Onların qulağını kəsir, plaşla yatır, cibinə isə… Nadir Şahla bağlı ilginc bilgilər

“İngilis səyyahı və taciri Conas Hanvey 1743-cü ildə Əfşar imperiyası və Rusiyaya səfər edib, 1750-ci ildə Londona qayıdıb. Onun 1753-cü ildə nəşr olunan “The Revolutions of Persia” adlı ikicildlik əsəri dövrün maraqlı tarixi mənbələrindən biri hesab olunur. Kitabın ikinci cildi 622 səhifədən ibarətdir”.

Turkustan.az xəbər verir ki, bu barədə tarixçi-alim Zaur Əliyev yazıb.

Onun sözlərinə görə, müəllif kitabında Nadir Şahı belə təsvir edib:

“Nadir Şahın boyu 6 futdan (təxminən 1.83 metr) hündür idi. Əzəmətli xarakterə malik şahın bədəni mütənasib və çox güclü formaya malik olub. Günəş və hava onun üzünə kişi görkəmi bəxş edib. Qeyri-adi dərəcədə yüksək səsi yüz metrə yaxın məsafədə belə adamlarına əmr verməsinə şərait yaradırdı. O, şərabı mülayim şəkildə içirdi, yeməkləri sadə idi, xanımlarla keçirdiyi vaxt olduqca məhdud idi. Dövlət işində iştirakı tələb olunanda, süfrədən imtina edir, aclığını cibində daşıdığı qovrulmuş noxudla və bir stəkan su ilə yatırırdı. İstər düşərgədə, istərsə şəhərdə, demək olar ki, daim ictimaiyyətlə ünsiyyətdə olurdu. Ordusunu özü yetişdirir, maaş verir, geyindirirdi. Xüsusilə də əsgərlərinə qarşı son dərəcə səxavətli olub və xidmətində fərqlənənlərin hamısını mükafatlandırıb”.

Zaur Əliyevin sözlərinə görə, müəllif Nadir Şahın sağlamlığına və güclü yaddaşına diqqət çəkib:

“Ağır cinayətlər törədənlərin hamısını ölümlə cəzalandırır və kiçik olanların qulaqlarını kəsirdi. O, günahkarı heç vaxt bağışlamırdı. Yürüşdə və ya meydanda adi bir əsgərin yeməyi, içməyi və yatması ilə daima maraqlanır və bütün zabitlərini eyni sərt nizam-intizamla məşğul olmağa məcbur edirdi. Şah o qədər dözümlü idi ki, şaxtalı gecələrdə belə torpağın üzərində yalnız plaşına bürünərək, yəhərini yastıq kimi istifadə edib yatırdı. Dövlət işləri ilə bağlı şəxsi söhbətlərə qətiyyən yol vermirdi. Ən təəccüblü məqam isə onun yaddaşı idi – tabeliyində olan əsgərlərin əksəriyyətini üzdən tanıyır, onların nə vaxt və nə səbəbdən cəzalandırıldığını və ya mükafatlandırıldığını xatırlayırdı. Çoxsaylı döyüşlərdə şəxsən iştirak etsə də, heç vaxt yara almamışdı. Buna baxmayaraq, altında olan bir neçə at öldürülmüş, güllələr isə yalnız bədənini cızıb keçmişdi”./globalinfo.az