“Evlənəcəyim qızı Ramiz Rövşənlə məsləhətləşdim” Xalq artisti Şamil Süleymanlı ilə MÜSAHİBƏ

Icma.az bildirir, Lent az portalına istinadən.

Lent.az-ın müsahibi Xalq artisti Şamil Süleymanlıdır. O, “Baladadaşın ilk məhəbbəti”, “Dolu”, “Evlənmək istəyirəm” kimi 50-dən çox filmdə rol alıb.

- 7 dəfə Həcc ziyarətində olmusuz... Necə idi?

- Allah qismət elədi, getdim. Birinci dəfə 1994-cü ildə ziyarət etdim. Ziyarət edib Mədinə şəhərinə getdik. Dedilər ki, sübh tezdən peyğəmbərin minarəsini ilk dəfə görəndə salam verib arzularınızı deyin. Mən də salam verib dua etdim: Şuşa məscidində namaz qılmaq istəyirəm. May ayının 12-si idi. Duanı edib Allaha yalvardım ki, bu arzum gerçəkləşəcəksə, mənə bir işarə ver.

Allaha qurban olum, duman-çiskin gəldi. Və ondan düz 27 il sonra may ayının 12-də Şuşada Gövhərağa məscidinin qarşısında idim... Bir nəfər mənə demişdi ki, Şuşanı bizdən Allah aldı. Çünki bir küfr eləmişdik - Şuşanı Allahdan çox sevdik, ona görə də, Allah Şuşanı bizdən aldı. Mən cənab prezidentə təşəkkürümü bildirirəm, dedi və elədi. Getdi orada paxlava ilə çay da içdi.

- Şuşalı olsanız da Bakıda böyümüsüz.

- Bəli, Bakıda böyümüşəm. Özü də Bakının ən gözəl yerlərində - Kubinka və "Sovetski". Hər dəfə də deyirəm, çıxsın qabağıma o bakılı ki, məndən daha çox bakılıdır. Şuşanı isə daha çox köhnə kişilərdən öyrənmişəm. Məni nənəm böyüdüb, nənə balasıyam. O, oraların hamısını mənə küçə-küçə danışıb.

- Ədəbiyyatı, şeiri çox sevirsiz. Haradan gəlib bu sevgi?

- Anam ədəbiyyat müəllimi olub. Səməd Vurğunu, Mikayıl Müşfiqi çox sevirdi, onların şeirlərini əzbər bilirdi. Uşaq vaxtından onların şeirlərini bizə oxuyub. Sonra isə Ramiz Rövşənlə dostlaşdım. Onu çox istəyirəm. Evlənəndə də qızı Ramiz Rövşənlə məsləhətləşdim. Həmişə düşünürdüm ki, kinoda mühacirəm, nə vaxtsa şair olacağam. Amma Allah səsimi eşitdi, özüm olmasam da, qızım şair oldu.

- Deyəsən, Ramiz Rövşənlə ilk tanışlıqda aranızda yüngül bir dava da olub.

- Bəli, Ramiz Rövşən o vaxt Moskvada oxuyurdu. Mən də tələsik gəlmişdim ki, bilet alım. Elə təzəcə kresloda oturmuşdum, çox dəblə geyinmiş uzun saçlı bir oğlan durub gəldi ki, bura mənim yerimdir. Heç nə demədim, amma zəhləm getdi ondan. Lakin sonradan bərk dostlaşdıq.

- Hələ də münasibətiniz qalır?

- Əlbəttə. Mən Ramizə "dədə" deyirəm.

- Hazırda filmlərə çəkilirsiz?

- Bəli. Sentyabrın axırına qədər bir dəqiqə vaxtım yoxdur. İki YouTube filminə dəvət almışam. Hazırda bir komediyaya çəkilirəm. Bir də "Qıfıl" filminə çəkiləcəm. Mədəniyyət Nazirliyinin filmidir.

- Peyğəmbəranə bir auranız var. Rejissor olsaydım, sizə mifik, dini bir obraz verərdim. Heç belə təklif olub?

- Çox sağ ol ki, bunu görmüsən. Mədəniyyət Nazirliyi bir əfsanə çəkir. Skif dövründən bəhs edir. Orada Ağ Ruh var, onu canlandırıram. Və bu filmi ən çox sevdiyim rejissorla - Elxan Cəfərovla işləyirəm.

- Kinostudiyanın hazırkı fəaliyyəti nə yerdədir? Razısız?

- Kinostudiyanın fəaliyyətinin ən qızğın vaxtında orada işləmişəm. Ora bizim üçün məbəddir. Mən gəlmişdim, səninlə dava eləməyə. Neçə gündür müsahibə üçün məni dəli eləmisən (Gülür). Jurnalistlərdə bir dəb var, gəlirsən müsahibə verməyə, deyirlər ki, neçə vaxtdı görünmürsən. Deyirəm ki, sən hansı filmə baxırsan axı? Azərbaycanfilm Kinostudiyasının o vaxtkı fəaliyyətini görmüşəm, ona görə də, indi məni qane etmir. 7-8 adda bədii, 32 sənədli film, Mozalan jurnalı... Kinostudiyanın dəhlizində adamlar bir-birinə dəyirdi. İndi elə deyil.

- Teatr səhnəsinə çıxmamısız. Demisiz ki, fobiyam var. Nəyədir bu fobiya?

- Bilirsiz, teatr böyük sənətdir. Aktyor kimi tetrda olsam, o pərdə bir dəqiqə gec açılsa, ürəyim partlayar.

- Televiziyada tok-şoulara da çıxırsız, məsləhətlər verirsiz. Necə vaxt tapırsız bunlara?

- Bilirsiz, oradan narazı olanlar da var. Zaur elə dedi, belə dedi. Amma Zaurun müalicə etdirdiyi xəstələr var.

- Amma sanki bəzi şeyləri çox şouya çevirirlər...

- Şou deyil. Orada nəsə yalan olsa, özümü də, onları da öldürərəm. Amma bəzən bir adam gəlir ki, uşağım məndən deyil. O neynəsin? Bir dəfə Zaur bir kostyum geyinmişdi. Dedim, nə qəşəng kostyumdu. Onu mənə bağışladı. Hətta Zaurun verdiyi kostyumla filmə də çəkilişəm (gülür).

Doğrudur, bəzi şeylər var ki, qabağını almaq olmur. Bəzən biri gəlir ki, arvadım evdən gedib. Gedib gedib də, sağ əlin bizim başımıza (gülür). Ya da kimsə uşağını verir kimsəsizlər evinə. O qədər ağlamışam ki, elə şeylərə görə. Özü də nəvəm olandan sonra uşaqlara qarşı lap həssaslaşmışam.

- Hansı rola çəkilməzsiz?

- Əvvəllər teatrlara şəbehlər çıxarırdılar. Orada Yezid rolunu heç kim oynamaq istəmirdi, amma sonradan bildim ki, o rolu oynamaq savab imiş.

- Bəs çəkilmək istədiyiniz rol oub?

- İzəbaxan rolunu canlandırmaq istəyərəm. Peyğəmbəri axtaran dəstənin qarşısında gedən izəbaxan. Gəlir bir mağaraya, bilir ki, peyğəmbər içəridədi, amma onlara deyir ki, hörümçək tor qurub, burada ola bilməz. Sonradan qayıdır mağaraya, deyir, La ilahə illəllah...

- Şamil Süleymanlının məhəbbət hekayəsi necə olub?

- Sən, bizim evə dava salmaq istəyirsən? (gülür).

- Onsuz olan olub, keçən keçib. Hamısı gənclikdə qalıb. Məncə, problem olmaz.

- Biz arvadımızı çox istəyirik!

- Çox diplomatik cavab idi...

- ...

- Şamil müəllim, komediyalara da çəkilirsiz. Niyə yumor hissi bu qədər zəifləyib, tutarlı komediya niyə yoxdur?

- Onun günahı siz jurnalistlərdədir. Hansınız bir dəfə onları tənqid elədiz? Televiziya jurnalistləri etdi bunu. Deyir, "filan məşhur belə oldu". Baxırsan ki, "məşhur" dediyi toyxana adamıdı. Orasını-burasını şişirdənlərdir. Gör vəziyyət hansı səviyyəyə çatıb ki, Dədə Ələsgərin sazını götürüb abırsız şeirlər oxuyurlar. Əvvəl aşıqların hərəsinə bir qəribə şalvar geyindirmişdilər, başlayırdılar Sovet hökumətini tərifləməyə. Sovet hökuməti dağılandan sonra düşdülər üstünə, düzəltməyə çalışdılar.

Aparıcılara baxın - danışa bilməyən, pəltəkləyən nə qədər aparıcı var... Əksəriyyəti bayağı yumora sahibdi. Bayağı komediyalar çəkilir. Komediya çox qəliz janrdır. Faciədə sonda ölüm olur və bitir, komediyada isə heç ölüm də çıxış yolu deyil.