Az qala, ürəyim yerindən çıxacaqdı...

Qarabağ 5 ildir azaddır… – Nə gözəl cümlədir!

Bu gün ilk dəfədir, Şuşaya gedirəm. Bakıdan bir az olar çıxmışıq. Yol boyu keçdiyim hər məkan böyük bir tarixin izlərini daşıyır.

Yoxdan qurulan Ağdamdan keçəndə xarabalıqlar arasında yenidən doğulan şəhəri görürsən. Bu torpaq azadlıq nəfəsini nə qədər çox gözləyibmiş… Sanki şəhər hər tikilən bina, hər çəkilən yol ilə “mən dirilirəm” deyir.

Növbəti ünvan Xocalıdır… Hər daşı, hər ağacı, hər qarışı 26 fevral gecəsini xatırladır. O ağrı bu torpağın hər zərrəsinə həkk olunub. Xocalıda susmaq da çətindir, danışmaq da… Şəhərdə işlər gedir, sakinlər yavaş-yavaş öz evlərinə qayıdır. Bütün keçmiş ağrılara, sarsıntılara rəğmən, insanlarımız güc toplayıb həyata davam edir.

Xocalı ilə bağlı fikirlərin müşayiəti altında Şuşaya daxil oluruq… Yol boyu elə həyəcan içində idim ki, az qala, ürəyim yerindən çıxacaqdı. Qalaların arasından boylanan azadlıq nəfəsi, küçələrdə dolaşan qürur hissi hər addımda “Biz burdayıq!” deyir.

Şuşanın havası başqadır – həm bu hava, həm o hava…

Yuxarı Gövhər Ağa məscidini ziyarət etdik, Şuşa qalasına qalxdıq. Amansız döyüşlərin getdiyi, Azərbaycan Ordusunun tarixi qəhrəmanlıq salnaməsi yazdığı bu şəhərdə evlərin, binaların önündən keçdik. Hər daş, hər divar bir döyüşün şahididir.

Qəhrəman şəhidlərimizin, döyüşçülərimizin sayəsində bu torpaqlara qayıtmışıq.

Bu torpaqlar sadəcə bir coğrafiya deyil, həm də yaddaşdır. Burada hər addımda bir qəhrəmanlıq izi, hər daşda bir dua yatır. Şuşaya baxdıqca bir daha anlayıram ki, azadlıq təkcə silahla qazanılmır. Onu qorumaq, yaşatmaq, sevmək də gərəkdir.

Biz bu torpaqların məsuliyyətini daşıyırıq. Gələcək nəsillər üçün Qarabağı yalnız xatirələrdə deyil, həyatın içində, inkişafın mərkəzində saxlamaq bizim borcumuzdur.

Şuşaya gedən yol uzun idi, amma o yol bizi həm tariximizə, həm özümüzə qovuşdurdu.

Qarabağ bizə əmanətdir! Əmanətimizə sahib çıxaq…

Zaira Akifqızı
Globalinfo.az