Amerikalıya “aerodrom” kepka satan papaqçı: Həmin papağı 200 dollara tikmişdim

Xaçmaz, 14 noyabr, Elxan Yusifli, AZƏRTAC

Xaçmaz şəhərində yaşayan papaqçı Vahid Xəlilov 34 ildir bu qədim sənəti yaşadır. Onun emalatxanası regionda papaqçılıqla məşğul olan yeganə ünvan sayılır. Bu sənət Vahid ustaya atasından, atasına isə babasından miras qalıb. Xəlilovlarda papaqçılıq 100 ildən artıqdır nəsildən-nəslə ötürülür.

AZƏRTAC-ın bölgə müxbiri xəbər veririr ki, Xəlilovlar nəslinin papaqçılıqla məşğul olması ötən əsrin əvvəllərinə gedib çıxır. Vahid ustanın babası uzun illər papaq tikərək, qazancını ailəsinin dolanışığına sərf edib. Atası Qulamhüseyn isə bölgənin ən məşhur papaqçılarından olub. İkinci Dünya müharibəsindən sonrakı illərdə Xaçmazda “kolxoz bazarı” adlanan yerdə işləyib. Usta Vahid özü isə papaqçılıqla gənc yaşlarından başlayıb.

“Bu sənəti atamdan öyrənmişəm. O da öz atasından öyrənib. Babam Özbəkistandan “qaragül” dəriləri gətirib bir-birindən gözəl papaqlar tikib. Bəzən 10-15 günlük Tiflisə işləməyə gedib, papaqçılıqdan qazanc əldə edirdi. Atam papaqçı Qulamhüseyn isə ötən əsrin 50-ci illərindən bu sənətdə can qoyub. Ali təhsil alıb dövlət işlərində çalışsa da, təqaüdə çıxandan sonra yenidən papaqçılığa qayıdıb. Dünyasını dəyişənədək papaqçılıqla məşğul oldu. İndi mən də bu ənənəni davam etdirirəm. 1991-ci ildən bu işlə məşğulam. Əvvəllər papağa tələbat var idi. Elə olurdu ki, atam, qardaşım, qardaşımın oğlu və mən bir yerdə işləyirdik, yenə də sifarişləri çatdıra bilmirdik. İndi isə tək işləyirəm,” — deyə Vahid Xəlilov söyləyir.

58 yaşlı Vahid Xəlilov papaqçılıq sənətinin bölgədə yeganə nümayəndəsi kimi tanınır. Əvvələr Şabranda və Qubada papaqçılar olsa da, indi bu sənətlə məşğul olan qalmayıb. Hazırda usta əsasən papaq və kepkaların təmiri ilə məşğuldur. Müştərilər ona əsasən payız-qış aylarında müraciət edir. İl ərzində cəmi 2-3 papaq sifariş olunur. Vahid Xəlilov deyir ki, papaqçılıqla maddi qazancdan çox mənəvi bağlılığa görə məşğul olur.

“Lazım olanda məni soraqlayıb tapırlar. Hazır aldıqları papaqları gətirirlər, ölçüsünü götürürəm, bəzən də köhnəlmiş dəri papaqları təmir edirəm. Əsas işim oktyabrdan fevral ayına qədər olur. İndi papağa tələbat tam azalıb, sifarişlər seyrəlib. Qış fəslində bəzən bir-iki papaq sifarişi olur. Ya dərini özləri gətirirlər, ya da özüm ləvazimatları alıb tikirəm. Amma o vaxtkı kimi papağa pul verən adamlar qalmayıb. Papaqçılıq unudulmamalıdır. Bu, bizim milli geyimimizin bir hissəsidir, qeyrət rəmzimizdir. Gələcək nəsil bundan xəbərdar olmalıdır, bu sənət təbliğ olunmasa itib gedəcək,” — deyə Vahid Xəlilov bildirib.

Ustanın iş yerində atadan-babadan qalan qəliblər və təxminən 80 illik “Zinger” tikiş maşını diqqəti cəlb edir. Alman istehsalı tikiş maşını da ona atasından qalıb. “Bu tikiş maşınını istəyən çox olub, amma satmamışam. Üstündə atamın əl izləri var. Acından ölsəm də onu satmaram,” — deyə Vahid usta əlavə edir.

Papaqçı Vahidin mütəriləri arasında bir çox dövlət məmurları, tanınmış şəxslər də olub. Amma ən bahalı papağı əcnəbilər üçün tikib: “Bir vaxt Xaçmaza amerikalılar gəlmişdi. İş yerimin qarşısında satışda olan papaqlar asmışdım. Maraqlanıb, sifariş verdilər. Onlar üçün bir dəri papaq və “aerodrom” kimi tanınan kepka tikdim. Amerikada, Bruklində yaşayırdılar. Həmin dəri papağı 200 dollara tikmişdim. Bu vaxta qədər tikdiyim ən bahalı papaq o olub”.

Papaqçılıqdan zövq aldığını vurğulan Vahid usta deyir ki, kim bu sənəti davam etdirmək istəsə, onu öyrədə bilər. Daha sonra isə “Amma indiki zamanda çətin ki, belə səbirli adam tapılsın”, - deyə əlavə edir.

Xaçmazda papaqçılığı yaşadan Vahid Xəlilovu bölgədə bu sənətin “sonuncu mohikan”ı adlandırmaq olar. Babası, atası, özü papaqçı olsa da, Vahid Xəlilovun oğlu özünə başqa peşə seçib.