Virtual epidemiya şərhçilik
Lalə Mehralı
Məlum təyyarə qəzası barədə şərh verməyən qalmadı bu günlərdə sosial şəbəkələrdə. Pilota pilotluq öyrədən kim, qəzanın baş vermə versiyalarını ələkdən keçirən kim, rəy verən kim, proqnoz verən kim. Hamı özünü borclu hesab edir, hamı eyni cümlələri, eyni məlumatı yayımlayır, hamı bir-biri ilə yarışır. Əgər bu məlumata əsaslı rəy vermirsənsə, sübutlu-dəlilli əsaslandırman yoxdursa niyə özünü xəbər saytı, tv kanalı kimi aparmağa məcbur hiss edirsən? Hamı saytları izləyir, son xəbərləri görür, operativ məlumat paylaşan jurnalistlərdən informasiya alır, ən azı saytların sosial şəbəkə kanallarını izləyir, bilir. Nədir bu əsaslı-əsassız xəbər paylaşmaq hərisliyi?
Virtual dünyanın ən böyük bəlası da məhz budur - özünü hər məsələdə fikir bildirməyə borclu hesab etmək. Ətrafında olanlardan xəbərsiz olması bir çox insanda gərginlik hissinə səbəb olur, bu isə öz növbəsində başqaları ilə münasibətinə təsir edir, hadisələrdən geridə qaldığını, insanların sürətinə yetişə bilmədiyini düşünür. Yuxudan oyanır, görür hamı bir məlumat paylaşıb, o paylaşmayıb. Qıcıqlanır, sözün həqiqi mənasında. Sosial şəbəkədə məlumatının olduğu və ya olmadığı bütün hadisələr barədə fikir bildirmək üçün özünü məsul sayır əksəriyyət.
Çox insanın meylli olduğu dedi-qodu da beləcə yaranır əslində. Sadəcə məkan fərqi var. Əvvəllər evlərdən, çayxanalardan, küçə qapılarının önündən ayaq açıb yayılan bu dedi-qodular indi sosial şəbəkələrdə doğulur, ayaq açır və yeriyir. Hər hadisə baş verəndə bunu müşahidə edirik – hamı sui-qəsdçinin kimliyini, hansı ölkədən sifariş olunduğunu, nəyə görə hücum olunduğunu şərh edir, öz fərziyyələrini yazır, yalan-yalnış məlumatla kütləni ələ alır.
Dedi-qodunun cazibəsi eyni xəbəri yüz minlərlə adamın fərqli şərhlərlə yayması fonunda daha da artır. Bu da öz növbəsində o deməkdir ki eyni xəbəri hər zəka başqa cür qəbul edir, fərqli analiz edir, çeşidli sayda yayılmasına səbəb olur. Hamının hər hansı bir hadisə barədə fikir bildirməsi, mülahizə yürütməsi, şərh verməsi səni də buna təhrik edir, özünü buna borclu hiss edirsən. Daha sonra başqa bir xəbər, sonra digəri, sonra yenisi. Beləliklə günün boş keçmir, hər gün yeni mövzu var, hər gün gündəm dəyişir və sən hər biri haqqında düşünürək zehnini məşğul edirsən. Yuxu yatmırsan, vaxtında yemirsən, günün kompyuter arxasında, əlində telefon, hadisələrə rəy bildirməklə keçir. Bütün bunların fonunda ailənin, çevrənin, öz problemlərinin fərqində olmursan.
Hər problemin həlli üçün öz peşəkarına ehtiyac var. Məlum məsələdə də dövlət təhlükəsizlik orqanları lazım olanı edəcək, təyyarənin qəzasına nəyin səbəb olduğunu aşkarlayacaq, ictimaiyyətə məlumat veriləcək. Sakitləşin, dayanın, durun. Gözləyin və sadəcə öz işinizlə məşğul olun.