Yalan və görüntü üzərində qurulan futbolumuz və ya bitməyən nağıllar...

RƏŞAD QASIMOV

Otuz ildən artıqdır ki, eyni nağılı dinləyib, eyni serialı izləyirik. Nağılın "qəhrəmanları" dəyişsə də, sonu eyni bitir. Yenə Məlikməmməddin qardaşları ipi kəsib onu quyuya salırlar. Serialda da yenilik yoxdur. Uzağı aktyorlar və rejissor dəyişir, faciə isə davam edir...

Bu gün yenə özünü mütəxəssis hesab edənlər mətbuata bir-iki açıqlama verib uşaq futbolundakı problemləri qabardacaq, futbolumuzun bu gündə olmasını uşaq futbolundakı çatışmazlıqlarla əlaqələndirəcəklər. Uzağı sabah da bu yöndə danışılacaq və bununla da hər şey yaddan çıxacaq. Bir də iyunda serialın yeni bölümləri (yeni məğlubiyyətlər olanda) efirə çıxanda eyni məzmunda açıqlamaları oxuyacağıq...

Azərbaycan futbolunda hamı bir-birini aldadır. Hamı özündən vəzifəcə böyük olana "inkişaf edirik, uzağı 5-6 ilə çəkdiyimiz işin bəhrəsini görəcəyik" kimi yalan söyləyir. Ən pisi də odur ki, həmin vəzifəcə böyük funksioner də bilir ki, qarşısındakı ona "nağıl" danışır. Sadəcə, eşitdiyi yalan o qədər şirin və sərfəlidir ki, özünü korluğa vurur, real durumu düzgün qiymətləndirə, ağı qaradan seçə bilmir. Daha dəqiq desək, seçmək istəmir... Çünki, bu yalan hər iki tərəfə sərf edir.

Bəs millimizin bu gündə olmasının günahı kimdədir? Fernandu Santuşda, bəlkə futbolçularda? Yox əzizlərim nə portuqaliyalıda, nə yığmanın formasını geyinənlərdə. Faciənin kökündə görüntü və yalan üzərində qurulmuş futbol sistemi dayanır...

500 manata alınan C kateqoriyası, Biləcəridən o tərəfə keçməyən uşaq məşqçiləri, süni meydanlar, inventar çatışmazlığı... Ölkə futbolunu irəli getməyə qoymayan, əksinə, geri aparan bu nüanslardır. Azərbaycan tək Bakıdan ibarət deyil. Müxtəlif yaş qrupu üzrə bölgələrdə təşkil olunan liqaları bir dəfə izləmək kifayət edir ki, futbolla yox, imitasiya ilə məşğul olduğumuzu görə bilək. Sonra da deyirik ki, yığma komandamız niyə bu gündədir? Yeni nəsil gəlmir, qarşıdakı illərdə bundan da beşbetər nəticələr olacaq ki, buna şübhəniz olmasın.

O ki qaldı, millinin son iki yoxlama görüşündəki nəticələrinə, alışdığımız duruma görə niyə əsəbləşirik? Nə Haiti, nə də Belarusla matçda millidə məşqçi işi görünmədi. Santuşun gəlişi ilə ölkənin əsas komandasında nə dəyişiklik olub? Ümumiyyətlə heç nə! Bilinmir ki, komanda müdafiə, yoxsa hücum futbolu oynayır. Əvvəllər yenə pis-yaxşı müdafiə olunmağı bacarırdıqsa, artıq bunu da itirmişik. Hücum qısır, müdafiə etibarsız, yarımmüdafiə yaradıcılıqdan kəm... Daha nə qaldı? Yığmanın son iki oyununda bir müsbət məqam yoxdu ki, nəyisə qeyd edəsən...

Yenə görüntü və yalana qayıtmaq istəyirəm. Bəzi yoldaşlar "futbol oynamağı bacarmırıqsa niyə "Qarabağ" avrokuboklarda uğurlu çıxış edir?" deyib, problemi başqa yerdə axtarmaq istəyir. Ay qardaşlar, bu fikiri dəstəkləyənlər, siz hələ də anlamırsız ki, Qurban Qurbanovun komandasının üznü ağardan legionerlərdir?! Niyə həmin Toral, Elvin, Şahruddin, Aleksey eyni futbolu yığmada nümayiş etdirmir? Səbəb çox sadədədir. Səviyyə və keyfiyyət aşağıdır. Yoxsa, top həmin top, meydan həmin meydan. Yığmada fərqli nə var?

Sonda Fernandu Santuşla bağlı fikirlərimi bölüşmək istəyirəm. Bu mütəxəssis bizi yeni mərhələyə daşıyacaq biri olmayacaq. Titullu, təcrübəli məşqçidir ki, buna şübhəm yoxdur. Ancaq bizə reklam üçün mütəxəssis yox, gənc və enerjili, yığma üzvlərinə futbol oynamağı öyrədə biləcək məşqçi lazımdır. Elə məşqçi ki, futbolçularımıza hər şeyi sıfırdan öyrədə biləcək biri...