Allahsızlar qanmayanda hansı yolla qandırasan?! Tərlan Salehin şeirləri

Kulis.az Tərlan Salehin şeirlərini təqdim edir.

Əsir dağlara

Haraylayar uzaqları
bitmək bilməz sazaqları...
Sinəsində bulaqları
çağlar ağlaya-ağlaya.

Çəkər dumandan pərdəni,
görünməz uca gərdəni.
Öz içində öz dərdini
ağlar ağlaya-ağlaya.

İgid varmı qanı qıza,
meydan oxuya qansıza?!
Pıçıldadı əsir qıza
dağlar ağlaya-ağlaya.

Bir bu qədər zülm olar?
Bir dağ boyda ölüm ola...
Nə vaxta cəhənnəm olar,
yağılar ağlaya-ağlaya?!

***

Yüz dəfə "fil-filo" desən
sönən çıraq yanmayacaq.
Gərək Tanrıdan od ola,
od alasan, yandırasan.
Misqal-misqal qazancını
xərcləyəsən qucaq-qucaq,
Allahsızlar qanmayanda
hansı yolla qandırasan?!

İnsan sözdə, əməlində
dəqiq bilməlidi həddi,
dildən çıxan söz əməllə
uyuşmasa fəlakətdi.
Hər gün bir qarış olsa da
keçirsə qonşu sərhəddi,
abırsız gərəkdir ki,
bilmərrə dayandırasan.

Özümüzə arxa olaq
çiyin-çiyin, kürək-kürək,
el bir olsa dağ oynadar,
bir olmalı milyon ürək.
Yatan xalqı oyatmağa
Sabirlər, Cəlillər gərək,
oyanmaq istəmədikcə
çətin ki, oyandırasan.

Ağrılar

Diş ağrısı, baş ağrısı,
öd-böyrəkdə daş ağrısı
kəssə də iynə-dərmanla -
gizildəyər yaş ağrısı...

Səhv vəzifə, post ağrısı,
məddahların tost ağrısı...
Bağdan ərik qurtarınca
yoxa çıxan dost ağrısı...

Həssas qəlbin köz ağrısı,
"dözməlisən, döz" ağrısı.
Yaman olur, yetirməyin
söz əhlinə söz ağrısı...

***

Gün keçdikcə, ay ötdükcə, il dolandıqca,
yaxşı-pis əməllə dolar ömür-sandıqça...
Əsilzadələr nur saçar alovlandıqca,
yaşadıqca tüstüləyər zatıqırıqlar...

Aparır

Zövq al, dinsə könül simi,
bir xoş səhər yeli kimi.
Kim bilir ki, tale kimi
hansı sonluğa aparır...

Qeybət qılanda dilimiz,
ayaqdan çəkir əlimiz.
Tariximiz, təməlimiz
bizi xanlığa aparır...

İdrak etsin insan barı,
ötəridir dünya varı.
Dünyanın bütün yolları
qəbiristanlığa aparır...

Köçənə kimi

Həyatın yolları düzən, dik, dərə,
sinə gər düşəndə çətinliklərə.
Toxum səpilibsə düzənliklərə,
şaxta var, boran var biçənə kimi...

Atdığın addımı xoş atmalısan,
xoş sözlə insanı yaşatmalısan.
Nə qədər şeytana daş atmalısan
Zəm-zəm bulağından içənə kimi...

İrəli gedərkən baxma arxaya,
yolunda düz olsan düşmə qorxuya.
Cavab verəcəksən min bir sorğuya
Sirat körpüsündən keçənə kimi.

Allah ağlımızı başdan almasın,
insanın insana kini qalmasın.
Qonaq olduğumuz unudulmasın
beşikdən məzara köçənə kimi...

***

Mən öləndə ağlayın...
Ağlayın ki, dərd onu
çəkənlərdən birini
fənd edib yıxa bildi...

Mən ölsəm ağlamayın...
Sevinin- dünya boyda
dərd dağları altından
"salamat" çıxa bildim...

Qapı

Ömrün giriş-çıxışı-
ağ qapı, qara qapı.
Bağlar ağın açdığı
kitabı qara qapı.

Üzüm yox üzə duram,
nə yazsan yaz, uduram.
Sənə əl uzadıram,
baxırsan hara, qapı?

Dəymə, sinə dağımdı,
əymə, şah budağımdı.
Sənin açılmağındı
dərdimə çarə, qapı.

Qayıtmadı gedənim,
tapılmadı itənim.
Açıl üzümə, məni
qovuşdur Yara, qapı.

Nekroloq

Ömür keçdi film kimi-
"Kirayə yaşam" adlı...

Doğum...
Körpələr...
Məhbəs...
Qocalar...
Bir gün evsiz yaşamadı...

***

Kimi şəxsi təyyarə sürür,
kimi köhnə,
kimi son dəb araba...

Sükan qələm, yolum vərəq,
öz ömrümü sürürəm...
Kim tez çatar son mənzilə,
əcəba?!

***

Biri vardı, biri yox,
ikisindən biriyəm...
Var olandan irəli,
olmayandan geriyəm...

İncimişəm

Gül-çiçəksiz bir bahardan,
qarsız qışdan incimişəm.
Əziyyətsiz, müftə vardan,
zər, daş-qaşdan incimişəm.

Hər hala düşən, hallanan,
iki şahıya aldanan,
ürək yerinə sallanan
mərmər daşdan incimişəm.

Gözlərinə qoyub maya,
əldən gedər abır-həya.
Ürək yanmaya-yanmaya
axan yaşdan incimişəm.

İlham dolandıqca gendən,
azad olar ruh bədəndən.
qalmadısa bir iz məndən
yarı yaşdan incimişəm.

Tərlan Saleh