Əliağa Vahidin illər sonra üzə çıxan müsahibəsi: “Cəfər Cabbarlıdan 3 manat istədim...”

Əliağa Vahidi, heç şübhəsiz, 20-ci əsrin ən böyük qəzəl ustası adlandırmaq olar. Onun qəzəlləri indiyə qədər mahnıları, muğamları bəzəyir. Əliağa Vahid həmişə haqqında yüksək fikir söylənilən, xalqın gerçəkdən sevdiyi şairlərdəndir.

Bizimyol.info xəbər verir ki, qəzəlxan ötən əsrin 30-cu illərinin respressiyasından möcüzə sayəsində yan qaça bilib. Böyük ehtimalla spirtli içkilərdən çox istifadə etməsinə görə onu cəzalandırmayıblar. Necə deyərlər, Vahidi ciddiyə almayıblar. Halbuki əvvəlcə adının repressiya siyahısına salındığı məlumdur.

Gerçək xalq şairinin yüzlərlə şeiri, qəzəli qalsa da, bundan dəfələrlə çox sənət nümunəsi it-bat olub. Onun yalnız bir neçə lentdə səsini dinləmək mümkündür. Bir müddət əvvəl Əliağa Vahidin ötən əsrin 60-cı illərində, böyük ehtimalla həm də ömrünün son günlərində verdiyi radio-müsahibə üzə çıxıb. Vahid həmin müsahibədə çox maraqlı məqamlardan danışıb.

Şair şeirlərinin it-bat olmasında özünü rolunun böyük olduğunu deyir: “Bir nəfər gəlib məndən şeir xahiş eləyirdi. Yazırdım, 10 manat pul verirdi. Şeir onda qalırdı, 10 manat da məndə. Belə olub həyatım, sonrasını bilməmişəm... Həmin adət elə indi də məndə var”.

Əliağa Vahid müsahibəsində özünün ustadı saydığı Məşədi Azər barədə xatirələrini danışır. Onunla ilk dəfə necə tanış olduğunu xatırlayır. Elə həmin gün Məşədi Azər Vahidi özü ilə o vaxt Mirzə Ələkbər Sabirin heykəlinin yerində qərarlaşmış mətbəəyə aparır, oranın işçilərinə gənc şairi tapşırır. Bundan sonra Əliağa çap olunmağa başlayır.

Qəzəlxan Cəfər Cabbarlı ilə çox yaxın dost olub. Səməd Vurğunu da yaxşı xatırladığını bildirir. Vahid müsahibədə deyir ki, Cabbarlı bədahətən şeir deməkdə onunla və çevrəsi ilə ayaqlaşmağa çalışırmış, amma Vurğunun daha ləng qafiyə tapdığını xatırlayır.

“Bir gün Həsən Səyyarla səhər-səhər bərk başımız ağrıyır. Pulumuz da yoxdu, dedim, gedək Məmmədəli Sidqinin yanına. Yaxşı adam idi, Allah rəhmət eləsin. Onu yerində tapa bilmədik. Bir də gördük rəhmətlik Cəfər gəlir. Dedim, “Cəfər, 3 manat ver, başımızı düzəldək”. Dedi, “neynirsiz 3 manatı?” Təklif elədi, saat 3-ə qədər gözləyək, gedək onlara, Sona xanım yemək bişirib, evdə hər şey var. Cəfər Cabbarlı qonaqpərvər adam idi. Əl çəkmədim. Axırda dedi ki, “filan qafiyəni deyə bilsən, verəcəm”. Qafiyə təxminən belə idi ki, meydanından Allah saxlasın, dövranından Allah saxlasın. Dedim, Cəfərin xoşuna gəldi. Əlini atdı cibinə, pulqabını çıxarıb bir dənə 10-luq bağışladı bizə...”

Əliağa Vahid müsahibənin sonunda ard-arda bir neçə qəzəlini səsləndirir. Şair özünün xırıltılı, amma doğma, isti səsi ilə bizi o illərə aparır...

Aytən, Bizimyol.info