Sağlam cəmiyyətin formalaşması üçün nə etməli?
Sağlam cəmiyyətlərin yetişməsi, formalaşması üçün bir sıra amillər var.
Məsələn, buraəsas amillər kimi elmi-kütləvi, mədəni-maarif, təhsil proqramlarının hazırlanmasını da aid etmək olar.
Bəs bu amillər necə, nə cür hazırlanmalıdır?
Əlbəttə, ümumi olaraq bütün sahələri deməli olsaq da, xüsusi ilə təhsildə, təbliğat vasitələri olan media və televiziyalarda da olması vacib şərtlərdəndir.
Bəs hazırda hal-qəziyyə necədir?
Bu ənənənin daim və daha yüksək şəkildə təşkil olunması üçün nələr etmək lazımdır?
Bu barədə Gununsesi.info-ya danışan keçmiş deputat, təhsil eksperti Etibar Əliyevin fikrincə, bu cür proqramlar əsasən məktəb dövrünə şamil edilməlidir:
“Qeyd edilən bu sahələrdə, əlbəttə, boşluqlar var. Bu proqramlar əsasən orta məktəb dövrünə şamil edilməlidir. Bu gün bir çox Qərb ölkələrində, məsələn, fəlsəfə tədris olunur. Bizdə də repititorluq fəaliyyəti həyata keçirilir. Ümumiyyətlə, bu istiqamətdə ədəbiyyat qıtlığı da var. İndiki informasiya cəmiyyətində gənclərə hansı ədəbiyyatları tövsiyyə etməliyik ki, tənqidi təfəkkürə malik olan gənclər yetişsin? Gərək bu işi görə bilən şəxslər kənarda saxlanılmasın, mütəxəssislər yaxşı fəaliyyət göstərsin. Televiziyalarda da mədəni-maarif verilişləri azdır, onlar daha çox əyləndirməyə, güldürməyə meyillidirlər. Digər tərəfdən isə televiziya rəhbərləri qeyd edirlər ki, bu proqramların tamaşaçıları yoxdur. Əslində isə, bu, sınaqdan da keçirilməyib. Əgər keçirilsə, kifayət qədər tamaşaçı da toplaya bilərlər. Yadımdadır, bizdə Sovet vaxtı verilişlər olurdu, adicə elə təbiət haqqında olan verilişlərə baxanda orada kitab adları çəkirdilər, bizdə də biliyə motivasiya yaranırdı. Düşünürəm, əsas problemlərdən biri də elə məhz televiziyalarda elmin populyarlaşdırılmasının kifayət qədər təbliğ olunmamasıdır. İndiki gənclikdə elmə qarşı bir fobiya, qorxu var. Bunu götürmək üçün belə proqramlara, təbliğata ehtiyac yaranır. Mən bir dəfə İctimai Tv-yə təklif etmişdim bu sahədə bir verilişin hazırlanmasına, amma səs gəlmədi.”
Milli Məclisin deputatı Elnarə Akimova isə televiziyalarda bu cür təbliğat proqramlarının az da olsa varlığını qeyd edir:
“Əslində, kanallarımızda elmi-ədəbi, mədəni-maarif, təhsil proqramlarının sayı az da olsa var və kifayət qədər sanballı şəkildə ortaya qoyulanları da az deyil. Sadəcə, bu gün televiziyada ağırlıq təşkil edən şou verilişləri, sosial yönümlü proqramlar o qədər bayağı, antiestet bir ruhla hazırlanır ki, nəticədə ağıllı, intellektual tamaşaçını da ekran qarşısından perik salır. “Çıxış yolu nədədir?” soruşursuz. Bu, artıq kanal rəhbərlərinin milli şüur, milli təəssübkeşliyinə bağlı məsələdir. Sən hansı insanı yetişdirmək istəyirsənsə, hansı səviyyə sənin göstəricindirsə, piştaxtaya həmin malı, mətahı qoyursan. Amma vacib bir məqamı unutmayaq. Milli dəyərləri, əsrlərlə formalaşan mənəvi əxlaqı, yaddaş işini reytinqin qurbanına çevirmək olmaz. Belə yanlışları tarix sonradan təshih etmir. Çıxış yolu kimi lazımsız verilişləri kənarlaşdırıb, tamaşaçı zövqünün, düşüncəsinin maariflənməsinə yönəlmiş verilişlərə diqqəti artırmaq ən azı, sabahlı bir gələcəyin qurulması üçün zəruri amildir. Mədəniyyətlə, tədrislə bağlı verilişləri forma və məzmunca elə yeniləmək lazımdır ki, ətrafına ciddi auditoriya toplamağa müvəffəq olsun. Proqram siyasətini düzgün qurandan sonra bunları reallaşdırmaq əslində, o qədər də çətin bir iş deyil.”
Milli Məclisin digər bir deputatı Vüqar İskəndərov da maariflənmə prosesinin daha intensiv olmasını vurğulayır:
“Bu dəqiqə əksər adamları dindirəndə televiziyaya baxmadığını deyir, həm də vurğulayır ki, Azərbaycan efirlərində maarifləndirici heç nə yoxdur. Əvvəla, biz nə istəyiriksə, televiziyalar da onu verməyə çalışır. O qədər insan var ki, söz düşəndə baxmadığını deyir, amma lazım olanda da bütün proqramı danışır. Bizdə Aztv və İtv var ki, onlara baxanda elmi, mədəni, maarifçilik, təhsil, poeziya, siyasət, bir sözlə, bütün yaxşı nə iş varsa, hamısının verildiyini görmək olur. Bəs bunun özü heç nədir? Təkcə bununla da yekunlaşmır. Hətta əyləncəli proqramlarda belə milli-mənəvi dəyərlər təbliğ edilir. Tez-tez klassik filmlərimiz yayımlanır, tərbiyəvi mövzularda da proqramlar olur. Daha nə yoxdur ki? Doğrudur, düşünmürəm ki, buna kütləvi baxılır. Bəli, bəzi özəl televiziyalarda problemlər çoxdur bu sahədə. Amma onlar da çalışır ki, insanların ən çox istədiyini versin. Hansı televiziya özünə ziyan vurar ki? Buna görə o cür televiziyalar daha çox sosial sifarişlər əsasında olan materialları təqdim edirlər. Son zamanlar xüsusi ilə gənc adamlar deyir ki, televiziyaya baxmıram, amma onların da hamısı altervativ olaraq sosial şəbəkədə baxır hər şeyə. Məsələn, televiziyalar da sosial şəbəkədə baş verənləri, trend olan mövzuları verir. Bu da düşünürəm ki, işin keyfiyyətini aşağı salır. Televiziya yanlız insanların istədiklərini verməli deyil, mütləq şəkildə yaxşı işlərə yer ayrılmalıdır. Çıxış yolunu həm də televiziyaların, elə sosial şəbəkələrin öhdəsində görürəm. Bunların arxasında duran insanlar vətəndaş mövqeyi sərgiləməlidirlər. Əlbəttə, peşəkarlıq vacibdir, maariflənməyə yer çox verilməlidir. Üstəlik, metod da düzgün olmalıdır. Məsələn, indi insanlar uzun nələrəsə baxmağı sevmir. Çatdırılan mesaj qısa və konkret verilməlidir.”
Sağlam Cəmiyyət Hərəkatının rəhbəri, sosioloq Elçin Bayramlıya görə də bu sahələrdə media və televiziyalarda verilişlərin yoxluğu narahatlıq doğurur:
“Çox təəssüf ki, Sovet dövründən sonra Azərbaycanda mənəvi, sosial, intellektual deqredasiya gedir və bunda medianın, televiziyaların rolu mütləqdir. Hətta az qala 99%-dir. Yəni, bir xalqın psixologiyasını, onun karakterini, xüsusiyyətlərini, adət-ənələrini formalaşdırmaq kütləvi informasiya vasitələrinin üzərindən gedir həmişə. Bu, bütün dünyada tarix boyu belə olub, bu gün də belədir. Bir cəmiyyətə nə təbliğ olunursa, nə nümunə göstərilirsə, nəyə şərait yaradılırsa, cəmiyyətdə o formada inkişaf prosesi gedir. Bu məsələdə deyərdim ki, medianın rolu 99%-dir və cəmiyyətin önündə həmişə intellektuallar, ziyalılar, müdrik şəxslər olmalıdır. Çox təəssüf ki, bizdə indi belə deyil. Sovet dövründə bizdə elita ziyalılar, alimlər, yazıçılar idi. Mədəni-maarif məsələlərinə gəldikdə, bu, kapitalizmin çox pis bir tendensiyalarından biridir. Yəni, maddi həzzlər, əyləncə üzərindən gəlir əldə etmək. Harada gəlir, kommersiya marağı varsa, hər kəs ona üstünlük verməyə çalışır. Nədənsə, bizdə elmi verilişlər, yazılar kənara atıldı, ziyalılar efirə çıxmadı. Mən məsələn, uzun müddətdir efirdə alim sifəti görmürəm. Bu gün teatra getmək, əyləncə yerlərinə getmək, kitab oxumaq, faydalı seriala, sənədli filmə baxmaq əvəzinə, mənasız videolara baxmaq daha çox yayğın hal alıb. Artıq proses elə bir həddə gəlib ki, bu, tələb-təklif məsələsinə çevrilib. Hazırda insanlar özləri intellektual verilişlərə baxmır, yazıları, kitabları oxumur, teatra, kinoya, mədəni tədbirlərə maraqlı deyil. Ancaq əyləncə, şou, reklam- bu kimi məsələlərdir. Və artıq bu, mənəvi deqredasiyanın açıq nümunəsidir.
Çox təəssüf ki, Azərbaycanda ziyallar kütlərin önündə getmək əvəzinə arxasında qaldılar. Önə çıxan isə ziyalılar yox, bu xalqın açıq düşmənləri oldu.
Elçin Bayramlı həmçinin vəziyyətin belə olmasında başqa qüvvələrin olmağını da qeyd edir:
“Bu xalqı mənəvi deqredasiyalar məruz qoymaq istəyən xarici və daxili qüvvələr var.
Eyni zamanda, sadəcə, belə bir məqsədi olmayan, yalnız pul qazanmaq, kommersiya məqsədi olan qruplar da bu işdə rol oynayır. Bunların nəticələri isə pisdir. Sonda gənclər arasında əxlaqsızlıq, kriminal hadisələr, cəhalət artır. Yəni, normal nə varsa sıradan çıxır. Bu, kompleks, qlobal bir proqramdır, qlobal mərkəzlərdən də burada idarə olunur. Bu dövrdə artıq çıxış yolu tapmaq da çətindir. Bunu dəyişmək üçün çox uzun onilliklər lazımdır. O da xüsusi, qəti bir dövlət siyasəti, ciddi bir nəzarət sistemi qurulmaqla sağlam cəmiyyət formalaşdırılmasına gedilməlidir. Çıxış yolu, məncə, dediyim kimi, ancaq elə bir sistem qurulmalıdır ki, dövlət burada sərt müdaxilə eləməlidir, bütün bu mənfi hallar yığışdırılmalıdır, media vasitəsilə ancaq mənəvi təbliğatlar aparılmalıdır. Bunları icra edən adamlar ortalıqdan götürülməlidir, bir çox qadağalar qoyulmalıdır əxlaqsızlıq hallarına qarşı. Uzun bir proses, uzun bir böyük vaxt lazımdır ki, yenidən biz sağlam cəmiyyət formalaşdıraq. Bu da nəzəri cəhətdə mümkündür, qalır praktika.”
Orxan Saffari