O Konqresmenə ermənipərəst də deməyin...

Bir yerdə soyadını Palloun kimi yazırlar, başqa yerdə Peloni kimi. Pallone yazan da var. Söhbət ABŞ Konqresinin üzvü Frank Pallonedən gedir (ya da Pelonidən, Pallonedən). Biz Palloun deyə yazaq.

Soyadı necə yazılır, yazılsın, mahiyyəti dəyişmir. Azərbaycan mediası isə onu "ermənipərəst Konqresmen" deyə tanımlayıb.

Bəlkə də Pallounu "ermənipərəst" deyə təqdimat doğru deyil. "Erməni maraqlarının ödənişli lobbisti" demək bəlkə daha doğru olar. Onu "ermənipərəst" adlandıranda, belə çıxır ki, erməniləri çox sevir, bu xalqa pərəstiş edir və sair. Əslində isə bu Konqresmen erməni maraqlarını ödənişli qaydada müdafiə edir. Erməni maraqlarının daşıyıcısı deyil, sadəcə, pul müqabilində müdafiəçisidir. Ona görə pul qarşılığında ermənilər üçün hər şey edib. Azərbaycanı təhqir edib, Qarabağın keçmiş (artıq siyasi olaraq keçinmiş) separatçı rejimini dəstəkləyib və Azərbaycanın qanunlarını pozaraq dəfələrlə o bölgəyə səfər edib. Bunun da hamısının kökündə erməni sevgisinin dayandığını düşünmək yanlış olar. Adam, sadəcə, dövlət siyasətini şəxsi biznesə çevirib, çoxlu pul qazanıb.

Amerikada çoxlu erməni yaşayır. Eləcə də, Fransada, başqa ölkələrdə. Onların arasında varlı, zəngin şəxslər də çoxdur. ABŞ-da seçkilərə, ümumiyyətlə, Amerika siyasətinə təsir göstərirlər. Təbii ki, pul xərcləyirlər, başqa cürbəcür formalarda siyasətçiləri, məmurları, medianı öz maraqlarının müdafiəsinə cəlb edirlər. Beləliklə, siyasi korrupsiya yolu ilə öz məqsədlərinə çatırlar. Palloun kimi siyasi korrupsionerlər isə ABŞ Konqresində, Fransa Milli Assambleyasında, yaxud Almaniya Bundestaqında və sair və ilaxır həmişə var. Bu cür adamlar da o cür yollarla varlanır, varidat toplayırlar. Avropa Şurasında, yaxud Avropa Parlamentində oturan məmurlar hamısı süddən çıxmış ağ qaşıqdır ki?! Elə götürək, Avropa Komissiyasının prezidenti Ursula Fon der Lyayeni. Xanım prezident pandemiya dövründə çiçəklənmiş "vaksin mafiyası"nın əsas fiqurlarından biri kimi ittiham olunur. Cinayət işində əsas fiqurantlardan biridir. Qərb ölkələrinin yüksək vəzifəli şəxsləri arasında adı hər cür cinayətə qarışmış xeyli şəxs var. O cümlədən, ABŞ Konqresində. Elə Hollivudun məşhur filmlərində belə bu vəziyyət əks olunub. Götürək, məşhur "Atıcı" filmini. Senator prezidentə sui-qəsdin təşkilatçısı rolunda təqdim edilir. Bədii sənət də Amerika dövlətində siyasətçilərin cinayətlərinə biganə qalmır.

Odur ki, Palloun, yaxud bir başqa bir Konqresmen ermənipərəst, yunanpərəst və sair "...pərəst" deyil, sadəcə, qanunsuz üsullarla öz şəxsi maraqlarını təmin edən cinayətkarlar, residivistlərdir. Niyə "residivist" deyirəm? Çünki bu cinayətləri dəfələrlə törədiblər. Dəfələrlə də yox, öz siyasi karyerası boyu həmişə. Amerikada, Avropada islamofobiyadan, türkofobiyadan, ayrıca azərbaycanofobiyadan, hər cür başqa fobiyalardan yaxşıca pul qazanıb varlanan siyasətçilər, məmurlar, deputatlar və jurnalistlər var. Eləcə də, Rusiyanın və İranın özündə, başqa ölkələrdə. Yoxsa, tutaq ki, Argentinada, Avstraliyada və sair ölkələrdə ermənilər kimi maraqlandırar ki?! Almaniya Bundestaqında Mark Şvabeni Azərbaycan əleyhinə danışdıran məgər öz siyasi və insani "vicdan"ıdır?! Qərbdə bir "sürü" siyasətçi və jurnalist var ki, məsələn, Azərbaycanın və Türkiyənin hesabına arvad-uşaq bəsləyir. Bu ölkələri tənqid etmək artıq çirkli, amma belələri üçün sərfəli biznesə çevrilib.

Elə bilirsiniz, Kopenhagendə, Amsterdamda, yaxud Stokholmda günün günorta çağı küçənin ortasında Quran kitablarını yandıranlar bu əməlləri elə-belə, qarşılıqsız törədir?! Həmin adamlar belə əqidəli xristiandır?! Hərçənd əqidəli xristian heç bir dini kitabı yandırmaz, fərqli inanc daşıyıcılarının hisslərini aşağılamaz. Elə deyilmi?!

Deməli, ortada dəyər davası yoxdur, maraqların münaqişəsi var. Hər belə aktın arxasında həmişə bir sual dayanır: "Bu, kimə lazımdır?" Bəlkə də o dini kitabları yandıranın heç həmin "Quran"da yazılanlardan xəbəri də yoxdur.

"Ermənipərst" dediyimiz Qərb siyasətçilərinin çoxu da, el dilində desək, heç bilmir erməniləri Allah yaradıb, yoxsa dəmirçi "döyüb". Onları erməniləri müdafiə etmək düşündürmür; buna, sadəcə, bir biznes əməliyyatı kimi yanaşırlar. Belə adamlar öz merkantil maraqlarının "pərəst"idir.

Merkantillik Amerika ictimai mədəniyyətində heç qəbahət də sayılmır. Hərçənd bunun özü çox ağır bir qəbahətdir. Odur ki, Azərbaycanda həmin o Konqresmenə qarşı etirazın ifadə olunması da heç də siyasət deyil, normal ictimai mədəniyyətdir. Əsl ədalətdir.

Bahəddin Həzi