ÖZ QƏBRİNİ ÖZÜ QAZAN KARDİNAL

Nurəddin İSMAYIL

Ramiz Ənvəroviç bir zamanlar əli üstə əl, sözü üstə söz olmayan persona idi. Ən yüksək dövlət məqamına çatmışdı. Mühüm vəzifə təyinatlarından, parlamentin formalaşmasından tutmuş ölkənin daxili və xarici siyasətinə qədər məsələlərə yön verən, ictimai-siyasi proseslərə bu və ya digər formada təsir etmə imkanı, səlahiyyəti olan şəxs idi.

Dövlət başçısının etmadını, etibarını, inamını qazanmaq dərəcəsinə qədər irəli getmişdi və bu irəliləyiş onu Prezident Administrasiyasının şefi vəzifəsindən gedəndə yeni bir vəzifə ilə, AMEA-in prezidenti vəzifəsi ilə mükafatlandırılması ilə nəticələndi. Lakin sonrakı proseslər işin içində iş olduğunu ortaya qoydu. Adamın ağıla gəlməz planları varmış.

Siyasəti Azərbaycana düşmən kəsilən məlum ölkənin kəşfiyyat orqanları ilə gizlin əlaqəyə girib Azərbaycanda hakimiyyəti zorla ələ keçirməyin, bir sözlə, dövlət çevrilişinə cəhd etməyin bir adı var – VƏTƏN XAİNİ. Ancaq adam unutmuş ki, dövlət onun zamanında at oynatdığ dövlət olmadığı kimi, dövlət başçısı da onun sadəlövh olması barədə qənaətə gəldiyi dövlət başçısı deyil.

Zaman, qazanılan təcrübə öz işini görmüş və Ənvəroviçin hakimiyyətinə tələ qurmaq istədiyi dövlət başçısı Qarabağı otuz illik işğaldan azad edən və bu yolda dişli dövlətlərlərin qurduğu planlara sinə gərməyi bacaran bir dövlət adamı kimi özünü təsdiq etmişdir. Heç Ənvəroviç də həmin o zodlu, zəhimli, kəsdiyi başa zaval olmayan adam deyildi.

Onun bütün anti-milli hərəkətləri izlənilir və nəticə çıxarmaq üçün zaman və münbit şərait gözlənilirdi. Və o zaman Düşənbə səfərindən sonra yetişdi. Xam xəyallara düşən boz kardinalın xain planları aşkarlandı və həmən dindirilməyə cəlb edilərək dörd aylıq ev dustağına çevrildi. Məlum oldu ki, o, zaman-zaman və başına bir çətə yığaraq son döyüşə hazırlaşırmış. Lakin hər kəsin qırıldığı bir nöqtə var. Onun nöqtəsi son nəfəsində havalanıb hakimiyyət çevrilişi etmə qərarı verəndə qoyulub.

Dünənə qədər hər kəsdən hesab çəkən, günahsız insanlar haqqında soyuqqanlı, qəddar hökmlər çıxaran birisi bu gün hakim qarşısına çıxarılır. Kimlər dünənə qədər ona tərif deyib, yaltaqlanıb, qorxudan qarşısında baş əyib o, başqa bir məsələ.

Lakin bu millətin varını-yoxunu talayıb, milyardlara sahib olandan, ən yüksək vəzifələr tutandan sonra bu yaşda yenidən çevriliş yolu ilə hakimiyyətə qayıtmaq sevdasına düşmək, bu sevdanı reallaşdırmaq üçün qanlı dişini üstümüzə qıcıyan bir dövlətin xidmətindən yararlanmaq, nankorluq və xainlikdir ki, onun bədəli ödənilməlidir. Onun boynuna mükafatlandılıdığı ən yüksək dərəcəli orden, medal deyil, lənət zənciri salınmalı və bu, özü kimilərə dərs olmalıdır.

Öz qəbrini özü qazan kardinal

Gicəllənib orden, medal, təltifdən,

Doxsan yaşda yolun azan kardinal.

Harınlayıb müftə gələn sərvətdən,

Öz qəbrini özü qazan kardinal.

Rus şefindən alıb gizli təlimat,

Ötürürdü hər gün məxfi məlumat,

Varmı belə anti-milli diplomat?

Dövlətindən “donos” yazan kardinal.

Dönük çıxdı, döndü üzü millətdən,

Əl çəkmədi milli ruha nifrətdən,

Fitnə yaydı, xalqı saldı halətdən,

Millətimin səfin pozan kardinal.

Rüşvət onun oldu doğma peşəsi,

Pul artdıqca artdı kefi, nəşəsi,

Nə biləydi bir gün taxtdan düşəsi,

Bir yuxuydu, gəlsin yozan, kardinal.

Çaylar axdı, lilli sular duruldu,

Kəşfiyyatın işi dəqiq quruldu,

Qızıl alman yarı yolda buruldu,

Bəd niyyəti altdan sızan kardinal.