Adi bir insan idim, heç məktəbə də getməmişdim
Icma.az bildirir, Axsham.az portalına istinadən.
Dünyaca məşhur aktyor Ceki Çan “Haute Living” jurnalının növbəti sayında yer alıb.
Axşam.az xəbər verir ki, 71 yaşlı aktyor nəşr üçün kamera qarşısına keçib və müsahibə verib:
“Mən artıq döyüş janrından kənar nəsə etmək istəyirəm. Müxtəlif rolların öhdəsindən gələ bilən bir aktyor olmaq istəyirəm. Dəyişikliyə çox açığam, yeni şeylər etmək istəyirəm, daim döyüş dünyasında qalmaq istəmirəm. Bu, mənlik deyil.
Hər bir rejissor və aktyor istəyir ki, onların filmləri xüsusi olsun və eyni zamanda kommersiya baxımından da uğur qazansın. Mən də istisna deyiləm. Çəkildiyim filmlərin əksəriyyəti kommersiya filmləri olub. Həmişə beynimdə döyüş səhnələrini daha maraqlı etmək üçün ideyalar axtarırdım.
Sən heç vaxt hamını razı sala bilməzsən, ona görə də edə biləcəyin yeganə şey özünə qarşı dürüst və səmimi olmaqdır. Kino – peşmançılıq sənətidir. Həmişə sənə elə gəlir ki, daha çox edə bilərdin, daha yaxşı ola bilərdi. Amma mənim üçün əsas odur ki, əlimdən gələni etmişəm, özümü son həddə qədər zorlamışam və buna görə də peşman deyiləm.
Karyerama baxanda görürəm ki, hər rolu, hər filmi əlimdən gəldiyi qədər yaxşı oynamışam. Döyüş səhnələrini daha cazibədar etmək üçün daim beyin yorurdum və baxmayaraq ki, bəziləri filmlərimi bəyənməyə bilərdi. Bu, normaldır. Əsas odur ki, əlimdən gələnin ən yaxşısını etdim və özümə qarşı səmimi oldum. Bu, mənim üçün kifayətdir".
Ceki Çan müsahibəsini bu fikirlərlə sonlandırıb:
"Gənc özümə deyərdim ki, əlinə düşən qədər öyrən və vaxtını boşa xərcləmə: "Ceki, ingilis dilini daha ciddi məşğul olmalı idin və pianonu öyrənməkdən imtina etməməliydin! Bu bacarıqlar filmlərimi daha yaxşı edə bilərdi.
Hazırkı mərhələdə xoşbəxtəm. Şikayət edəcək bir şey yoxdur. Həyatım möhtəşəm keçib. Filmlərim əbədi qalacaq, çünki onların içində mən heç vaxt qocalmıram. Ümid edirəm ki, insanlar baxanda tək bir şey öyrənərlər: "Yaxşı insan ol". Bu, kifayətdir.
Sadə bir ailədə böyümüşəm, adi bir insan idim, heç məktəbə də getməmişdim. Ona görə də həyatımdakı ən böyük lüks kino oldu. Əgər filmlər olmasaydı, heç vaxt dünyanı görə bilməzdim. Kino mənə bütün dünyanı açdı və həyatıma inanılmaz bir təcrübə bəxş etdi. Bilirəm ki, çox bəxtiyaram və buna görə əbədi minnətdaram”.











