AFFA üçün “Uşaqlığın son gecəsi”
“Uşaqlığın son gecəsi” filmi çox gözəl ekran əsəridi. Bu film 1968-ci ildə çəkilib, düz 56 ildi ekranlardadı. Elə bu illər ərzində də “Uşaqlığın son gecəsi”ndən ayrı-ayrı epizodlar dillər əzbərinə çevrilib, həyatımızda ibrətlik misala çevrilib. AFFA İcraiyyə Komitəsinin sonuncu iclasının ardından komitə üzvü Səməd Qurbanovun mətbuata verdiyi açıqlamanı oxuyanda mən həmin səhnələrdən birini xatıladım.
Deməli, Elya ilə Rüfət işdən çıxıb avtobusla evə gedirlər. Söhbət əsnasında Rüfət həyat yoldaşına deyir ki, gecə növbəsində Rüstəmin işlədiyi ərazidən yeraltı kabel keçir və həmin hissədə Murad yeri qazır. Elya da ondan bu barədə Rüstəmə xəbər verib-vermədiyini soruşur, cavabında “Zaur Rüstəmə xəbər verməyə getdi” eşidir. Bu cavab isə Elyanı heyrətləndirir. Avtobusu saxladıb, yerə düşərkən Rüfətə sual verir: “Nə? Zaur sənin əvəzindən iş görməyə getdi?” Əlbəttə, bütün bunlar filmin ssenarisinin tərkib hissəsidi və aktyorlar həmin rolları oynamalıdılar. Amma biz həmin epizodu izləyə-izləyə bir daha dərk edirdik ki, hər kəs öz işinə məsuliyyətlə yanaşmalı, üzərinə düşəni etməlidi. Rüfət bunu etmədiyinə görə gecə növbəsində faciə baş verə, azı iki gəncin – Rüstəmlə Muradın xoşbəxt həyatı bitə bilərdi.
Rol demişkən, veteran futbolu Səməd Qurbanov da indi AFFA İcraiyyə Komitəsində Vaqif Sadıqovun rolunu oynayır. Elxan Məmmədovun vaxtında bütün qərarlar əvvəlcədən verilirdi, İcraiyyə Komitəsi formal şəkildə toplaşıb bu qərarları qanuni qüvvəyə mindirirdi. Sonra da uğursuzluq yaşananda Elxan Məmmədov yaxasını kənara çəkirdi, “qərarı verən, təyinat edən İcraiyyə Komitəsidi, mən icraçıyam” deyirdi. Elə həmin o İcraiyyə Komitəsinin iclaslarından sonra da ən çox Vaqif Sadıqovun şəkilləri və müsahibələri mətbuatın bəzəyinə çevrilirdi. Özünü ağıllı qərar verən məsuliyyət sahibi kimi aparırdı. Guya ki, hansısa məsuliyyətli qərarı o və digər “komitəçilər” müzakirələrin gərgin nəticəsi kimi veriblər. Bir gün Elxan Məmmədov aradan çıxdı və biz Sadıqovun səmimi, eyni zamanda gecikmiş etirafını eşitdik. Məlum oldu ki, hansısa gizli qüvvə onların əvəzindən qərar veribmiş, əcnəbi məşqçilərin Azərbaycana axını başlayıbmış. Sözsüz, biz hər şeyin necə baş verdiyini gözəl bilirdik.
İndi də Səməd Qurbanov eynilə həmin rolu oynayır. İcraiyyə Komitəsinin iclaslarından sonra ortaya çıxan səlahiyyət və məsuliyyət sahibi olmur. Mən Rövşən Nəcəflə Balakişi Qasımovu demirəm. Heç Sərxan Hacıyevlə Maqsud Adıgözəlovdan da nəsə eşitmək mümkün deyil. Hamısı AFFA-ya gizlincə gəlib, gizlincə gəlirlər. Heç İcraiyyə Komitəsində aparılan müzakirələrdən, futbolumuzun uçurumun dibindən xilas olması üçün nə düşündüklərindən danışmağa da həvəsli deyillər. Əvəzində Səməd Qurbanovu irəli verirlər. Bu da bir siyasətdi. Qoy futbol veteranı danışsın, necə olsa veterandı, səhv də desə, onu çox qınamazlar. Səməd kişi də çıxır, bir az ordan-burdan danışır, sonra da missiyasını bitmiş sayır. Elə “Neftçi”nin Müşahidə Şurasında da belə edirdi.
Hə, onu deyirdim axı. Səməd Qurbanovun son açıqlamasındakı bir cümlə mənə “Uşaqlığın son gecəsi” filmini xatırlatmışdı. Sitat: “Fernando Santuş Azərbaycanda postensiallı futbolçuların olduğunu söylədi”. Rəhmətlik İdris müəllim demişkən, vay evin yıxılmasın, fələk. Milyonları ötən müddətdə Santuşa ona görə vermişik ki, Azərbaycanda potensiallı futbolçuların olduğunu söyləsin. O deməsəydi, biz heç nə bilmirdik. Bəhs etdiyim filmdə Zaur Rüfətin əvəzinə iş görməyə getmişdisə, burda Santuş bizim əvəzimizə iş görməyə gəlib. Xəbərimiz yoxdu, bizim o potensiallı futbolçularımıza “Real”, “Barselona”, “Yuventus” “Roma” “elçi düşüb”. Ona görə də həmin futbolçuları çox da üzə çıxarmırlar. İndi Santuş onları tapacaq, Andorrayla Cəbəllütariqi məğlub etmək üçün güclü bir komanda formalaşdıracaq. AFFA-nın bu müdrik siyasətinə də eşq olsun!