Özünü oynayan ulduzlar: Kino tarixinin ən yaddaqalan 10 kameosu

Aktorlar, adətən, canlandırdıqları rollardan kənara çıxıb ekranda özlərini oynayanda bu, tamaşaçılarda demək olar ki, həmişə heyranlıq doğurur. Belə “qonaq çıxışlar” filmə gözlənilməz cazibə qatır, ulduzlara öz imicləri ilə zarafat etməyə imkan verir və çox vaxt süjetin əsl incisinə çevrilir.

Lent.az aktyorların kinoda özlərini oynamasının 10 halını təqdim edir. Onlar bunu o qədər zarafatcıl və parlaq ediblər ki, həmin anlar əbədi yadda qalıb.

Bill Myurre – “Zombilend” (2009)

Bill Myurrenin “Zombilend”də qısa görünüşü şübhəsiz ki, kameonun etalon nümunəsinə çevrilib.

O, filmə zombi qrimində daxil olur, amma süjeti uzatmaq əvəzinə, səhnəsi hekayəni ağıllı zarafatlarla doldurur. Hər bir replikası kiçik komediya şah əsəridir, aktyorun özünəməxsus sakit danışıq üslubu isə yumoru daha da gücləndirir. Hətta onun qəfil ölüm səhnəsi belə filmin ümumi tonuna uyğun, yerində bir qara yumor nümunəsidir.

Kianu Rivz – “Həmişə ola bilər” (2019)

Uşaqlıq dostları haqqında bu romantik komediya Kianu Rivzin iştirakına görə xüsusi komediya bonusu qazanıb. Qəhrəmanlardan biri yeni sevgilisi olduğunu deyəndə məlum olur ki, həmin adam elə Rivzdir.

Kameonun özü belə kifayət qədər maraqlı olardı, amma aktyor daha irəli gedərək özünün hiperbolik, bir qədər özünə vurğun versiyasını oynayır və bütün cazibəsini işə salır. Nəticə – filmin ən gülməli səhnələrindən biri və öz obrazı ilə necə zarafat etmək olar sualına ideal cavabdır.

Tom Henks – “Simpsonlar kinoda” (2007)

“Simpsonlar” həmişə ulduzları öz dünyalarına daxil edib, onları özlərinin uydurma versiyalarını oynamağa məcbur edib.

Tammetrajlı filmdə Tom Henks Springfield dağıldıqdan sonra yaranacaq yeni Böyük Kanyon haqqında reklam çarxında çıxış edir. Bu, həm hakimiyyətlərin vətəndaşların etimadını qazanmaq üçün məşhurlardan necə istifadə etdiyinə dair incə bir satiradır, həm də əla komediya epizodudur.

Devid Boui – “Mükəmməl model” (2001)

Musiqi ikonasının qəfil iştirakı model döyüşünün hakimi kimi idi. Onun görünüşü filmin kişi modellərinin dünyasını həddindən artıq ciddi qəbul etməsini ideal şəkildə vurğuladı. Qısa, amma yaddaqalan bu səhnə komediyanın ən uğurlu kastinq qərarlarından biri sayılır.

Bob Barker – “Uğurlu Gilmor” (1996)

Məşhur televiziya aparıcısı Bob Barker filmdə yalnız görünmür, həm də əsas qəhrəmanla qolf turnirində yumoristik bir davaya girir. Bu səhnə kult halını aldı, çünki Barker burada mehriban televiziya obrazını tamamilə dağıtdı. Cameonun komediyanı necə yeni səviyyəyə qaldıra biləcəyinə ən yaxşı nümunələrdən biridir.

Tom Kruz – “Ostin Pauers: Qızıl üzv” (2002)

Film Hollivud ulduzlarının Ostin Pauers haqqında çəkilən filmə qatıldığı səhnə ilə açılır.
Tom Kruz Ostin rolunda özünü oynayır, ona Qvinet Peltrou, Danni DeVito və Kevin Speysi qoşulur, rejissor isə Stiven Spilberqdir. Bu, ironik, parlaq və ulduzlarla dolu bir səhnədir və bütün filmə əhval-ruhiyyə bəxş edir.

Charlton Heston – “Ueyn dünyası 2” (1993)

Əfsanəvi aktyor filmdə cəmi bir neçə saniyə görünür və qısa monoloq söyləyir.
Bu qədər miqyaslı aktyoru belə kiçik bir səhnəyə çıxarmaq – cəsarətli və çox gülməli addımdır. Sürətli yumor və gözlənilməz zarafatlarla dolu filmin üslubuna mükəmməl uyğun gəlir.

Marsel Marso – “Səssiz kino” (1976)

Heç bir dialoqu olmayan filmdə yeganə replika dünyaca məşhur mim Marsel Marsoya məxsusdur.

Bu, ideal meta-incəsənətdir: tamaşaçılar onun susacağını gözləyirdi, amma əksinə, o, filmdə danışan yeganə obraz oldu.

Serena Uilyams – “Bıçaqlar çəkildi: Şüşə soğan” (2022)

Əfsanəvi tennisçinin cameosu gözlənilməz anda görünür – əvvəlcə sadəcə ekranda fon təsviri kimi, sonra isə qəhrəmanlarla qarşılıqlı əlaqəyə girir. Bu, filmin antaqonistinin absurd zənginliyini göstərən daha bir detal idi: idman ulduzunu şəxsi məşqçi kimi işə götürə bilir.

Tobi Maquayr – “Tropik fırtına” (2008)

Filmin əvvəlində göstərilən saxta treylerlərdə Tobi Maquayr Robert Dauni kiçiyin obrazı ilə birgə özünü oynayır.

İroniya ondadır ki, əsasən Hörümçək-adam rolu ilə tanınan aktyor burada ciddi dram ifaçısı kimi təqdim olunur. Bu, filmin ən gülməli və ən gözlənilməz məqamlarından biridir.