Mədəniyyət nazirliyi niyə Vyanada hesabat verir? Adil Kərimliyə çətin suallar

Avstriyanın paytaxtı Vyana bu günlərdə Azərbaycanın xaricdə fəaliyyət göstərən mədəniyyət mərkəzlərinin yarımillik hesabat toplantısına ev sahibliyi edib. Tədbirdə ölkəmizin mədəniyyət naziri Adil Kərimli, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsinin sədri Xalq artisti Polad Bülbüloğlu və Bakı Musiqi Akademiyasının rektoru Fərhad Bədəlbəyli kimi nüfuzlu şəxslər iştirak edib.

Əsas məqsəd – mədəniyyət mərkəzlərinin fəaliyyətini əlaqələndirmək, hesabat təqdim etmək, gələcək planları müzakirə etmək olsa da, cəmiyyətin haqlı sualları da var: Niyə bu toplantı Bakıda yox, Vyanada keçirilir?

Axı bu mərkəzlərin hesabatı Azərbaycan xalqına və dövlətinə aiddir. Onların fəaliyyəti Azərbaycan mədəniyyətinin təbliğinə yönəlibsə, bəs niyə həmin fəaliyyətin qiymətləndirilməsi, hesabatı və gələcək planları məhz Vətəndə – Bakı şəhərində deyil, Avropanın bahalı turistik mərkəzlərindən biri olan Vyanada müzakirə olunur?

Bu, sadəcə sadə bir “yer seçimi” deyil, dövlət vəsaitinin səmərəliliyinə, şəffaflığa və məqsədəuyğunluğa dair ciddi suallar doğurur. Axı həmin ölkələrdəki mədəniyyət mərkəzlərinin rəhbərləri Azərbaycana dəvət edilə bilərdi. Bu, həm onların ölkəmizlə birbaşa təması, ailə üzvləri və qohumları ilə görüşməsi baxımından daha faydalı olar, həm də xərclərə qənaət edilərdi.

Belə tədbirlər bəzən “işgüzar səfər” adı ilə əslində turizm xarakteri daşıyır. Bu da cəmiyyətin dövlət strukturlarına olan inamını zədələyə bilər. Halbuki şəffaflıq və qənaət prinsipləri bu gün hər bir dövlət qurumu üçün prioritet olmalıdır.

Diqqətçəkən məqamlardan biri isə nazirliyin Mədəniyyət üzrə Elmi-Metodiki və İxtisasartırma Mərkəzinin direktor müavini Seymur Hüseynovun da bu səfərdə yer almasıdır. Onun bu tədbirlə bağlı funksiyası nədir?

Axı o, nə beynəlxalq əlaqələr üzrə məsul şəxsdir, nə də xarici mədəniyyət mərkəzlərinin koordinasiyası ilə birbaşa məşğul olan strukturun təmsilçisidir. Belə çıxır ki, tədbirin məqsədi ilə nümayəndə heyətinin tərkibi arasında ziddiyyət var. Bu isə səfərin şəffaflığı və məqsədəuyğunluğu barədə sualları bir qədər də artırır.

İddialara görə, Azərbaycan Gənclər Fondundan qəfil və müəmmalı səbəbdən işdən azad edilən S.Hüseynovu hansısa qaranlıq əl Mədəniyyət nazirliyində işlə təmin etdi. Seymur Hüseynovu isə rəsmi işlədiyi və maaş aldığı Mərkəzdə görmək mümkün deyil, o nazirliyin mərkəzi inzibatı binasında özünə “lövbər salıb”.

Mədəniyyət Nazirliyi bu addımı ilə cəmiyyətin gözündə suallar doğurub. Hesabatın özü qədər onun harada təqdim edilməsi və kimlərin iştirakı ilə keçirilməsi də mühümdür. Mədəniyyətin hesabatı doğma torpaqda – Azərbaycanda verilsəydi, daha məntiqli və hörmətli olardı.

Editor.az