“Hətta stadionu da özüm sulayırdım” Vüqar Nadirovun ə MÜSAHİBƏSİ

Keçmişdə futbol millimizin və “Qarabağ”ın aparıcı futbolçusu olmuş, hazırda isə məşqçi kimi fəaliyyət göstərən Vüqar Nadirov ötən ilin noyabrından rəhbərlik etdiyi II Liqa təmsilçisi “Şəmkir” klubundan gözlənilmədən ayrılıb.

İdman.Biz onunla demək olar ki, istefasından dərhal sonra danışa bilib. Oxucularımıza həmin müsahibəni “isti-isti”lə təqdim edirik:

- II Liqada cəmi beş turdan sonra belə bir addım atmağınıza nə səbəb oldu? Axı komanda pis nəticə göstərmirdi...

- Tamamilə haqlısınız: başlanğıcda üç qələbə və iki məğlubiyyəti heç kim pis nəticə adlandıra bilməz. Amma nədənsə məndən yalnız qələbə tələb olunurdu, komandaya isə heç bir investisiya qoyulmurdu. Üstəlik, hər kəs özünü məşqçi hesab edirdi...

- Yəni hər kəs işinizə qarışırdı?

- Təsəvvür edə bilməzsiniz, necə qarışırdılar! Hər kəs nəsə məsləhət verməyə, kimisə komandaya “soxmağa” çalışırdı.

- Elə bildim, siz klubun prezidenti Vüsal Məmmədovu nəzərdə tutursunuz...

- Əksinə, o, işimə ən az müdaxilə edən şəxs idi! O, klubun yaşaması üçün əlindən gələni etdi, amma maliyyə cəhətdən yalnız bir ay komandanı saxlaya bildi. Beşinci turdan sonra mənə dedilər ki, artıq pul yoxdur. Söhbət təkcə mənim və məşqçilər korpusunun maaşından getmirdi - bütün komanda, oyunçular, personal maaşsız qaldı. Necə işləmək olardı, əgər biz cəmi bir ay, yəni maksimum dörd oyun üçün maaş almışdıqsa?! Beşinci turdan sonra isə məni sadəcə fakt qarşısında qoydular. Kaş elə əvvəldən desəydilər ki, komandaya cəmi beş turluq rəhbərlik edəcəyəm - bu, daha dürüst olardı.

- Bəs AFFA necə? Assosiasiya kluba kömək etmir?

- Bəli, klub faktiki olaraq AFFA-nın hesabına yaşayırdı. Komandanın büdcəsi maksimum 11 min manat idi, onun beş mini AFFA-nın dotasiyası sayılırdı. Mən hətta kirayə qaldığım mənzilin pulunu da öz cibimdən ödəyirdim! Başa düşmürəm, niyə yayda mənimlə müqaviləni uzatdılar, əgər komandanı saxlaya bilmirdilərsə?! Axı bilirdilər ki, mən “A” kateqoriyasını almaq üçün təhsil alıram ki, daha yüksək liqalarda klub çalışdırmaq imkanım olsun. Üstəlik, bu təhsilin bütün xərclərini özüm ödəyirdim, halbuki normalda bu xərcləri məşqçinin çalışdığı klub qarşılamalıdır.

- Doğrudanmı, Şəmkirdə klubun işinə kömək edən heç kim yox idi? Bəlkə sponsor dəstəyi var idi?

- Əlbəttə, həm ötən mövsümdə, həm də bu il bizə kömək edən insanlar var idi. Amma onlar da yalnız qələbə tələb edirdilər, halbuki klubun maliyyə vəziyyəti ilə bu, mümkünsüz idi. Mən hər turda qələbə qazana bilməyəcəyimi deyəndə, həmin adamlar geri çəkildilər. Axı hansı qələbədən danışmaq olar, əgər klubun öz avtobusu belə yox idisə? Oyunlara “Sprinter”lə gedirdik. Cəmi bir dəfə avtobusla getdik - o da ona görə ki, həmin gün oyun var idi və komandanın heç olmasa minimal rahatlığı təmin olunmalı idi.

- İndi nə etməyi düşünürsünüz?

- Yeni komanda axtaracağam. “A” kateqoriyasını almaq üçün təhsilimi davam etdirməliyəm. Yaxşı ki, AFFA vəziyyəti anlayışla qarşıladı və mənə kiçik bir möhlət verdi. Halbuki artıq özümü demək olar ki, “şəmkirli” kimi hiss edirdim - klubun maraqları uğrunda can yandırırdım. Hətta stadionu da özüm sulayırdım.

Vüqar Vüqarlı

İdman.Biz