Makrondan gecikmiş etiraf
Yeniazerbaycan portalından əldə olunan məlumata əsasən, Icma.az xəbər verir.

Yeni siyasi don, yoxsa...
Nəhayət, Makron Fransanın Afrika ölkəsində hərbi cinayətlərini etiraf etdi. Belə ki, Fransa Prezidenti Emmanuel Makron Kamerun Prezidenti Pol Biyaya ünvanlandığı məktubda Kamerunun müstəqillik uğrunda mübarizəsi zamanı amansız repressiyalarda Fransanın rolunu rəsmən etiraf edib. Fransa KİV-ləri qeyd edirlər ki, Makronun Kamerun prezidentinə bu məktubu 1945-1971-ci illərdə Kamerunun müstəqillik uğrunda mübarizəsində Fransanın rolunu və iştirakını araşdıran birgə Fransa-Kamerun komissiyasının gəldiyi nəticələrə əsaslanır. “Tarixçilər aydın şəkildə göstərdilər ki, Kamerunda gedən müharibə zamanı müstəmləkə hakimiyyəti və Fransa ordusu ölkənin müəyyən hissələrində müxtəlif repressiv zorakılıqlara əl atıb. Bu gün mən bu hadisələrdə Fransanın rolunu və məsuliyyətini etiraf etməliyəm”, - deyə Fransa prezidenti öz məktubunda bildirib. Makronun məktubu yanvarda dərc edilmiş hesabatdan sonra açıqlanıb. Hesabatda bildirilir ki, Fransa kütləvi məcburi köçürmələr həyata keçirib, yüz minlərlə kamerunlunu internasiya düşərgələrinə göndərib və Mərkəzi Afrika ölkəsinin suverenlik arzusunu boğmaq üçün amansız döyüşçü dəstələrini dəstəkləyib. Qeyd edək ki, Kamerun Birinci Dünya müharibəsindən sonra Böyük Britaniya və Fransa arasında bölünməzdən əvvəl Almaniyanın müstəmləkəsi idi. BMT-nin himayəsi altında Fransanın idarəçiliyində olan ərazi 1960-cı ildə müstəqillik qazanıb, Kamerunun britaniyalı sakinləri isə 1961-ci ildə federasiya çərçivəsində fransız Kamerununa qoşulmaq üçün səs veriblər.
Nə qədər kamerunlu həlak olub?
İyirmi beş il ərzində Fransa ordusu Kamerunda yerli əhaliyə qarşı saysız-hesabsız hərbi cinayətlər törədib. İstər müstəqillik uğrunda mübarizə zamanı, istərsə də müstəqilliyin əldə edilməsindən sonrakı dövrdə Fransa hərbçiləri üsyanları yatırmaq adı altında ölkənin bir çox ərazilərində vəhşiliklərə əl atıb, bir sıra kəndləri yandıraraq yer üzündən silib və yerli əhalini zorla xüsusi düşərgələrə sürgün edib. Nəticə etibarı ilə xeyli qadın, körpə və uşaq öz həyatını itirib. Bəzi rəqəmlərə görə, Fransanın təcavüzü nəticəsində yüz minlərlə, hətta bir milyon insan həlak olub. İndiyə qədər nə Fransa, nə də Kamerun dövləti tərəfindən həlak olanların sayı barədə dəqiq hesablanmalar aparılmayıb. 1964-cü ildə Britaniyanın Kamerundakı səfirliyinin təxmini hesablamalarında on il ərzində 61 300 və 76 300 arası mülki vətəndaşın həlak olduğu, qurbanların 80%-nin ölkənin Bamileke bölgəsindən olduğu bildirilir. Kamerundakı Fransız Ekspedisiya Korpusunun komandiri, general Maks Briand isə təkcə 1960-cı ildə 20 insanın öldürüldüyünü iddia edir. Məsələyə tarixçilər də öz münasibətini bildirib. Tarixçi Bernard Droz hesab edir ki, 1955-ci ildən 1959-cu ilə qədər - müstəqillikdən əvvəlki dövrdə təxminən 10 insan Fransa təcavüzünün qurbanı olub. Fransız tarixçisi Mark Mişelin araşdırmalarına görə, müstəqillikdən sonrakı dövr - vətəndaş müharibəsi zamanı on mindən çox dinc sakin öldürülüb. Kamerunlu hüquq müdafiəçiləri isə ümumilikdə həlak olanların sayının 100 ilə 400 arasında olduğunu qeyd edirlər.
Həqiqi etiraf, yoxsa hiyləgərlik...
Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı Elman Məmmədov “Yeni Azərbaycan” qəzetinə şərhində qeyd edib ki, Makron özünü sülh göyərçini kimi qələmə verməyə çalışır. “Fransanın prezidenti Emmanuel Makron özünü ədalətli dövlət xadimi kimi təqdim etmək üçün müxtəlif siyasi oyunlara əl atır. Onun Kamerun prezidentinə məktubu “tülkü həccə gedir” məsələsinə bənzəyir. Makronun hiylələrinə aldanmaq olmaz. İstər Makron olsun, istərsə də Fransanın keçmiş dövlət xadimləri olsun, onların xislətini anlamaq üçün Fransanın yaxın keçmişini nəzərdən keçirmək bəs edər. Fransa dünyada ən qəddar və ən amansız müstəmləkə ölkəsi olub. Tarix boyu Fransa dünyanın müxtəlif regionlarında, xüsusilə Afrika və Asiyada bir çox əraziləri qəsb ed, həmin ərazilərdə təbii sərvətləri istismar və talan edib, yerli xalqlara qarşı qırğınlar törədib. Fransanın Əlcəzairdə, o cümlədən Afrikanın müxtəlif bölgələrində yerli xalqlara qarşı törətdiyi soyqırımlar bəşəriyyət və insanlıq tarixində dərin iz buraxıb. Fransa bütün bunlardan utanmalıdır. Fransa bu gün də öz müstəmləkə siyasətini davam etdirir. 21-ci əsrdə yaşadığımıza baxmayaraq, Fransa hələ də öz müstəmləkə siyasətindən əl çəkmək istəmir. Fransanın hələ də müstəmləkəsi kimi qalan dəniz aşırı dövlətlərdə artıq müstəqillik və azadlıq uğrunda mübarizə başlayıb. Əminəm ki, yerli xalqlar öz mübarizəsinin bəhrəsini görəcəklər - Fransanın əsarətindən xilas olacaqlar. Makronun özünü sülh göyərçini kimi qələmə verməsi onun nə dərəcədə hiyləgər olduğunu deməyə əsas verir,” - deyə E.Məmmədov vurğulayıb.
Bütün hərbi cinayətlər etiraf olunmalıdır
Politoloq İlyas Hüseynov qəzetimizə şərhində bildirib ki, Makron Fransanın təkcə Kamerunda deyil, həmçinin vaxtilə onun müstəmləkəsi olan ölkələrdə də hərbi cinayətlərini etiraf etməlidir. “Makron özünü ədalətli və tarixi reallıqları qəbul edən bir lider kimi göstərməyə çalışır. Əslində, Makron bu cür hərəkətləri ilə özünə siyasi don geyindirir. Bunu başa düşmək üçün onun əvvəlki çıxışlarına baxmaq kifayətdir. Fransanın 20-ci əsrdə, hətta ondan əvvəlki dövrlərdə Afrika, Asiya və dənizaşırı bölgələrdə törətdiyi soyqırımlar Fransa lideri tərəfindən qəbul edilmirdi. Makron bəyan edirdi ki, Fransanın üzr istəməsi üçün heç bir əsas yoxdur. Lakin sonradan cəryan edən proseslər, xüsusilə də dənizaşırı bölgələrdə müqavimət hərəkatının başlanılması və Fransa dövlətinə qarşı artan beynəlxalq təzyiqlər Makronu öz siyasətini qismən dəyişməyə vadar edib. Fransanın Kamerundakı hərbi cinayətlərini etiraf etməsi bunu sübut edir,” - deyə İ.Hüseynov əlavə edib ki, Makron bu kimi məsələlərdə ayrı-seçkilik edir. “Makron Fransanın Əlcəzairdə yerli xalqa qarşı törətdiyi soyqırımı da etiraf etməlidir. Amma o, bunu etmir. Fransa vaxtilə əsarətində olan əraziləri zor gücü ilə öz əlində saxlamaq üçün oralara döyüşçü dəstələri göndərib. Həmin dəstələr müqavimət hərəkatlarını yatırmaq üçün yerli əhaliyə amansız divan tutub. Fransa liderinin nə deməsindən asılı olmayaraq, bütün tarixi hadisələrə hüquqi qiymət verilməlidir”.
Yunis ABDULLAYEV


