Trampın anonsu: Putin necə qisas alacaq? Markov
Icma.az bildirir, Axar.az saytına əsaslanaraq.
Tramp və Putin arasında baş tutan telefon danışığında əsas məsələ Ukraynaya qarşı Rusiya tərəfindən həyata keçirilən cavab zərbələri deyil. Əsas diqqət Rusiya-Amerika münasibətlərinə yönəlmişdi. Məlum olduğu kimi, 1 iyun tarixində Ukrayna Silahlı Qüvvələri Rusiyanın iki strateji aviasiya aerodromuna zərbə endirib. Bu aerodromlarda strateji bombardmançı təyyarələr anqarlarda deyil, açıq havada yerləşdirilmişdi. Bu, Rusiya ilə ABŞ arasında imzalanmış strateji və nüvə qüvvələrinə nəzarət sazişinə uyğundur. Müqaviləyə əsasən, belə təyyarələr açıqda saxlanmalı, peyk müşahidəsinə açıq olmalıdır. Rusiya ABŞ-a bu təyyarələri gizlətməyəcəyinə dair öhdəlik götürmüşdü. Ukrayna isə bu şəraitdən istifadə edərək hücumu məhz həmin açıqda dayanan təyyarələrə qarşı reallaşdırıb.
Bu sözləri Axar.az-a rusiyalı politoloq Sergey Markov ABŞ Prezidenti Donald Trampın Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin Ukraynaya cavab zərbəsi endirəcəyi barədə sözlərini şərh edərkən deyib.
“Rusiyada bir çoxları hesab edir ki, Ukrayna bu hücumu təkbaşına həyata keçirə bilməzdi. Dronlar Rusiya ərazisinə müxtəlif yollarla keçirilə, furqonlarda daşına və aerodromlara yaxınlaşdırılaraq oradan havaya qaldırıla bilərdi. Lakin əsas sual budur: Ukrayna bu dronları hədəfə necə dəqiq yönəltdi? Axı Ukraynanın öz kəşfiyyat peykləri yoxdur.
Bu səbəbdən də Rusiyada bir sıra dairələr bu hücumun ABŞ xüsusi xidmət orqanlarının iştirakı ilə həyata keçirildiyini düşünür. Rusiya strateji bombardmançılarını açıqda saxlayarkən, ABŞ bu öhdəliyə zidd şəkildə həmin təyyarələrə hücumda iştirak edib. Rusiya nüvə doktrinasına əsasən, strateji nüvə qüvvələrinə zərbə nüvə zərbəsi üçün əsas sayılır. Bu isə o deməkdir ki, Rusiya, hüquqi baxımdan, ABŞ-a qarşı nüvə zərbəsi endirmək hüququna malikdir. Lakin bu, real görünmür. Çünki hücum nəticəsində cəmi 5 strateji bombardmançı və 5 nəqliyyat təyyarəsi zədələnib. Bu, Rusiyanın ümumi strateji aviasiya potensialının təxminən 5 faizini, ümumi nüvə qüvvələrinin isə cəmi 0,25 faizini təşkil edir. Belə kiçik itkiyə görə müharibəyə başlamaq ehtimalı azdır. Ancaq bu hadisə ciddi presedent yaradır. Əgər ABŞ Rusiya nüvə potensialının bir hissəsini cəzasız şəkildə sıradan çıxara bilirsə, gələcəkdə daha böyük hissələr də eyni şəkildə məhv edilə bilər. Bu halda ABŞ nüvə müharibəsinə başlamadan qalib gəlmək üçün zəmin yaradır. Tramp bu vəziyyətin ciddiliyini anlayaraq Putinə zəng edib və bildirib ki, Ukrayna bu hücum barədə ABŞ-ı əvvəlcədən xəbərdar etməyib və ABŞ bu hücumda heç bir şəkildə iştirak etməyib”, - o vurğulayıb.
Politoloq dronların hədəfə necə yönəldiyi barədə Kiyevin açıqlamasına diqqət çəkib:
“Ukrayna tərəfi bildirib ki, dronlar süni intellektlə təchiz edilib və Poltavada yerləşən hərbi muzeydəki sovet istehsalı bombardmançı maketi üzərində öyrədilib. Guya dronlar bu maket vasitəsilə real təyyarələri tanımağı öyrəniblər. Bu isə peyklərə ehtiyac qalmadan hədəfə yönəlmə imkanı yaradıb. Lakin bu izah geniş şübhələr doğurur.
Ən azı bir fakt dəqiqdir: Tramp Putinə zəng edərək ABŞ-ın hücumda iştirak etmədiyini bildirib. Daha sonra o, söhbətin "optimist notlarla" keçdiyini yazıb. Halbuki, Putin cavab zərbələrinin Ukraynaya endiriləcəyini bildirib. Bu isə Trampın Zelenskinin hərəkətlərini tənqid etdiyini və Rusiyanın cavab haqqını tanıdığını göstərir”.
Rusiyanın Ukraynaya necə cavab verəcəyini isə Markov belə izah edib:
“Rusiyada tez-tez deyilən “qərar qəbuletmə mərkəzlərinə zərbə endirilməlidir” fikri gündəmə gəlir. Lakin bu mərkəzlər – Prezident Administrasiyası, UTX rəhbərliyi, hərbi kəşfiyyat və Baş Qərargah – sovet dövründə Kiyev və ətraf bölgələrdə tikilmiş güclü bunkerlərdə yerləşir. Onlar nüvə zərbələrinə belə davam gətirə biləcək səviyyədədir və ora zərbə endirmək çətindir. Və indi bu “qərar qəbuletmə mərkəzlərinə zərbə endirmək” variantı – məsələn, Ukrayna Prezident Administrasiyasına, Baş Qərargaha – bunun nə mənası var? Birincisi, onlar orada olmur. Ora yalnız qonaqları qəbul edəndə gəlirlər. Sonra da Kiyevin mərkəzinə güclü zərbə endirmək məsələsi ortaya çıxır. Amma Kiyev – rus şəhəridir, qədim rus paytaxtıdır. Və ümid edilir ki, Kiyev Rusiyaya birləşəcək.
Bundan əlavə, Zelenskiyə qarşı birbaşa zərbə endirmək də real görünmür. Çünki əgər Zelenski aradan götürülərsə, Ukraynada seçkilər keçirilə və bu seçkilərdə Zalujnı qalib gələ bilər. Hazırda Rusiyaya Zelenskinin hakimiyyətdə qalması daha sərfəlidir. O, Tramp ilə pis münasibətlərə malikdir və xalqın böyük bir hissəsi tərəfindən aldatdığı düşünülür, çünki sülh vədi verib, lakin ölkəni müharibəyə sürükləyib. Halbuki Zalujnı peşəkar hərbçidir və xalqın gözündə daha legitim fiqur sayılır.
Bəs Rusiya tərəfindən hansı eskalasiya gözlənilir? Mənim fikrimcə, böyük eskalasiya gözlənilmir, sadəcə döyüşlərin intensivliyi bir qədər artacaq. Çünki Rusiyanın eskalasiya imkanları müəyyən qədər məhduddur.
Belə olan halda, Rusiyadan gözlənilən yeganə eskalasiya addımı Dnepr çayı üzərindəki körpülərə zərbə ola bilər. Bu, Ukrayna ordusunun ön cəbhə ilə arxa cəbhə arasında əlaqəsini zəiflətmək məqsədi daşıyır. Belə hücumları radikal vətənpərvər çevrələr Rusiyanın rəhbərliyindən tələb edir. Lakin bu da texniki baxımdan asan məsələ deyil – çünki bu körpülərin sayı az deyil, təxminən 12-dir. Nəticə etibarilə deyə bilərik ki, Rusiya tərəfindən genişmiqyaslı eskalasiya gözlənilmir. Lakin döyüş əməliyyatlarının getdiyi sahələrdə müəyyən dərəcədə gərginliyin artacağı ehtimal olunur. Tramp isə bu eskalasiyanın səbəbkarı kimi Rusiyanı deyil, məhz Ukraynanı – daha dəqiq desək, Zelenskini görür. Bu baxış bucağı Tramp üçün siyasi cəhətdən sərfəlidir. Çünki Tramp bu mövqedən istifadə edərək “həm Rusiya, həm də Ukrayna sülh istəmir, ikisi də günahkardır” deyə bilər. Bu şəraitdə Tramp ABŞ-ın bu münaqişədə iştirakını dayandıracağını, artıq sülh prosesinin moderatoru olmayacağını, maliyyə yardımı və silah-sursat göndərilməyəcəyini bəyan edə bilər”.


