Çağdaş Ukrayna poeziyasından seçmələr

Firuz MUSTAFA

Tərcümə edən: Firuz Mustafa

Lina KOSTENKO

Gözlərinlə dedin: “Sevirəm səni”

Gözlərinlə dedin: “Sevirəm səni”.
Sanki ruha hopub indi qəm, kədər.
Büllur zəngin səsi tərpədir məni,    
Deyilməmiş qaldı deyilməyənlər.

Həyat ötüb keçdi, perronsa qalıb,
Vağzalın ruporu səslənir hədər.
Çoxları çox sözü qələmə alıb,
Deyilməmiş qaldı deyilməyənlər.

Gecələr parlaqdır, gündüz qaranlıq,
Tale tərəzini düzəldər, əyər.
Sözlər Günəş kimi yanar bir anlıq, 
Deyilməmiş qaldı deyilməyənlər.

Çox dəhşətli olur sözlər susanda

Çox dəhşətli olur sözlər susanda,
Hardasa, kimdənsə gizlənən zaman
sözlər gözdən düşür sanki bir anda,
sözünün sahibi olmayır insan.

Kimsə o sözlərçün kədərlənirdi,
onların axırı əvvəldi bilsən.
Milyardlarla söz var, demək çətindir, 
İlk dəfə onları sən deməlisən.

Hər şey təkrarlanır: həm şər, həm xeyir,
Hər şey təkrarlanır: həm nəğmə, həm sim.
Amma poeziya təkrarlanmayır
O, qəlbin telinə toxunar daim.

Vasiliy SİMONENKO

O gəldi

Dəvətsiz-filansız gəldi qəfildən,
Mənsə qarşılaya bilmədim əzəl.
Birdən cəsarətsiz yuxularımın
Qatı dumanından gəldi o gözəl.

O, çiçək açmışdı, zərifdi gültək,
İncə əllərini mənə uzatdı.
Sehirli bir səsə səslədi: ehey,
O səs səssizliyə sanki rəng qatdı. 

Kiməsə nəyisə bəyan eləyən
Sığırçın səsləri yayılıb göyə.
Dəvətsiz-filansız gələn sevginin
Niyə pişvazına çıxmayım, niyə?

Yevgen PLUJNİK

Yağış gəlir    

Qovaqlar titrəyir. Şimşək səmanı
Bıçaqtək doğrayır. Boğulur yer də
Yer-göy uğuldaşır, aləm qarışır,
Titrəyir qorxudan pəncərələr də.

Gün keçib. Körpüdə köhnə araba.
Keçir göy çəməndən qoyun sürüsü.
Yağış damcıları yağır ətrafa,
Külək, çaxan şimşək, göy gurultusu.

Duman yavaş-yavaş sürünüb gedir,
Birdən Günəş doğar sanki zülmətdən.
Ağrıyla, ümidlə sənin yazdığın
Köhnə məktubları oxuyuram mən.

Olqa OLTARJEVSKAYA

Sənin gözlərində bir kainat var 

Dünyanı görməkçün sənin gözündə
Mən mavi göylərə tutub əlimi, 
Bütün ulduzlara sipər çəkirəm,
Tək səni görməkçün belə edirəm.

Orada süd yolu, bir də Kəhkəşan,
Orada ulduzlar yanarlar par-par.
Sonsuz dərinliyə qərq olmuşam mən,
Sənin gözlərində bir kainat var. 

Alla DEMÇİŞİNA

Ana

Məni sevgilərlə qarşılayırsan,
Gözünə baxmaqdan doymayıram mən,
Nənim əziz anam, istəkli anam,
Sən mənim həm qəmim, həm həmdəmimsən.

Biz sənin ətindən, sənin qanından
Qopub bu dünyaya təşrif gətirdik.
Sən bizə tükənməz sevgi vermisən,
Bu sevgi bizimçün sirli üzərrik.

Sənin əllərini necə unudum?
O əllər qoruyar, qucaqlar bizi.
Gecələr yuxusuz qalanda, ana,
Nurla doldurmusan ürəyimizi.

Mən sənə baxmaqdan doymuram heç vaxt,
Mənim həyatımın Günəşi sənsən.

Sənə baxıram - baxmağa doymuram,
Sən mənim həyatımın göyündəki günəşsən,
Quş qanadsız umaz dərin göylərdə,
Məni taleyimin qanadısan sən. 

Səninlə yaxşıdır pis günlər belə,
Sənlə keçən ömür bayramdır hər an. 
Mənimçün dünyada hamıdan əziz,
Hər şeydən qiymətli sənsən, anacan.

Üzünə baxmaqdan gözüm doymayır,
Nə yaxşı ki, Allah xəlq edib səni.
Sən mənə taleyin hədiyyəsisən,
Sağ ol, gətirmisən dünyaya məni.

Yaroslav DOVQAN

Aktiv əyyaşlar, passiv alkaşlar

Aktiv əyyaşların, passiv “üzlərin”,
bir sözlə, hamının sabahı xeyir.
Gün gecəyə keçir, gecə sobaya,
o soba hamını yandırar, ütər. 
Gil qablara oxşar bütün sifətlər. 

İtsifət əyyaşlar, quru alkaşlar,
tək büllur qabları, servizləri yox,
bütün dünyanı da satar pivəyə.
Bax polad beləcə bərkiyər, bişər. 
passiv əyyaşlarla ədəb-ərkanla
davranmaq çox çətin deyildir, bala.