Azərbaycan, artıq ona hər haqsızlığın edildiyi kimsəsiz bir ölkə deyil...

Avropa İttifaqının ümumi xarici siyasət və təhlükəszlik siyasəti, eləcə də ümumi təhlükəsizlik siyasəti və Aİ-nın müdafiəsi haqqında illik hesabat Avropa Parlamentinin beynəlxalq münasibətlər üzrə Komitəsində səsverməyə çıxarılıb.

Hər iki məruzədə Ermənistan və Aİ arasında ikili münasibətlərin indiki dinamikası qeyd edilir. Hesabatda Avropa Sülh Fondu tərəfindən Ermənistana edilən yardımlar alqışlanmaqla Ermənistanda dislokasiya olunmuş Avropa İttifaqı müşahidə missiyasının rolu yüksək dəyərləndirilib. Parlamentarlar Ermənistandakı mülki missiyanın qalma müddətinin 19 fevral 2027-ci ilə qədər uzadılması barədə yekdil qərar qəbul ediblər.

Bu qərarın yaxın vaxtlarda Aİ-yə üzv ölkələrinin xarici işlər nazirliyi tərəfindən bəyənilməsi gözlənilir. Məlum olduğu kimi, Aİ 2022-ci ilin oktyabr ayında 40 nəfərdən ibarət mülki missiyanın iki ay ərzində olmaqla Ermənistan sərhəddi boyunca yerləşdirilməsi barədə qərar qəbul etmiş, lakin bu müddət başa çatandan sonra missiyanın daha geniş tərkibdə və iki il müddətinə vaxtının uzadılması ilə bağlı yeni qərar vermişdi. İndi isə bu müddətin 2027-ci ilə qədər, bəlkə də müddətsiz olaraq Ermənistanda yerləşdirilməsi qərarı verilir. Aİ parlamentarların erməni sevgisindən doğan həyacanla aparılan müzakirələrdə “Bakıda qeyri-qanuni saxlanılan 23 erməni girov və hərbi əsirlərinin dərhal azad edilməsinin zəruriliyi” qeyd edilib. Söhbət əlləri Azərbaycan xalqının qanına bulaşmış, qatı cinayətlərdə əli olan keçmiş Qarabağ xuntasının başçılarından gedir və Avropa parlamentarları hər vasitə ilə Azərbaycanın məhkəmə sisteminə təzyiq göstərərək onların azad edilməsini tələb edir.

İllik hesabatda həmçinin Azərbaycanın işğal edilmiş ərazilərində qeyri-qanuni məskunlaşmış ermənilərin yenidən “öz evlərinə” qaytarılmasının zəruriliyi bildirilir. Avropa parlamentarlarının zaman-zaman xristan təəssübkeşliyindən irəli gələn ikili standartları hər şeydən əvvəl onun özü üçün utancverici olmalıdır. 30 ildən artıq işğala, təcavüzə məruz qalan, yüzminlərlə insanı erməni təcavüzü nəticəsində qaçqın, itkin düşən, dədə-baba yurdundan deportasiya edilən bir xalqın haqqına girmək, onu etnik təmizləmədə suçlayıb, təcavüzkar bir ölkəyə haqq vermək hansı ədalətə, mənəviyyata, qanuna uyğundur? Bu gün Bakıda öz əməllərinə görə məhkəmə qarşısına çıxarılan ermənilərin müdafiəsinə durmaq, bu cinayətlərə şərik olmaq anlamına gəlmirmi? 44 günlük müharibə zamanı Azərbaycan şəhərlərini raket zərbələrinə məruz qoyub yüzlərlə vətəndaşımızı qətlə yetirən, başda bu əmri verən Paşinyan olmaqla, bugünkü hərbi əsirlər deyildimi?

Bu gün Avropa Parlamentinin kürsülərindən ermənilərin şəninə tərif yağdıran, onların müdafiəsinə qalxan rəsmilər anlamalıdır ki, artıq Azərbaycan ona hər haqsızlığın edildiyi kimsəsiz bir ölkə deyil, əksinə gec də olsa öz haqqını alan, suverenliyini, ərazi bütövlüyünü təmin edən bir ölkədir və heç bir ikili standart onun tövrünü dəyişmək gücündə deyil.

“AzPolitika”