini 20 faiz yavaşladır”

...İtaliya Texnologiya İnstitutunun alimləri aşkar ediblər ki, insanlar qaçarkən vaxtın yavaşlamasını hiss edirlər. Bu təsir fiziki gücdən deyil, hərəkətlərini idarə etmək üçün tələb olunan zehni səydən qaynaqlanır.

SİA-nın məlumatına görə, tədqiqatın nəticələri Scientific Reports (SciRep) jurnalında dərc edilib.

Zamanın qavranılması nadir hallarda saata uyğun gəlir və gündəlik həyatda asanlıqla təhrif olunur.

Əvvəllər alimlər fiziki fəaliyyətin - gəzintidən velosiped sürməyə qədər - hadisələrin müddətinin qavranılmasını dəyişdirə biləcəyini müşahidə etmişdilər.

Lakin bunun bədənin fizioloji reaksiyaları və ya diqqət tələbləri ilə bağlı olub-olmadığı məlum deyildi.

Komanda idrak amillərinin əsas rol oynayıb-oynamadığını yoxlamaq qərarına gəldi.

Bunu etmək üçün onlar 22 gənc könüllü ilə bir araşdırma apardılar. İştirakçılardan iki saniyəlik vizual stimulu əzbərləmələri və sonra müxtəlif şəraitdə digər stimulların müddətini qiymətləndirmələri istənildi.

Təcrübə dörd şəraitdə aparıldı: ayaq üstə durmaq, maksimum ürək döyüntüsünün təxminən 80 faizi ilə qaçış yolunda qaçmaq, geriyə doğru yerimək və ayaq üstə durarkən əlavə vizual yaddaş tapşırığı yerinə yetirmək.

Fiziki gücü qiymətləndirmək üçün ürək döyüntüsü ölçüldü. Nəticələr göstərdi ki, artan diqqət tələb edən üç şəraitdə iştirakçılar stimulların müddətini əsas vəziyyətlə müqayisədə həddindən artıq qiymətləndiriblər.

Qaçış zamanı 1,8 saniyəlik interval iki saniyə kimi hiss olunurdu, yəni vaxt təxminən doqquz faiz "uzadılırdı". Geriyə doğru yeriyərkən və ikili tapşırığı yerinə yetirərkən təhrif təxminən yeddi faiz təşkil edirdi.

Təsirinin böyüklüyü ürək döyüntüsündən asılı deyildi. Qaçış bədənə digər şərtlərə nisbətən xeyli çox yük versə də, zaman təhrifinin dərəcəsi təxminən eyni olaraq qalırdı.

Nazlı Almuradova