“Mən futbol haqda nəsə oxumuram, bu darıxdırıcıdı”

Bir neçə həftə əvvəl “Yuventus”un baş direktoru təyin olunan Damyen Komolli Londonda təşkil edilən “Hudl Performance Insights-2025” konfransının qonağı olub.

"Football-plus.az" xəbər verir ki, o, yeni rolda ilk dəfə ictimaiyyət qarşısında çıxış edib. Əvvəllər “Monako”, “Arsenal”, “Sent-Etyen”, “Tottenhem”, “Liverpul”, “Fənərbaxça” və “Tuluza”da işləyən 54 yaşlı fransalı funksionerin fikirlərindən “Yuventus”da hansı kursa üstünlük verəcəyini anlamaq o qədər də çətin deyil. Komolli yeni iş yerində əhəmiyyətli dəyişikliklərə əl atacaq. Bu barədə “sən özündən əvvəl görülən işi təkrarlayacaqsansa, deməli, işlər heç də qaydasında deyil” fikrini səsləndirib.
“Yuventus” rəhbərliyi bütün vacib qərarları mövcud göstəricilər və təhlillər əsasında verəcək. Deməli, Komollinin təyinatından sonra baş məşqçi vəzifəsinə gətirilən Luçano Spalletti bu strategiyanın əsas detallarından biri olacaq. Yeni baş direktor konfransdakı çıxışına məşqçilərin təyinatından əvvəl onlarla apardığı danışıqlarla bağlı fikirləri ilə başlayıb.
Məşqçilərlə danışıqlar…
Hər bir məşqçi yeni klubla apardığı danışıqların gedişində hər şeyin əla olduğunu deyir. Amma işə başlayandan sonra hər şeyin pis olduğunu söyləyir. Mən indi birinci fikri müqavilədə əks etdirirəm. Bunu ona görə edirəm ki, vaxtı gələndə məqçiyə bir müddət əvvəl nə dediyini xatırladım. Onlarla görüşümdə “bizim iş prinsiplərimiz belədi. Biz müəyyən proseslər üzrə hərəkət edirik. Oyunçuların seçimindən standartlara və zədələrin profilaktikasına qədər bütün qərarlar mövcud göstəricilər əsasında veriləcək. Bu, sizi qane edirsə, əla. Yox, qane etmirsə, əllərimizi sıxaq və ayrılaq” deyirəm. Bu klubda işləmək istəyən məşqçi bu fəlsəfəni qəbul etməlidi.
…klubun mədəniyyəti…
Mən iş vaxtımın 30 faizini klubun mədəniyyəti haqda düşüncələrə sərf edirəm. Ona görə ki, mədəniyyət olmadan istənilən nəticəyə nail olmaq mümkün deyil. Vaxtilə Matyuidi ilə Trezeqedən “Yuventus”un DNT-sinin onlara görə necə olduğunu soruşmuşam. Hər ikisinin cavabı “qələbə” olmuşdu. Amma mədəniyyət sadəcə şüar deyil. Bu, aşağıdan yuxarıya doğru yaranan prosesdi. Bir qədər əvvəl klub mədəniyyətimizin necə olacağına aydınlıq gətirmək üçün böyük iclas keçirmişik. Mən hamıya “bizim kim olduğumuzu məhz siz müəyyən edirsiz. Mən istiqaməti açıqlaya bilərəm, ancaq mədəniyyət aşağıdan başlayaraq formalaşır” dedim. Mədəniyyət klubun dəyərləridi.
…mövcud göstəricilər…
Vaxtilə “Tuluza”da “Red Bird” fondunun idarəçiliyi sahəsində işləmişəm. Məni bu kluba məhz mövcud göstəriciləri idarə etmək üçün təşkilat qurmaq məqsədi ilə dəvət etmişdilər. Mövcud göstəricilərdən düzgün istifadənin açarı klubda baş direktordan aşağıya doğru bütün səviyyələrdə qarşılıqlı anlaşmadı. Əksər hallarda məhz rəhbərliklə məşqçi arasındakı münasibətlər incə detala çevrilir. Mövcud vəziyyəti anlayan və məşqçinin dilində danışmağı bacaran körpü-adam lazımdı. Belə adam varsa, sistem işləyir. Əks halda sistem dağılır.
…mövcud göstəricilərin klub həyatında istifadəsi…
Biz “Tuluza”da hər gün bütün əməkdaşların psixoloji vəziyyətini ölçürdük. Bunu stress və motivasiyanın olub-olmadığını müəyyən etmək üçün edirdik. Bu işin kluba inanılmaz dərəcədə faydası olurdu. Biz hətta motivasiya problemi olanların xidmətinə ehtiyac duymurduq. Futbol meydanına gəlincə, “Tuluza”da asmalardan istifadəni və qapıya uzaq məsafədən zərbəni qadağan etmişdik. Çünki bu planda mövcud olan göstəricilər qeyri-effektiv idi.
…mövcud göstəricilərin skautinq sahəsində istifadəsi…
“Tuluza”da yalnız istedad deyil, oyunçu-şəxsiyyət axtarırdıq. Mövcud göstəricilərə əsasən, futbolçunun xarakterini anlamaq olur. Məsələn, oyundaşlarından daim top tələb edən oyunçu özünəəmin görünür. Hərçənd özünəəminiklə eqoizm arasında incə sərhəd mövcuddu. Arsen Venger mənə “Həmişə eyni oyunçular düzgün ötürmələr edirlər və qolları da eyni oyunçular vururlar” deyirdi. Onun bu fikri mütləq həqiqət idi.
…rəhbərlik üslubu…
Davranış nümunəsi olmaq istəyirsənsə, ilk növbədə özün olmalısan. Sənə rahat görünən məkanda işləməlisən. Adamın avtomobil parkından ofisə yollanma tərzindən hansı psixoloji vəziyyətdə olduğunu anlamaq mümkündü. Bunu yaxşı bilirəm: işə pis əhval-ruhiyyədə gəlirəmsə, belə əhval idarədə yayılır. Və əksinə, müsbət əhval-ruhiyyə də yoluxucu xarakterli olur. İş yerimdə ətrafımda mənim səhvimi düzəldən adamların olmasını istəyirəm. “Tuluza”da həmkarlarımdan “klubun mədəniyyətindən kənara çıxsam, mənə deyin. Klubun dəyərləri ilə ziddiyyət təşkil edən oyunçu alsam, mənə deyin” deyə xahiş etmişdim.
…özü…
Mən yazanlardan deyiləm. Bunun səbəbini də bilmirəm. Bu, ola bilsin ki, keçmişdən qalan zədədi: məni yazmağa məcbur edirdilər, mən isə buna nifrət edirdim. Bəziləri karyerasında yeni nəsə axtarır və “bunu həyata keçirmək lazımdı” deyirlər. Mən daim oxuyur və öyrənirəm, dayanmaq bilmirəm. Sənayedən geri qalmaqdan qorxuram, innovasiyanı buraxmaqdan qorxuram. Buna görə də daim mütaliə edirəm. Mən futbol haqda nəsə oxumuram, bu darıxdırıcıdı. Mən mövcud göstəricilər haqda elmi məqalələr, metodologiyalar və zədədən sonrakı bərpa haqda materiaları oxuyuram. Liderlik və danışıqlar haqda yazılan kitabları oxuyur, digər idman növlərini öyrənirəm. Müşavirələrdə otaqdakı ən ağılsız adam olmaq istəyirəm. Müzakirələr zamanı ən ağıllı mənəmsə, deməli, işlər heç də istənilən səviyyədə getmir. Lovğa adamları xoşlamıram. Karyeram ərzində çox istedadlı, amma təvazökarlıqdan uzaq olduqları üçün uğursuzluğa düçar olanları görmüşəm.
...həyati qərarları...
18 yaşımda “Monako”nun gənclərdən ibarət komandasının məşqçisi olmağı arzulayırdım. Baxın və görün indi hardayam. Mən həyatımda heç vaxt planlar qurmamışam. Bu mənada yalnız oyunçu karyeramın məndən yan keçdiyini anladığım an istisnadı. “Monako”da məndən öndə olan oyunçular Emmanuel Peti ilə Lilian Türam idilər. Hər ikisi dünya çempionu oldu.
...keçmiş...
Yaponiya, İngiltərə, Fransa və İtaliyadan təkliflər almışam. Məni hansısa quruma rəhbər kimi dəvət edirlərsə, deməli, mənim mədəniyyətimi özləri üçün nümunə hesab edirlər. Sən özündən əvvəl görülən işi təkrarlayacaqsansa, deməli, işlər heç də qaydasında deyil. Hər bir ölkənin mədəniyyətinə hörmət edirəm. Amma məsələn, Türkiyədə nəyisə dəyişmək mümkün deyildi. Bu ölkədə siyasiləşmə həddən artıq təsirlərə malikdi. Orda məni yaxşı gələcək gözləmədiyini anladım.
...və gələcək haqda
Növbəti addım mövcud göstəricilərin gənc futbolçularla işdə daha dərin istifadəsidi. Bu, kimin uğur qazanacağını anlamaq, zədələrin və ya oyunçuların həddən artıq yorulmasının qarşısını almaq üçündü. Klublar tarixən ilin əvvəlində doğulan oyunçulara üstünlük verirlər. Lakin mövcud göstəricilər ilin ikinci yarısında doğulanların daha çox uğur qazandıqlarını göstərir. Bu səfeh göstəricidi, amma faktdı. Biz “Tuluza”ya şüurlu olaraq avqustdan sonra dünyaya gələn yeniyetmələri seçirdik. Məsələ milyonlarla ölçülən dollarla bağlıdı: söhbət yaxşı hücumçu ilə top-hücumçu arasındakı fərqdən gedir. Bu, yalnız texnika deyil, bu, həm də psixologiyadı. Bu yaxında Sinneri Turində gördüm və onun haqda belə düşündüm: onun kimi oynamaq üçün eyni zamanda işə tam köklənmək və taqətdən düşmək lazımdı. Qapı qarşısında olarkən isə gücdən düşməyi və bir sanəyədən də az müddətdə canlanmağı bacarmaq vacibdi. Bu, inanlmaz dərəcədə çətindi. Mövcud göstəricilərin gələcəyi - süni intellektlə və ya onsuz - 11 oyunçu arasındakı ideal əlaqənin ölçüsünü təyin etməkdi. Kimin kimlə daha yaxşı bağlandığını anladığımız vaxt futbol həmişəlik dəyişəcək.