Adnan Əhmədzadə Kremlin Kölgə Donanmasının kapitanı? RƏY

Rusiya-Azərbaycan münasibətləri bir anda bu səviyyəyə çatmayıb. Burada vacib olan tarixi kontekst və ya ortaq sovet yaddaşı deyil, bir neçə fərqli mərhələdən keçmiş postsovet dövrüdür. Rusiya xüsusi bir ölkə növüdür: o, nadir hallarda sadə mehriban qonşuluqla məhdudlaşır. Onun xarici siyasətinin məntiqi həmişə təsir şəbəkələrini - sadiq, idarə olunan və sadiq qrupları, çox vaxt bir neçə dəfə paralel olaraq qurmaq istəyinə əsaslanır.

Sonra bir nümunə yaranır: Kreml addım-addım qonşu dövlətin müstəqillik və suverenlik məkanını daraltmağa çalışır. Bu, nə "yaxşı", nə də "pis" deyil - bu, Rusiya dövlət siyasətinin verdiyi bir şeydir və onu dəyişmək olmaz. Kremlin obyektiv olaraq bu cür üsullardan istifadə etməklə nüfuz edə bilmədiyi böyük dövlətlər istisnadır.

Bu məntiqdə ənənəvi olaraq postsovet məkanı xüsusi yer tutur. Burada Rusiya eyni vaxtda bir neçə sahədə işləyən güclü siyasi və iqtisadi şəbəkələr qurub.

Azərbaycan da istisna deyildi. Uzun müddət bir çox rusiyayönümlü məmurlar ölkədə qalmışdı. Lakin rəsmi Bakı onları tədricən uzaqlaşdırdı. Bu proses Moskvanı qıcıqlandırmamaq üçün ehtiyatla və mərhələli şəkildə həyata keçirilsə də, dövlət idarəçiliyində rusiyayönümlü təsirin zəiflədilməsi istiqamətində kurs aydın idi.

2020-ci ildə, sonra isə 2023-cü ildə geosiyasi vəziyyət dəyişdi. Rusiyanın Cənubi Qafqazda rolu dəyişdi. Ukraynanın işğalı həm qlobal miqyasda, həm də postsovet məkanında təhlükəsizlik arxitekturasının yenidən müəyyənləşdirilməsi üzrə qlobal prosesə start verən dönüş nöqtəsi oldu. Eyni zamanda, Azərbaycan Rusiya ilə işlək və etibarlı münasibətləri qoruyub saxlaya bildi.

Qroznı səmasında AZAL təyyarəsinin vurulması faciəsindən sonra hər şey dəyişdi. Kreml çeviklik və uzaqgörənlik nümayiş etdirərək üzr istəməkdən və təzminat ödəməkdən imtina etdi. Bu epizod Bakı ilə Moskva arasında münasibətlərdə dönüş nöqtəsi oldu. İstər rəsmi, istərsə də pərdəarxası nəticəni yumşaltmaq cəhdləri uğursuz alındı.

Xüsusi hibrid əməliyyat

Bu gün ölkələr arasında gərginlik hətta kiçik detallarda da hiss olunur – “YouTube”da gündəlik süni intellektlə bağlı videolardan tutmuş, Azərbaycanda ictimai rəyə real təsir göstərməkdən daha çox fon yaradan "ekspertlərin" şübhəli şərhlərinə qədər. Lakin bu vəziyyət sonsuza qədər davam edə bilməzdi: gec-tez Rusiya sözdən hərəkətə keçməli oldu. Və onun müasir siyasət arsenalında onun həqiqətən üstün olduğu bir alət var: hibrid müharibə.

Azərbaycan neftindəki xloridlərin hekayəsi və ölkəyə dəyən ziyan məhz bu hibrid strategiyanın tərkib hissəsi kimi görünür. Xloridin Azərbaycanda deyil, onun hüdudlarından kənarda əlavə olunduğunu deməyə əsas var. İlkin hesablamalara görə, çirklənmə “Azeri Light” markalı neftin bir barelinin qiymətinin 75 dollardan 68,31 dollara, kəskin ucuzlaşaraq 6,69 dollara enməsinə səbəb olub. Nəticədə Azərbaycanın ixrac gəlirləri 2,01 milyard dollar azalıb.

Sən kimsən, Adnan?

Bu kontekstdə Adnan Əhmədzadənin rolunu qiymətləndirmək xüsusilə çətindir. Onun adı qlobal neft bazarında çoxsaylı “boz” sxemlərlə əhatə olunub. O, tez-tez kölgə neft baronu adlandırılan fiqurlardan biridir. Onun bu əməliyyatlarda nominal vəzifələrdə çalışmış əmisi oğlu Kamran Ağayev və Cenevrədəki “SOCAR Trading”də işləyən qardaşı Xəyal Əhmədzadə ilə əlaqələri barədə yazılan və “açıqlana bilməyən daşınmaz əmlak”la bağlı xəbərlərdə adı çəkilən yazılara rast gəlmək üçün yüngülvarı axtarış kifayətdir.

Kamran Ağayev, mətbuatın yazdığına görə, Maltada Rusiyanın “kölgə donanması”na ev sahibliyi edən və xidmət göstərən “Alkagesta” şirkətinə rəhbərlik edir. Beləliklə, Adnan Əhmədzadə və onun çevrəsi qlobal “boz” sxemlərə qarışıb.

Lakin onun fəaliyyəti bununla da bitmədi. Əgər Adnan neft kartelinin pullarını Azərbaycan daxilində öz PR-ı üçün istifadə etməsəydi: futbol ulduzlarını dəvət edərək, şən və səxavətli oliqarx imicini yetişdirməsəydi, işlər bu qədər kritik görünməzdi.

Eyni zamanda, o, ölkə daxilində və xaricdə bütöv bir media şəbəkəsini maliyyələşdirərək, imicini gücləndirib və nüfuzunu artırıb. Bir sözlə, o, sadə fiqur olmaqdan uzaq idi. Daha doğrusu, onu müəyyən Kreml qüvvələri idarə edirdi.

Rusiya ilə Azərbaycan arasında münasibətlərin çətin və gərgin məqamında Messi tipli tək bir kaskadyor (qəhrəmanımızın dostu və sevimlisi – red.) Azərbaycan büdcəsinə 2 milyard dollara başa gəlib. Həqiqətən də maraqlıdır.

Və nəhayət...

Müharibə həmişə məqbul olanın sərhədlərini aşır. Rusiya Ukraynaya işğalını “Xüsusi hərbi əməliyyat” adlandırdı. Amma əslində bu, çox səviyyəli, çox formatlı, paralel cəbhələrlə mürəkkəb əməliyyatlar toplusudur. Bu gün Moskva NATO ölkələrinin dayanıqlığını sınayır; keçən həftə Avropa paytaxtlarında hava limanlarına kiberhücum təşkil etdi. Onun üçün sabitliyi pozmağın bütün üsulları qanuniləşir.

Azərbaycana gəlincə, Kreml seçərək hərəkət edir, rəhbərliyin mövqeyinə təsir etmək və maliyyə sektoru vasitəsilə təzyiq göstərmək istəyir. Birincisi, Rusiyada azərbaycanlılarla əlaqəli əmlakın və biznesin yenidən bölüşdürülməsi prosesinə start verildi. Sonra “pomidor sanksiyaları” gəldi. İndi zərbə ən həssas sektora - xloridlərin əlavə olunduğu neft sənayesinə dəydi.

Bu məntiqlə Adnan Əhmədzadə uzun zəncirin sadəcə bir halqasıdır. Amma bu, heç də ən vacib məsələ deyil. Daha vacib sual budur: dövlət bu cür çağırışlara hazırdırmı? Rus üsullarına qarşı immunitet varmı? Axı Kreml Azərbaycana qarşı hibrid müharibəsində ayrı-ayrı qruplardan və fiqurlardan istifadə etməkdə davam edəcək. Ona görə də ölkə idarəçiliyin strateji əhəmiyyətli sahələrində rusiyayönümlü elementlərin neytrallaşdırılması üçün konseptual və sistemli yanaşma hazırlamalıdır. Çünki Bakıya qarşı hibrid təxribatların dayandırılması ehtimalı azdır.