İmamoğlu: Qərbin Türkiyə uğrunda son şansı?

Milli.Az "Baku Network"da dərc olunmuş məqaləni təqdim edir:

Türkiyə siyasəti coşqun bir dənizə bənzəyir - burada tarixin dalğaları bir-birini dağıdıcı güclə əvəzləyir və hər yeni fırtına təkcə ölkənin siyasi mənzərəsini deyil, bütöv regionu sarsıtmaq təhlükəsi daşıyır. Əkrəm İmamoğlunun həbsi də məhz belə bir fırtına oldu - sürətli, gözlənilməz və rəmzi məna kəsb edən bir hadisə. Bu, sadəcə hüquqi məsələ və ya daxili siyasi intriqaların nəticəsi deyil. Bu, Türkiyə siyasətini izləyən hər kəsi diqqətlə üfüqə baxmağa məcbur edən qara buludların xəbərçisidir - orada artıq yeni siyasi döyüşlərin konturları görünməkdədir.

İmamoğlu ilə bağlı vəziyyət Türkiyənin keçmişi və bu gününün mürəkkəb ziddiyyətlər düyünündə necə qovuşduğunu əks etdirən dərin proseslərin təzahürüdür. Onun həbsi bir çoxlarına 2000-ci illərin əvvəllərini xatırlatdı - o zaman gənc və enerjili siyasətçi Rəcəb Tayyib Ərdoğan da məhkəmə sistemi ilə üzləşmişdi, lakin bu sınağı öz siyasi karyerası üçün tramplinə çevirə bilmişdi. Bu gün isə artıq Ərdoğanın özü təcrübəli kapitan rolunda çıxış edərək, müxalifətin təzyiqləri və xarici təsirlər arasında manevr edərək Türkiyə dövlətçiliyi gəmisini düzgün kursda saxlamağa çalışır.

Fırtına təkcə Ankara və İstanbul səmasında deyil, Cənubi Qafqazda, Mərkəzi Asiyada və Yaxın Şərqdə də yankılanır. İmamoğlunun həbsi daha geniş geosiyasi ssenarinin tərkib hissəsidir, burada Türkiyə sadəcə bir dövlət deyil, bütöv bir regionun sabitliyinə təsir edən strateji oyunçu kimi çıxış edir. Ankaranın yaxın müttəfiqi olan Azərbaycan üçün bu proses xüsusi əhəmiyyət daşıyır. Türkiyədəki siyasi sabitlik, xüsusilə də Qərbin regionda artan fəallığı fonunda, Bakının təhlükəsizliyinə və iqtisadi maraqlarına birbaşa təsir göstərir.

Əkrəm İmamoğlu elə bir fiqura çevrildi ki, sanki o, Avropa və Qərb dairələri ilə yaxınlaşmaya yönələn alternativ yol təqdim edə bilərdi. Lakin bu strategiya, liberal ziyalılar üçün cəlbedici görünsə də, onilliklərdir milli kimliyin möhkəmləndirilməsi, siyasi müstəqillik və regional liderlik kursunu dəstəkləyən Türkiyə cəmiyyətinin ənənəvi təbəqələrində ciddi narahatlıq doğurdu.

Bu gün Türkiyə növbəti dönüş nöqtəsi astanasında dayanır. Müxtəlif ideoloji düşərgələrin toqquşduğu hakimiyyət mübarizəsi artıq daxili çəkişmələrdən kənara çıxıb və ölkənin gələcəyi uğrunda genişmiqyaslı savaşa çevrilib. İmamoğlunun həbsi sadəcə siyasi mübarizənin bir epizodu deyil, eyni zamanda bütöv Avrasiya məkanına təsir edəcək böyük dəyişikliklərin xəbərçisidir. Bu mübarizədə təkcə Türkiyənin gələcəyi deyil, həm də post-sovet məkanında güc balansı da təhlükə altındadır - burada Ankaranın mövqeləri getdikcə daha vacib rol oynayır.

Avropanın İmamoğlunu açıq şəkildə dəstəklədiyi, ABŞ-ın isə daha təmkinli mövqe sərgilədiyi bir şəraitdə, Türkiyə siyasi sisteminin suverenliyini gücləndirməyə çalışır və xarici oyunçuların öz şərtlərini diqtə etməsinə imkan vermir. Bu yol siyasi iradə və öz gücünə inam tələb edir - məhz bu keyfiyyətlər sayəsində Ankara dəfələrlə çətinliklərin öhdəsindən gələrək dünyada öz rolunu təsdiqləyib.

... Türkiyədə məhkəmə İstanbul meri Əkrəm İmamoğlunun həbs olunmasına dair rəsmi qərar çıxardı. O, prezident Rəcəb Tayyib Ərdoğanın 2028-ci ildə keçiriləcək seçkilərdə əsas rəqiblərindən biri hesab olunur.

İmamoğlu 19 martda korrupsiya ittihamı ilə saxlanıldı. Bu, müxalifətin onu 2028-ci il prezident seçkilərində namizəd elan etməyə hazırlaşdığı günlərdə baş verdi. İmamoğlu irəli sürülən bütün ittihamları rədd edir və onun həbsi ölkə boyu dörd gündür davam edən genişmiqyaslı etirazlara səbəb olub. Bu aksiyalar miqyasına görə Türkiyədə son on ildə baş verən ən irimiqyaslı etirazlardan biri hesab edilir.

"Mən heç vaxt təslim olmayacağam", - deyə İmamoğlu sosial şəbəkələrdə bəyan etdi.

Prezident Ərdoğan etirazları sərt şəkildə pisləyərək, müxalifətdəki Cümhuriyyət Xalq Partiyasını (CHP) ictimai ziddiyyətləri qızışdırmaqda və ictimai qaydanı pozmaqda ittiham edib. Türkiyə hakimiyyəti tərəfindən elan edilən küçə aksiyaları qadağasına baxmayaraq, ölkə boyu keçirilən etirazlarda iştirakçılar azadlıq, qanunçuluq və ədalət tələbi ilə şüarlar səsləndiriblər.

İmamoğlunun saxlanmasından sonra Türkiyənin müxtəlif şəhərlərində minlərlə insan küçələrə axışıb. Əvvəlcə İstanbulda kütləvi yığıncaqlar qadağan edilsə də, daha sonra bu qadağa Ankara və İzmirə də şamil olundu. Güc strukturları etiraz aksiyalarına fəal şəkildə müdaxilə edərək nümayişçiləri dağıtmaq üçün gözyaşardıcı qaz və su şırnaqlarından istifadə ediblər.

Əkrəm İmamoğlu Türkiyə müxalifətinin əsas simalarından biridir. 2024-cü ildə onun rəhbərlik etdiyi Cümhuriyyət Xalq Partiyası bələdiyyə seçkilərində qalib gələrək, prezident Ərdoğanın lideri olduğu Ədalət və İnkişaf Partiyasını (AKP) məğlub etdi. Bu məğlubiyyət Ərdoğanın son iyirmi ildəki ilk ciddi siyasi uğursuzluğu oldu.

İmamoğlunun həbsindən bir gün əvvəl İstanbul Universitetinin rəhbərliyi onun ali təhsil diplomunun ləğv ediləcəyini elan etdi. Buna səbəb kimi diplomun alınması prosesində müəyyən edilmiş pozuntular göstərildi. Türkiyə Konstitusiyasına görə, prezident postuna namizədlərin ali təhsili olmalıdır. Buna görə də diplomun ləğvi İmamoğlunun seçkilərə qatılmaq planlarını alt-üst edə bilərdi.

Əkrəm İmamoğlu, əksinə, siyasi strategiyasını tam fərqli bir formatda qurmağa çalışır - o, həm dünyəvi, həm də dini seçiciləri cəlb etməyə hesablanmış inklüziv yanaşmaya üstünlük verir. Lakin onun Qərb dairələri ilə sıx bağlı olan "elita siyasətçisi" obrazı ona Türkiyə cəmiyyətinin ənənəvi təbəqələrinin tam etimadını qazanmağa imkan vermir. Bu amil onun gələcək siyasi mübarizədə perspektivlərini əhəmiyyətli dərəcədə çətinləşdirir.

İmamoğlunun həbsi ilə bağlı vacib məqam onun Cümhuriyyət Xalq Partiyası (CHP) daxilində gedən daxili proseslərə təsiridir. 2023-cü il seçkilərində Kamal Kılıçdaroğlunun məğlubiyyətindən sonra partiyada yenilənmə prosesi başladı və bunun nəticəsində cəmiyyətin daha konservativ təbəqələri ilə dialoq qurmağa çalışan Özgür Özəlin mövqeləri möhkəmləndi. Bu fonda İmamoğlunun CHP daxilindəki nüfuzu müəyyən qədər zəifləməyə başladı, xüsusilə də Ankaranın meri Mansur Yavaşın artan populyarlığı fonunda.

Mansur Yavaş milli-mühafizəkar keçmişi və orta xəttə əsaslanan siyasi ritorikası sayəsində bir çox seçici tərəfindən daha etibarlı və kompromis namizəd kimi qəbul edilir. Onun Mərkəzi Anadoluda geniş dəstəyə malik olması və uğurlu idarəçi kimi qazandığı nüfuz onu aparıcı müxalifət liderlərindən biri kimi önə çıxarır.

Türkiyədəki daxili siyasi proseslər kontekstində diqqətçəkən digər mühüm fiqur isə ölkənin xarici işlər naziri Hakan Fidanın şəxsiyyətidir. Təhlükəsizlik və diplomatiya sahəsində geniş təcrübəyə malik olan Fidan ölkənin siyasi sistemində mühüm yer tutur. Onun güc strukturlarında və diplomatik dairələrdə təsir gücü Ankaranın xarici siyasət strategiyasının həyata keçirilməsində onu açar fiqura çevirir. Eyni zamanda, Fidan Türkiyənin regional təsirini gücləndirmək üçün fəal şəkildə çalışır ki, bu da Ankaranın beynəlxalq arenada mövqelərini daha da möhkəmləndirir.

İmamoğlu ətrafında baş verən hadisələr fonunda Qərb ölkələrinin mövqeyi birmənalı olmadı. ABŞ bu məsələni "Türkiyənin daxili işi" adlandıraraq vəziyyətdən kənar qalmağı üstün tutdu. Bu yanaşma Vaşinqtonun, xüsusilə də Ankaranın regional münaqişələrdə artan rolunu nəzərə alaraq, Türkiyənin daxili proseslərinə müdaxilə etməkdən çəkinməyə çalışdığını göstərir. Avropa isə əksinə, İmamoğlunun həbsini sərt şəkildə tənqid edərək Türkiyədə daha Qərbyönümlü siyasi kursun formalaşmasına maraq göstərdiyini nümayiş etdirdi.

Beləliklə, Əkrəm İmamoğlunun həbsi təkcə təcrid olunmuş hadisə deyil, Türkiyənin siyasi mənzərəsində gedən daha genişmiqyaslı transformasiya prosesinin bir hissəsi kimi qiymətləndirilməlidir. Qeyd etmək vacibdir ki, beynəlxalq təzyiqlərin artdığı bir dövrdə Türkiyə öz siyasi sisteminin davamlılığını və daxili proseslərini müstəqil şəkildə tənzimləmək qabiliyyətini nümayiş etdirməyə davam edir. Ankaranın milli maraqların qorunmasına yönəlmiş müstəqil və çoxvektorlu siyasəti regionda sabitliyin təmin edilməsində mühüm amil olaraq qalır.

... Əkrəm İmamoğlunun həbsi ilə bağlı vəziyyət həqiqətən də daha dərindən təhlil olunmağa layiqdir, xüsusilə də onun siyasi, strateji və hətta geosiyasi nəticələri nəzərə alınmaqla. Bu hadisə yalnız Türkiyənin daxili problemi kimi qiymətləndirilə bilməz, çünki burada həm daxili, həm də xarici qüvvələrin iştirak etdiyi hakimiyyət uğrunda mübarizə əks olunur. Üstəlik, bu proses Azərbaycanın maraqlarına da təsir göstərir, çünki Ankara ilə sıx əlaqələr və Türkiyənin regional proseslərdə artan rolu Bakının maraqları baxımından xüsusi əhəmiyyət daşıyır.

İmamoğlunun həbsi Türkiyənin növbəti seçkilərə hazırlaşdığı dövrdə cərəyan edən mürəkkəb siyasi oyunun bir hissəsi oldu. Bu hadisə göstərdi ki, Rəcəb Tayyib Ərdoğanın rəhbərlik etdiyi hakimiyyət yalnız daxildə mövqelərini gücləndirmək deyil, həm də onun hakimiyyətinə meydan oxuya biləcək güclü müxalifət koalisiyasının yaranmasının qarşısını almağa çalışır.

Qeyd etmək vacibdir ki, Əkrəm İmamoğlu böyük şəhərlərdəki populyarlığına və liberal, dünyəvi dairələrin dəstəyinə baxmayaraq, Türkiyə cəmiyyətinin mühafizəkar hissəsi ilə yetərincə möhkəm əlaqə qura bilmədi. Ərdoğan vaxtilə türk-islam kimliyinə arxalanaraq kütləvi dəstək qazana bildiyi halda, İmamoğlu hələ də cəmiyyətin mühüm hissəsi tərəfindən Qərb dairələri və elita ilə bağlı siyasətçi kimi qəbul edilir.

Xüsusilə diqqətçəkən məqam ondan ibarətdir ki, Avropa İmamoğlunu açıq şəkildə dəstəkləyərək onu Türkiyə siyasətində potensial Qərbyönümlü ideyaların daşıyıcısı kimi görür. Bu amil təkcə Türkiyə hakimiyyəti üçün deyil, onun müttəfiqləri, o cümlədən Azərbaycan üçün də ciddi narahatlıq doğurur. Bakı üçün Türkiyənin siyasi sabitliyini qoruyub saxlaması və regional təsirini gücləndirməyə yönəlmiş strateji kursunu davam etdirməsi həyati əhəmiyyət daşıyır, xüsusilə də Qərbin Cənubi Qafqazda artan fəallığı fonunda.

Xüsusilə narahatedici siqnal İmamoğlunun seçkilər ərəfəsində müxalifətin namizədi kimi irəli sürülməsi oldu. Bu addım açıq şəkildə Türkiyənin siyasi kursunu dəyişməyə çalışan qüvvələrlə koordinasiya edilirdi. Xarici dairələr, xüsusilə də Avropa İttifaqı, İmamoğlu vasitəsilə Ərdoğana qarşı balans yaratmağı və Türkiyənin müstəqil regional oyunçu kimi mövqelərini tədricən zəiflətməyi planlaşdırırdılar. Bu ssenari təkcə Türkiyə üçün deyil, onun strateji tərəfdaşları, o cümlədən Azərbaycan üçün də təhlükə kəsb edirdi.

İmamoğlunun həbsi həmçinin Cümhuriyyət Xalq Partiyası (CHP) daxilində təsir balansının yenidən bölüşdürülməsi kontekstində qiymətləndirilməlidir. Özgür Özəlin CHP rəhbərliyində mövqeyinin güclənməsi partiyanın cəmiyyətin daha mühafizəkar təbəqələri ilə dialoq qurmaq və Ədalət və İnkişaf Partiyası (AKP) ilə gərginliyi yumşaltmaq cəhdlərinin göstəricisidir. Bu məqam Azərbaycan üçün də mühüm əhəmiyyət kəsb edir, çünki Türkiyənin əsas siyasi qüvvələri arasında münasibətlərin sabitləşməsi ikitərəfli strateji əlaqələrin möhkəmlənməsinə kömək edir.

Türkiyə müxalifəti daxilində ehtimal edilən parçalanma da vacib məqamlardan biri oldu. Bir tərəfdən, İmamoğlunun həbsi CHP-nin Qərbyönümlü qanadını zəiflətdi, digər tərəfdən isə Türkiyə cəmiyyətinin daha mühafizəkar hissəsi ilə dialoqa hazır olan siyasətçilərin mövqelərini gücləndirdi. Bu amil Ərdoğanın xeyrinə işləyə bilər, çünki bu vəziyyət ona təkcə hakimiyyəti qoruyub saxlamağa deyil, həm də Türkiyənin regiondakı təsirini gücləndirməyə imkan verəcək.

Eyni zamanda, Türkiyədə yeni siyasi kurs formalaşdırmaq istəyən xarici qüvvələrin fəallaşması da diqqət çəkdi. Almaniya və Fransa nümayəndələri də daxil olmaqla Avropa liderləri dəfələrlə İmamoğlunu açıq şəkildə dəstəklədiklərini bəyan ediblər. Məsələn, 2024-cü ilin dekabr ayında Fransadan olan Avropa Parlamentinin deputatı Rafel Glüksman İmamoğlunu "Türkiyənin Avropa dəyərləri orbitinə qayıtması üçün yeganə şans" adlandırdı.

Bu kontekstdə İmamoğlunun həbsi Türkiyə hakimiyyətinin Qərbin təsirinin güclənməsinin qarşısını almaq cəhdi kimi qiymətləndirilir. Maraqlıdır ki, Türkiyənin daxili işlər naziri Ali Yerlikaya TRT Haber kanalına müsahibəsində belə deyib: "Biz xarici dövlətlərin bəzi siyasətçilərə dəstək adı altında bizim daxili siyasətimizə müdaxilə etməsinə imkan verməyəcəyik". Bu sözlər Ankaranın Qərbin artan təzyiqi fonunda müstəqilliyini qorumaq istəyini açıq şəkildə göstərir.

Diqqətçəkən məqam odur ki, ABŞ Türkiyə müxalifəti ilə sıx təmaslarına baxmayaraq, daha təmkinli mövqe sərgilədi. ABŞ Dövlət Departamenti yalnız "demokratik normalara riayət olunması" ilə bağlı açıqlama ilə kifayətləndi. Bu isə Vaşinqtonun Ankara ilə münasibətləri gərginləşdirmək istəmədiyini, xüsusilə də Türkiyənin regional təhlükəsizlik və enerji layihələrindəki rolunu nəzərə aldığını göstərir.

İmamoğlunun həbsi Cümhuriyyət Xalq Partiyasına (CHP) da ciddi zərbə vurdu. Son illərdə bir sıra daxili münaqişələr yaşayan CHP, 2023-cü il prezident seçkilərində Kamal Kılıçdaroğlunun məğlubiyyətindən və onun siyasi səhnədən getməsindən sonra liderlik böhranı ilə üzləşmişdi. Partiyanın rəhbərliyinə gələn Özgür Özəl Kılıçdaroğlunun radikal mövqelərindən uzaqlaşaraq cəmiyyətin orta dərəcədə mühafizəkar təbəqələri ilə yaxınlaşma strategiyasına üstünlük verdi.

Bu yanaşma qismən uğurlu oldu: "Metropoll" sosial araşdırma şirkətinin məlumatına görə, 2024-cü ilin oktyabrında CHP-yə etimad səviyyəsi 30 faizə çatdı ki, bu da partiyanın əvvəlki illərdəki göstəricilərindən əhəmiyyətli dərəcədə yüksək idi. Lakin Özəlin mövqelərinin güclənməsi CHP daxilində İmamoğlu ilə münaqişəyə səbəb oldu. Halbuki İmamoğlu müxalifət daxilində ən parlaq siyasi lider olaraq qalırdı və yalnız ölkə daxilində deyil, Avropa siyasətçilərinin də dəstəyini qazanmışdı.

Diqqətçəkən məqamlardan biri odur ki, İmamoğlunun həbsindən sonra CHP-nin mövqeləri zəiflədi: partiyanın daxili sorğuları göstərdi ki, CHP-nin reytinqi 26 faizə düşdü, halbuki AKP-nin reytinqi 34 faiz səviyyəsində sabit qaldı. Bu isə İmamoğlunun həbsinin təkcə hüquqi addım deyil, həm də müxalifəti zəiflətməyə yönəlmiş strategiyanın bir hissəsi olduğunu göstərir.

Əkrəm İmamoğlu son illərdə xarici qüvvələrin dəstəyindən fəal şəkildə yararlanaraq özünü "demokratik dəyişikliklərin siması" kimi təqdim etməyə çalışırdı. Lakin onun ritorikasının arxasında Türkiyəyə Qərbin maraqlarına xidmət edən siyasi gündəliyi sırımaq cəhdləri açıq-aşkar görünürdü. İmamoğlu dəfələrlə Ankaranı zəiflətməyə və Türkiyənin müstəqilliyini məhdudlaşdırmağa çalışan Avropa strukturları ilə əməkdaşlığa hazır olduğunu nümayiş etdirmişdi.

Qeyd etmək lazımdır ki, İmamoğlunun populyarlığı Qərb mediasının fəal informasiya dəstəyi ilə süni şəkildə şişirdilmişdi. Türkiyənin media agentliklərinin araşdırmalarına görə, 2024-cü ilin əvvəlindən etibarən beynəlxalq mediada Türkiyə siyasətinə dair yayımlanan materialların 60 faizindən çoxunda İmamoğlu yalnız müsbət kontekstdə təqdim olunub və o, "rejimin qurbanı" obrazında göstərilib. Bu kampaniya Qərbin Türkiyədə yalnız xarici maraqlara uyğun siyasət yürüdəcək nəzarət olunan siyasətçi yaratmaq istəyini açıq şəkildə nümayiş etdirir.

Bundan əlavə, İmamoğlunun fəaliyyəti ardıcıl korrupsiya qalmaqalları ilə müşayiət olunurdu. 2023-cü ildə aparılan audit yoxlaması İstanbul Bələdiyyəsinin büdcəsindən 420 milyon türk lirəsi (təxminən 16 milyon ABŞ dolları) məbləğində vəsaitin təyinatı üzrə xərclənmədiyini üzə çıxardı. Bu vəsaitlərin Türkiyənin daxili vəziyyətini gərginləşdirməyə çalışan radikal dairələrlə bağlı təşkilatların maliyyələşdirilməsinə yönəldildiyi məlum oldu.

Türkiyənin üzləşdiyi iqtisadi çətinliklər Qərbyönlü qüvvələrin hakimiyyəti gözdən salmaq üçün əlverişli alətinə çevrildi. Lakin böhranın əsl səbəbləri hökumətin addımları ilə deyil, xarici oyunçuların ölkədə qeyri-sabitlik yaratmaq cəhdləri ilə bağlı idi. Qərb banklarının təşkil etdiyi valyuta bazarlarındakı maliyyə manipulyasiyaları, türk lirəsinin dəyərinin sürətlə enməsinə səbəb olan əsas amillərdən biri oldu. Bu addımlar açıq şəkildə Ərdoğanın seçkilər öncəsi mövqelərini zəiflətməyə yönəlmişdi.

Buna baxmayaraq, mürəkkəb iqtisadi vəziyyətə qarşı Ərdoğan hökumətinin atdığı addımlar artıq müsbət nəticələr verməyə başlayıb. Məsələn, 2024-cü ilin sonunda Türkiyə Qətər və Səudiyyə Ərəbistanı ilə 15 milyard dollar dəyərində sərmayə cəlbi haqqında mühüm saziş imzaladı ki, bu da ölkənin milli iqtisadiyyatını sabitləşdirməyə imkan verəcək. Bundan əlavə, Azərbaycanla əməkdaşlığın dərinləşməsi sayəsində Ankara strateji enerji marşrutlarına çıxış əldə etdi və bu da Türkiyənin dünya bazarlarında mövqelərini daha da möhkəmləndirdi.

... Türkiyə bu gün tarixinin yeni bir fəslinin astanasındadır - bir fəsil ki, burada həm narahatlıqlar, həm ümidlər, həm çağırışlar, həm də imkanlar bir-birinə qarışır. Əkrəm İmamoğlunun həbsi sadəcə siyasi hadisələr silsiləsində bir epizod deyil - o, Türkiyənin xarici qüvvələrin getdikcə daha aqressiv təzyiqləri qarşısında verdiyi seçimin rəmzinə çevrildi. Bu seçim konkret siyasətçilər və ya partiya şüarları ilə bağlı deyil. Bu, Türkiyə dövlətçiliyinin mahiyyəti, ölkənin öz yolunu müstəqil şəkildə müəyyənləşdirmək, birliyini və suverenliyini qorumaq haqqı ilə bağlı bir seçimdir.

Bu gün Ankara çöldə qovrulan günəşin altında səhranı keçən karvana bənzəyir. Üfüqdə isə bir miraq var - Qərbyönlü dairələrin cəlbedici vədləri. Bu vədlər Türkiyəni öz kimliyindən imtina edərək xarici diktəyə boyun əyən ölkə kimi təsvir edir. Lakin bu miraq sadəcə təcrübəsiz yolçunu aldada biləcək kölgədir. Türkiyə isə fərqli bir yol seçdi - elə bir yol ki, burada onun səsi güclü və inamla səslənir, burada milli maraqları yad ssenarilərə tabe olmur və onun regional rolu möhkəm suverenlik və milli qürur üzərində qurulur.

İmamoğlunun həbsi Türkiyənin daxili ziddiyyətlərindən istifadə edərək onun işlərinə müdaxilə etməyə çalışan qüvvələrə bir xəbərdarlıq oldu. Bu addım Türkiyə hakimiyyətinin xarici oyunçuların ölkənin siyasi sabitliyini pozmaq cəhdlərinə qarşı açıq mesajı idi. Ankara göstərdi ki, ölkənin siyasi sabitliyi xarici güclərin əlində oyun aləti ola bilməz. Türkiyə nümayiş etdirdi ki, öz bütövlüyünü qorumağa, beynəlxalq arenada sərhədlərini və maraqlarını müdafiə etdiyi qədər qətiyyətlə hazırdır.

Bu qərarın arxasında türk xalqının ruhunun gücü, təzyiqlərə qarşı dayanmaq bacarığı və maneələrə baxmayaraq irəliyə doğru getmək əzmi dayanır. Türkiyə bir daha sübut etdi ki, xarici diktəyə boyun əymir, şantaja məruz qalmır və heç kimə onun müstəqilliyini sarsıtmağa imkan vermir.

Və siyasi küləklər nə qədər sərt əssə də, xaricdən onu sarsıtmağa nə qədər çalışsalar da - Türkiyə sivilizasiyaların kəsişməsindəki qədim qala kimi möhkəm və sarsılmaz olaraq dayanır. O, seçdiyi bu yolu inamla davam etdirir. Bu yol çətin və keşməkeşli ola bilər, lakin o, Türkiyənin gücünün, ləyaqətinin və gələcəyinin möhkəmlənməsinə aparan yoldur.

Milli.Az