Mədəniyyət nazirinin bu çıxışından sonra ürəyim ağrıdı...

Mədəniyyət nazirinin son çıxışından fraqment gördüm. Ürəyim ağrıdı, inanırsız? Dedi ki, mədəniyyəti inkişaf etdirmək yalnız nazirliyin öhdəliyi deyil, mədəniyyət ortaq dəyərimizdir, onu hamınız qorumalısınız.

Düzgün söhbətdirmi? Bəli! Bizim neyləməli olduğumuzu Adil müəllim yaxşı bilir. Heyif ki, Azərbaycan mühitində nazirliyin öz öhdəliklərindən bixəbərdir.

Anlaşılandırmı? Bəli. Adil müəllim belə demək caizsə, incəsənətdə köhnələrdən olsaydı, mədəniyyət sahəsindəki problemlərdən baş açmaq üçün gah rejissorları, gah müğənniləri, gah da yazarları yığıb sorğu-sual etməklə özünü yormazdı. Vaxtı fövtə vermədən strateji sahə olan mədəniyyətin inkişafı üçün dövlət qarşısında tələblər irəli sürərdi. Öndə gedənlərin təcrübəsindən faydalanardı.

Məsələn, Avropanın bəzi ölkələrində spirtli içki, siqaret satışından mədəniyyətin təkamülünə müəyyən faiz ayrıldığını bilirdinizmi? Bəzi ölkələrdə isə mədəniyyətə dəstək olan iş adamlarına vergi güzəştləri tətbiq edilir. O yerlərdə nazirlik təhsilə də müdaxilə edir - məktəb şagirdləri musiqini Operada, ədəbiyyatı dram teatrında keçirlər. Sənət tədrisi ilə məşğul olan kolleclər, məktəblər əsl yaradıcılıq emalatxanası sayılır. İncəsənət Universiteti, Rəssamlıq Akademiyası kimi ali təhsil ocaqları isə nazirliklə eyni hədəfi nişan alırlar. Mədəniyyət nazirliyi oralarda turizmlə də əlbir çalışır. Beynəlxalq layihələr, sərgilərlə yerli sənətkarlarığı əzablı “ölümdən” qorumaq üçün…

Adil müəllimi bircə dəfə görmüşəm. Laçın Şəhəri Günündə. Proqramı tərtib edən nazirlik əməkdaşları “tez eləyin, bir azdan nazir gələcək”, “Bu nədir, nazir görəcək” deyə-deyə, hələ təzə-təzə nəfəs almağa başlayan Laçında bizdən o qədər şey tələb elədilər ki, axırda bezib “gözümüz aydın ki, nazir gələcək, neyləyək, olanımız budur” cavabı verdim. Həmin an nəfəslərin necə kəsildiyini, baxışların necə dəyişdiyini təsvir etməyim, bircə bunu xatırladım ki, Adil müəllim nəhayət gəlib çıxanda ətrafa boylandı, tədbir üçün çatışmayan nə varsa, gətizdirdi, axırda da öz yerini uşaqlara, xanımlara verib ayaq üstə konsertə tamaşa elədi. Sakit, kübarca. Yəni vəziyyət əməkdaşlarının təsvir etdiyi kimi deyilmiş…

Deyilmiş…

Düzü, mən nazirdən “Azərbaycanfilm”in dirçəlişi, teatrların ayağa qalxması, festival xəritəsinin formalaşması, ənənələrin qorunması üçün dövlət qarşısında konkret müddəalar qoymasını, mədəniyyətə baxış spektrinin kökündən dəyişilməsinə nail olmasını, bu xüsusda yüksək səviyyədə qaldıracağı polemikalarda son damla qanına qədər mübarizə aparacağını gözləyirdim. Ki, o salona daxil olanda, kor, kar, laqeyd məmurların canına vahimə düşsün, “özünüzü yığışdırın, Mədəniyyət naziri gəlir. Sakit, kübar görkəminə baxmayın, çox qətiyyətli, mübariz adamdır” desinlər…

Vəziyyətsə belə deyilmiş.

Deyilmiş…

Jurnalist Lalə Əliyeva