Günün Səsi
Icma.az xəbər verir, Gununsesi saytına əsaslanaraq.
“Bu yaşımda yaşadıqlarımdan, gördüklərimdən insanlara, o cümlədən doğmalarıma nə məsləhət görərdim. Yaxından tanıyanlar uşaqlığımdan çox çətin və keşməkeşli həyat yolumun olduğunu bilirlər. Həyatımda ata və anamı tez itirdiyimdən başqa heç nədən heyfsilənmirəm. Bir daha doğulsam, yenə də bu çətin həyat yolunu seçərdim, çünki həyatımda yalan danışmadım, ümumi fikirə qoşulmadım, nə qədər çətin olsa da, düz bildiyimi etdim, kimlərəsə pislik etmədim, bacardığım qədər imkansızlara kömək etdim, etdiyim yaxşılıqların heç vaxt qarşılığını gözləmədim. Çünki özümü anlayandan uca Allahın hər kəsin əməlinə görə cavabını verdiyinə inanmışam”.
Gununsesi.info xəbər verir ki, bu sözləri sosial şəbəkə hesabında vəkil Aslan İsmayılov paylaşıb.
Onun bu paylaşımı oxucular tərəfindən sentimental qarşılanıb.
Belə ki, o, həmçinin deyib:
“Çoxlu sayda imkansız gənclərə öz doğma balalarıma etmədiyimi etdim, “sağ ol” deməmələri bir yana, bəzilərindən əvəzində pislik gördüm, ancaq heç birinə pislik arzulamadım. Ən namərd addımlarında belə bir istəyim oldu ki, səhv etdiklərini anlasınlar, mənə görə yox, özlərinə görə, çünki o addımların bədəlini həyatlarında ödəyəcəklərini belə onlara qıymadım.
Bu yaşımda mənim üçün ən vacibi odur ki, heç vaxt heç kimin kölgəsinə sığınmadım, heç kimin qarşısında gözükölgəli olmadım. Başıma gələn bütün bəlalar da əsasən bununla bağlı oldu. Bütün dövrlərdə səlahiyyət sahibləri məni gözükölgəli etmək istədilər, ona görə də heç vaxt qanunsuzluq, pislək etməsəm də, əksəriyyəti hər an məni məhv etməyə hazır oldular və bu gün də hazırdırlar.
Bu yaşımda çox xoşbəxtəm, çünki ən azından 1989-cu il Sumqayıt hadisələrində xalqımıza qarşı atılmış böhtanı Sovet İmperiyasının varlığı dövründən ömrüm boyu ifşa etməklə məşğul oldum, 1993-cü ildə rus, fars nökərləri Vətənimi hərraca çıxaranda həyatımı riskə atıb Milli Məclisin tribunasından onları ifşa etdim. 1993-cü il 15 iyunda İncəsənət Muzeyindən xalqımıza məxsus 300 dəyərli əsərin vətənimə qaytarılması üçün uzun illər mübarizə apardım, ABŞ məhkəmələrində çıxışlar etdim və 1999-cu ildə həmin əsərlərin Azərbaycana qaytarılmasına nail oldum, 1994-cü ildə ermənilər tərəfindən vuruşan rus kazaklarının Rusiyanın tanınmış Kazak Atamanları tərəfindən müharibə zonasından geri çağırılmalarına nail oldum, 2016-cı ildə Bayıl yamacında 5 hektar zibilxananı təmizləyib, 1000-dən artıq Xan Çinarı ağacı, 3 mindən artıq qızılgül kolu əkdim və bu gün artıq Bakının ən gözəl gəzməli məkanına çevirdim, 2020-ci il 44 günlük Vətən Müharibəsi zamanı Xalqımın, Dövlətimin yanında oldum, çoxlarının hələ də bilmədiyi bacardığım işləri gördüm. Bu siyahını uzatmaq da olar. Bu yaşda anlayırsan ki, bu dünyadan apardığın 3 metrə bez olur. Bir də ömür sona yetişəndə “kaş ki” sualları çoxalır. Şükür Allaha ki, məndə bu günə qədər bu sual yaranmayıb və uca Allahdan arzum odur ki, bundan sonra da yaranmasın. Son gəldiyim nəticə odur ki, var-dövlət, vəzifə hamısı boş şeydir, var-dövlət hərisliyi, acgözlük ən böyük bədbəxtçilikdir. Çalışmaq lazımdır ki, ömrün sonlarında “kaş ki” sualların olmasın, olsa da, az olsun. Bunun üçün isə ancaq yaxşılıq etmək lazımdır. Paxıllıq xərçəngdən də ağır xəstəlikdir, daim insanı içindən yeyir, adi həyat sevincini sənin əlindən alır. Həyatda ən böyük səadət isə ailə xoşbəxtliyidir. Çalışın, yaxşılıq edin, ətrafınıza xoşbəxtlik arzulayın, çünki xoşbəxtliyin düsturu çox sadədir. Xoşbəxt olmaq istəyirsinizsə — ətrafınıza xoşbəxtlik arzulayın”.


