Mən sənin ehtirasın, bazar günü əyləncən... Marina Svetayevanın şeirləri

Kulis.az Məhəmməd Nurinin tərcüməsində rus şairə Marina Svetayevanın şeirlərini təqdim edir.

Psixeya

Fırıldaqçı deyiləm, evimə gəlmişəm mən,
qulluqçu da deyiləm, gəlməmişəm çörəkçün.
Mən sənin ehtirasın, bazar günü əyləncən,
sənin yeddinci günün, sənin yeddinci göyün.

Orada – yer üzündə qəpik verərək mənə
dəyirman daşlarını asırdılar boynumdan.
Sevdiciyim! Nə əcəb tanış gəlmirəm sənə?
Mən sənin qaranquşun – mən sənin Psixeyan!

aprel 1918

***
Yuxusuz

Bax, yenə bir pəncərə,
yatmırlar gecə-gecə.
Şərab içirlər, ya da
oturublar eləcə.
Ya da ki, iki nəfər
əl-ələ tutuşublar.
Bütün evlərdə, dostum,
belə bir pəncərə var.

Hicran, vüsal naləsi –
ey gecə pəncərəsi!
Bəlkə də, yüz şam yanır,
bəlkə, yanır üçcəsi...
Narahatam, beynimə
yüz qara fikir dolub.
Bax, mənim evimdə də
beləsi peyda olub.

Dua elə, can dostum,
yuxusu qaçan evçün!
Tənha pəncərəsindən
o işıq saçan evçün!

23 dekabr 1916

***
Nə xoş, deyilsiniz xəstə mənimçün
Nə xoş, deyilsiniz xəstə mənimçün,
nə xoş ki, deyiləm mən Sizə xəstə.
Heç zaman sürüşməz ayaqlarımız
dünyanın bu ağır kürəsi üstə.
Nə xoş ki, sərbəstəm, deyib-gülürəm,
sözlərdən oyunlar çıxarmıram mən.
Toxuncaq qolları paltarımızın
təngnəfəs olub qızarmıram mən.

Nə xoşdur, sakitcə, düz yanımdaca
başqa bir qadını qucursuz hər gün.
Nə xoş, demirsiniz odda yanaram
Sizi yox, özgəni öpdüyüm üçün.
Nə xoş, gecə-gündüz, mənim həlimim,
həlim adım gəlmir heç dilinizə...
Kilsə sükutunda, nə xoş ki, heç vaxt
heç kim Haleluya oxumaz bizə!

Ürəkdən təşəkkür Sizə, özünüz
bilmədən də məni sevdiyinizçün!
Təşəkkür gecələr rahatlığımçün,
seyrək görüşlərçün hər batanda gün.
Gəzmədiyimizçün Ay işığında,
olmayan Günəşçün başımız üstə.
Heyif, deyilsiniz xəstə mənimçün,
heyif ki, deyiləm mən Sizə xəstə!

3 may 1915

***
Nənəmə

Uzunsov, sərt oval sifət,
geniş qollu qara geyim...
Gənc nənə, o təkəbbürlü
dodağınızdan öpdü kim?

Sarayın salonlarında
Şopen valsı çalan əllər.
Buz çöhrənin yanlarında
spirala dönən tellər.

Tünd, sərrast, tələbkar baxış
müdafiə üçün hazır.
Gənc nənə, kimsiniz belə?
Gənc qadınlar belə baxmır.

Özünüzlə neçə mümkün,
mümkünsüzü apardınız
yer adlı ac uçuruma?
İyirmi yaşlı polyak qız!

Gün günahsız, yel təzəydi
qara ulduzlar sönən an.
Ay nənə, sizdənmi gəlir
qəlbimdəki bu sərt üsyan?..

4 sentyabr 1914

***
Qısqanclıq cəhdi

Necə gedir həyat başqa qadınla?
Sahil xətti boyu avar çəkərək
çoxmu tez alındı məni unutmaq?
Çoxmu asan gəldi məni tərk etmək?

Mən bir əsrarəngiz, üzən adaydım,
(yerim göylər idi, nəinki dəniz!)
Ey ruhlar! Siz bacı olmalıydınız,
sevgili olmalı deyildiniz siz.

Necə gedir həyat adi qadınla?
Tanrısız qadınla yaşamaq asan?
Necə gedir həyat salandan sonra
şanlı məlikəni uca taxtından?

Necə gedir həyat, çapalayırsız?
Sarılıb yatırsız, durursuz necə?
Ölümsüz şitliyin rüsumunu siz
ay yazıq, necə bəs verirsiz, necə?

Daha öz yolumla gedəcəyəm mən,
bəs edər özümü kəsib-biçdiyim!
Necədir həyat o yoldan ötənlə?
Necədir, ey mənim sevib-seçdiyim?!

Sizə xas, tezbazar o yeməklərdən
bezsəniz, deyinmək yerinə düşməz...
Necə gedir həyat bir surət ilə,
Ey Sina dağını tapdalayan kəs!

Necə gedir həyat o yad qadınla?
Gəlirmi xoşunuz qabırğasından?
Xəcalət qırmancı alnınızdan heç
Zevsin cilovutək tökürmü tər-qan?

Necə gedir həyat? Sağalmısınız?
Alınır? Gəlirmi nəğmələr dilə?
Ay yazıq, bəs necə keçinirsiniz
ölümsüz vicdanın xorası ilə?

Bazar malı ilə necədir həyat?
Yoxsa çox ağırdır vergi şərtləri?
Necədir həyat o gips tozuyla?
(Noldu Karraranın bəyaz mərməri?

Bu mərmər möhkəm və sal qayalardan
yonulmuş büt idi, sındı büsbütün!)
Yüz mininci ilə necədir həyat
Liliti tanımış bir kişi üçün?

Bazar yeniliyi doydurur sizi?
Mənim sehrim gəlir sizinçün bayat?
Maraqlı gəlirmi dünyaya bağlı,
altıncı hissiz o qadınla həyat?

İndi peşmansınız, ya xoşbəxtsiniz?
Yoxsa yorur sizi o dayaz çökək?
Necədir, istəklim, həyat, ağırmı
mənə başqasıyla ağır olantək?

19 noyabr 1924