“Alimlərin maaşı yüksək deyil, elmi məqalə üçün 35 min astronomik rəqəmdir”
Olke.az portalından verilən məlumata görə, Icma.az xəbər yayır.
Elm və təhsil naziri Emin Əmrullayev bu gün keçirilən elm festivalında bir sıra iradlar bildirib. Nazir deyib ki, bəzi elmi qurumların illik büdcəsi 1 milyon manat təşkil etsə də, il ərzində cəmi 1 elmi məqalə dərc edirlər. Nəticədə, ölkə üzrə bir elmi məqalə ortalama 35 000 manata başa gəlir.
E.Əmrullayev həmçinin ölkəmizdə fəaliyyət göstərən 150-dən çox elmi müəssisə və təşkilatdan 140-a yaxınında effektiv elmi məhsul istehsal edilmədiyini söyləyib.
Nazirin elm sahəsinə ayrılan məbləğ və elmi məhsulların həcmi ilə bağlı açıqlaması birmənalı qarşılanmayıb.
Süni intellekt çəkilən xərclərin yuxarı həddi nəzərə alınmaqla ölkəmizdə bir elmi məqaləyə təxminən 6 min manatdan bir qədər çox xərc çəkildiyini qeyd edir.
Mövzu ilə bağlı Ölkə.Az-a danışan təhsil eksperti Elmin Nuri elmi məqalənin xərcinin sahədən asılı olaraq dəyişə biləcəyini deyib:
“Ümumiyyətlə, bir elmi məqaləyə çəkilən xərcin məbləği ilə bağlı konkret söz demək çətindir, bəlkə də, qeyri-mümkündür. Çünki burada bir-birilə qətiyyən adekvat olmayan məsələlər var.
Birincisi, məqalənin hansı elm sahəsi, hansı istiqamətdə yazılması çox önəmlidir. Sırf bu amilə görə xərc olunan summa kəskin şəkildə dəyişə bilər. Məsələn, kimya, biologiya, fizika, biokimya, tibb və s. istiqamətli elmlər sahəsində hazırlanan bir məqalə həddindən artıq böyük məbləğ tələb edə bilər. Çünki onun hazırlanmasında laboratoriya xidmətləri, orada çalışan texniki və akademik qrupun qonararı, rəyçi, tərcüməçi, eləcə də xidməti kölgədə qalan bir çox şəxslərə sərf olunan ümumi summanı da deyə bilərik. Məhz böyük bir komandadın əziyyətindən sonra ərsəyə gələn məqalə nüfuzlu elmi jurnallarda çap olunur.
Digər tərəfdən bir neçə nəfərin ortaq xidməti hesabına hazırlanan məqalələr də var ki, bunların xərcini birincilərlə qətiyyən müqayisə edə bilmərik.
İctimai-humanitar elmlər istiqamətində yazılan məqalələr isə yuxarıdakı qrupla müqayisə etdikdə o qədər də çox vəsait tələb etmir.
Bizdə isə elmi məqalələr həm fərdi, həm də komanda şəklində hazırlanır. Bu, dünya elminin tələbidir. Amma hər iki halda müəllif tərəfindən astronomik məbləğdə vəsait xərclənilmir”.
Ekspert deyir ki, alimlərin öz hesabına, bəzənsə borc götürərək elmlə məğul olduğu hallar da nəzərə alınarsa, bir məqalənn 35 min olması təəccüb doğurur:

“Çəkilən hər bir xərc elmlə məşğul olan, güzəranını maaşla təmin edən, kredit borcu olan alim üçün təbii ki, ağırdır. Biz bu işi görən fədakar alimlərə təşəkkür etməliyik. Amma hər dəfə bir məqaləyə orta hesabla 5-6 min manatın xərcləndiyini deyə bilmərik. Məqalənin məzmun və forma tələbi çox şeyi həll edir.
Bir məqalə üçün xarici arxivlərdən çox baha qiymətə əlyazmalar, vacib mənbə rolunu oynayan materiallar alına bilər. Şəxsən mən bu işi görən, elmi məqaləsi üçün xarici arvixlərdən vacib materialı almaq üçün kimdənsə borc götürən alimlər tanıyıram. Onlara bir daha hamılıqla təşəkkür etməliyik. Amma digər tərəfdən də bəzi məqalələrin elmi orijinallığı, məzmun yeniliyi, akademik ağırlığı o qədər də ürəkaçan deyil ki, ona hələ orta hesabla 5-6 min manat vəsait sərf oluna.
Bu, hələ məsələnin birinci tərəfidir. Problemin digər yanı da elm festivalında Emin Əmrullayevin səsləndirdiyi fikirlərdir. Onun sözlərinə görə, ölkə üzrə bütün elmi xərcləri böldükdə bir elmi məqalə təxminən 35 min manata başa gəlir. Göründüyü kimi, rəqəmlər həddindən artıq heyrətləndiricidir. Alimlərin o qədər də yüksək əmək haqqı almadığı elmi müəssisələrdə bir məqaləyə sərf olunan xərcin 35 min manat olması sadəcə yolverilməzdir. Bunun da bir neçə səbəbi var.
İlk səbəb, müəssisələrə sırf tədqiqat məqsədilə ayrılan illik vəsaitin, həmin il ərzində yazılan məqalə sayına olan nisbəti nəzərdə tutulur. Təəssüf ki, bəzi elmi müəssisələrdə il ərzində beynəlxalq indeksli jurnallarda çıxacaq məqalə sayı o qədər də çox olmadığından ortada bu cür böyük rəqəmlərlə bağlı təəccüb qalmaqdadır.
Bir statistik göstərici nazir tərəfindən səslənirsə, üstəlik nüfuzlu elm festivalında problem kimi xatırlanırsa, deməli, bu, ciddi yoxlama və auditin sonuncunda gəlinmiş qənaətdir. Bu, həm də bugün elmi müəssisələrimizlə bağlı ciddi tədqiqat işlərinin aparılmasını, kəmiyyət və keyfiyyət prinsiplərinin qorunub-saxlanmasını təmin edə biləcək”.
Billurə Yunus


