Azərbaycanda doğum heç də “ailə qərarı” deyil, son sözü “cib və cəmiyyət” deyir SOSİOLOQ
Sherg.az portalından verilən məlumata əsasən, Icma.az bildirir.
Abortun artışı zəifləyən dəyərlər fonunda sosial təzyiqlərin və iqtisadi qeyri-sabitliyin qaçılmaz nəticəsidir
Azərbaycanda abortların sayı artıb.
Bu, Dövlət Statistika Komitəsinin “Azərbaycanda kişilər və qadınlar” məcmuəsində öz əksini tapıb.
Bildirilib ki, Azərbaycanda 15-49 yaşlı hər min qadın arasında 2022-ci ildə 22.1%, 2023-cü ildə 27.9%, 2024-cü ildə isə 29.4% abort halları qeydə alınıb.
Qeyd edək ki, bu göstəricinin yüksəlməsi cəmiyyətin sosial reallıqları ilə də sıx bağlıdır. Bir çox hallarda ailə qurmaq yaşının artması, iqtisadi sabitliyin tam formalaşmaması və şəxsi prioritetlərin dəyişməsi qadınların hamiləliyi sonlandırmaq qərarına təsir göstərir. Gənc nəsil arasında karyera qurmaq, təhsilini davam etdirmək və müstəqilliyini qorumaq istəyi ailə planlaşdırmasını daha mürəkkəb hala gətirib. Bundan başqa, bəzi bölgələrdə hələ də ailə və cəmiyyət təzyiqi ilə bağlı aborta müraciət halları qalmaqdadır.
Ümumilikdə, artan abort statistikası təkcə rəqəmlərlə deyil, həm də cəmiyyətin dəyərlər sistemində və həyat tərzində baş verən dəyişikliklərlə izah olunur.
Sosioloq Yusif Nəbiyev Sherg.az-a deyib ki, abortların artması rəqəmlərin linzasından baxanda quru bir statistika kimi görünsə də, əslində cəmiyyətin dəyərləri, qadınların sosial vəziyyəti və səhiyyə sisteminin real güzgüsüdür:
"Azərbaycanda abort uzun illərdir ki, həm doğumun planlaşdırılmasının qeyri-rəsmi forması, həm də ailədaxili qərarların nəticəsi kimi işləyir. Burada məsələ yalnız tibbi deyil, həm də sosialdır. Böyük sosioloq Fukonun (M. Foucault) “biopolitika” anlayışı ilə desək, dövlət bədənlərin idarəsini statistik göstəricilərlə ölçür, amma qadınların şəxsi seçimlərinə və sosial təzyiqlərə çox da toxunmur. Abortların artmasının əsas səbəbləri arasında bir neçə faktor var: birincisi, kontraseptiv vasitələrdən istifadənin sosial normalarımızda və mədəniyyətimizdə hələ də kifayət qədər yayılmamasıdır. İkincisi, ailələrdə “oğlan üstünlüyü” düşüncəsi təəssüf ki, hələ də davam edir və selektiv abort halları gizli şəkildə hələ də aparılır. Üçüncüsü isə iqtisadi reallıqdır. İnsanlar uşaq böyütməkdə özlərini maddi olaraq təminatsız və yetərsiz hiss edirlər. Bu halda abort “məcburi seçim” kimi görünür. Bu rəqəmlər göstərir ki, Azərbaycanda doğum heç də sırf “ailə qərarı” deyil, əslində son sözü çox vaxt “cib və cəmiyyət” - yəni, iqtisadi və sosial şərtlər deyir. O baxımdan, əminliklə deyə bilərik ki, abortun artışı zəifləyən dəyərlər fonunda sosial təzyiqlərin və iqtisadi qeyri-sabitliyin qaçılmaz nəticəsidir. Burada konkret fərdləri yox, onların seçim imkanlarını məhdudlaşdıran sosial strukturları günahlandırmaq lazımdır".


