Putin Zelenski görüşü: real imkanlar və siyasi mesajlar

Rusiya Prezidenti Vladimir Putin Ukrayna Prezidenti Volodimir Zelenski ilə görüşü istisna etmədiyini, lakin bu görüşün məqsədəuyğunluğuna şübhə ilə yanaşdığını bildirib. O, görüşün yalnız ABŞ Prezidenti Donald Trampın istəyi ilə baş tuta biləcəyini də vurğulayıb.

Bu açıqlama beynəlxalq gündəmdə ciddi müzakirələrə səbəb olub: Görüş mümkündürmü, əgər baş tutsa hansı nəticələri doğura bilər?

Mövzu barədə Bakıvaxtı.az-a danışan politoloq Züriyə Qarayevanın sözlərinə görə, əsas səbəb ondan ibarətdir ki, Rusiya rəhbərliyi Zelenskinin müstəqil siyasi fiqur olmadığı qənaətindədir. Kreml hesab edir ki, Ukraynanın bütün strateji qərarları Qərbin, xüsusən də ABŞ-nin təsiri altında formalaşır:

“Bu səbəbdən, birbaşa görüşlərin real nəticə verməsi ehtimalı az görünür. Putin daha çox Qərblə, xüsusilə ABŞ-la aparılan dialoqu əhəmiyyətli hesab edir”.

Politoloq hesab edir ki, görüş məsələsinin ABŞ prezidentinin istəyi ilə şərtləndirilməsi həm siyasi, həm də psixoloji mesajdır. Dediyinə görə, bir tərəfdən Putin göstərmək istəyir ki, Zelenski müstəqil qərar verən lider deyil, yalnız Qərbin diktəsi ilə hərəkət edir. Digər tərəfdən, bu bəyanatla Kreml münaqişənin həllində əsas oyunçunun ABŞ olduğunu açıq şəkildə ortaya qoyur. Bu da Vaşinqtonun rolunu daha da gücləndirir və Avropanın diplomatik səylərini arxa plana keçirir.

Züriyə Qarayeva:  Bu bəyanatla Kreml münaqişənin həllində əsas oyunçunun ABŞ olduğunu açıq şəkildə ortaya qoyur

Müsahibimizə görə, əgər görüş baş tutsaydı belə, qısa müddətdə ciddi nəticələr gözləmək çətin olardı:

“Çünki tərəflərin mövqeləri radikal şəkildə fərqlənir: Rusiya əraziləri nəzarətdə saxlamağa çalışır, Ukrayna isə suverenliyi və ərazi bütövlüyünü bərpa etmək istəyir. Bu fərqli yanaşmalar kompromisi çətinləşdirir. Amma görüşün keçirilməsi diplomatik mühitin yumşalmasına və tərəflər arasında ünsiyyət kanallarının açılmasına töhfə verə bilərdi”.

Z.Qarayeva qeyd edib ki, belə görüş, hər şeydən əvvəl, beynəlxalq ictimaiyyətə müsbət siqnal kimi təqdim olunardı. Bu, münaqişənin diplomatik yolla həllinin mümkünlüyünə ümid yarada bilərdi:

“Lakin əslində güc balansında dərhal dəyişiklik baş verməzdi, çünki tərəflərin maraqları kəskin şəkildə toqquşur. Eyni zamanda, ABŞ-ın vasitəçi rolunun güclənməsi Avropa İttifaqının prosesdəki təsirini daha da zəiflədə bilərdi”.

Zülfü Məmmədov