“Sevdiyin işlə məşğul olmağa nə var ki... Əsas gördüyün işi sevməkdir...” ANONS

Teleaparıcı Vüsalə Məmmədova ilə söhbətdən:

* Ən ağır təcrübələr, sevmədiyimiz yerlər, yaşamaq istəmədiyimiz ağrılar belə, bizə nəsə verir. Bu baxımdan teatr mənə heç nə vermədi deyə bilmərəm. Teatra gedəndə çox xoşbəxt idim, çünki sevdiyim işlə məşğul olacaqdım. Ancaq teatrdan ayrılanda daha xoşbəxt idim.

* Peşə əxlaqı yoxdursa, senzuranın olub-olmaması jurnalistikanı xilas edə bilməz.

* İstənilən sahənin əyər-əskiyi var. Təhsildəmi yoxdur, səhiyyədəmi yoxdur? Amma nədənsə ən çox gözə görünən mətbuatdır.

* Kuklam qucağımda çevrilib sonuncu dəfə evimizə baxdım... Bu hüzuru bir də heç vaxt hiss etməyəcəyimi iliklərimdə duyub, şəklini yaddaşıma həkk etməyə çalışdım...

* Həmin zirzəmidə anamın üzümüzə baxaraq gülməyə çalışmağından öyrəndim ki, nə yaşayırsansa, yaşa, gülüş üzünü tərk etməməlidir və onu bu gün də özümdə qorumağa çalışıram.

* 10 noyabr bəyənnaməsi imzalananda hiss etdim ki, çökürəm. Bütün taqətimi itirmişəm... Geridə həm ömrün yarıdan çoxu, həm də yaşanmamış bir ömür qalıb.... Çox yaşlandığımı hiss etdim...

* 28 il öncə qucağında kuklanla tərk etdiyin şəhərinə jurnalist kimi qayıdanda emosiyalarını önə buraxa bilməzsən. Məkan hara olur, olsun! Şərtlər nə olur, olsun! Sən bura iş üçün gəlmisən... İş başındasan! Və bu günə qədər də gördüyün heç bir işə səhlənkar yanaşmamısan. Məzarı dağıdılan atanın adına yaraşan övlad, yollarında ağac böyüyən şəhərinə layiq sakin olmağa çalışmısan.

* Kimsə qadını zəif hesab edirsə, təəssüf ki, onu zəif qadın böyüdüb. Mən güclü qadının övladıyam və örnəyim də o olub.

* Heç vaxt peşmanlıq hissim olmayıb. Bu il bir neçə dəfə geri boylanıb nəyə peşmanam, nəyə görə üzr istəyə bilərəm deyə düşündüm. Gördüm ki, mən səhvlərimi də sevirəm, çünki səhvi gözüyumulu etməmişəm. Həmin dövr üçün mənim həqiqətim o olub. Yəni öz həqiqətimə xidmət eləmişəm, özümə xəyanət etməmişəm.

* Ölümün nə olduğunu öyrənəndə çox körpə idim. Onda hər gecə Allaha dua edirdim ki, atam ölüb, ancaq mən onun üçün ağlamayacağam. Sən də bunun əvəzində anamı qoru. Atam səninlə qalsın, anam mənimlə. Bu, mənim həyatda öyrəndiyim ilk dua idi.  

VÜSALƏ MƏMMƏDOVA İLƏ MÜSAHİBƏNİN TAM VARİANTINI “525-Cİ QƏZET”İN SABAHKI SAYINDA OXUYA BİLƏRSİNİZ!