Çiçək qadın : Nə qədər ki, ömrüm var, güllərin ömrünü uzadacam REPORTAJ

Nübar xanımın gül-çiçək sevgisinə ən çox qayınatası dəstək olub

Yer kürəsində canlı aləm əsasən 4 qrupa bölünür: heyvanlar, bitkilər, göbələklər və protistlər. Bu aləmlər içində bitkilər həmişə insana həyat, nəfəs və gözəllik bəxş edib. Güllərə, çiçəklərə sevgi bəsləyən, onlara həyat verən insanlar çoxdur. Onlardan biri də 57 yaşlı Nübar Nəsirovadır. Onun gül sevgisi hələ uşaqlıq illərindən başlayıb. Balaca ikən kartondan ev düzəldib bəzəyər, dibçəyin içində palçıqdan güllər hazırlayardı. Güldən çələnglər düzəldərdi. Ləçəklər gödək olduğundan, aralarına rənglənmiş kağız bantiklər qoyar, iynə-sapla möhkəmləndirərdi. 

Nübar xanım Laçının Qarğışdağlı kəndindəndir. Ailə həyatı qurduqdan sonra gül sevgisinə ən çox qayınatası  dəstək olub. O, həm sözü, həm əməli ilə Nübar xanımın həvəsinə həvəs qatıb, həyətlərinə gözəllik bəxş edib. Qaçqınlıq illəri isə onun həyatında xüsusi iz buraxıb.

O illəri belə xatırlayır:

“Biz Ağcabədiyə gələndə orada bircə dənə də gül yox idi. Mən isə gülsüz, çiçəksiz qala bilmirdim. Pəncərəmin kənarını gözəlləşdirmək üçün ilk dəfə pambıq və lobya əkdim. Gəlib-gedənlər “bu nə gülüdür?”-  deyəndə gülümsəyirdim və cavab verirdim: ‘Bu gül deyil, suvenirdir, gözəl görünsün deyə etmişəm”. 

Bakıya köçdükdən sonra isə ilk dəfə “Kitayski roza” və "Ana ürəyi” güllərini əkib. Nübar xanımın ən sevdiyi iki gül də məhz bu güllərdir. Torpağını isə İsmayıllıdan gətirib. Bu gün isə onun həyəti adətən bir gül-çiçək bağıdır. Ətirşah, ətgülü, həmənkömənci, söyüdgül, kala, qızılgüllər, aloe, kaktus, sarmaşıq, lampa gülü və daha nələr-nələr…  

 Hər birinin öz hekayəsi, öz xeyiri var: 

Ətirşah - ən gözəl qoxulu, eyni zamanda evin havasını təmizləyən “oksigen gülüdür”. Kaktus - kompüter şüasını udur, ona görə də adətən iş masasının üstündə olur. Aloe gülü - həm gözəllik, həm də şəfa mənbəyidir. Yaraya qoyulduqda sağaldır. 

Nübar xanımın həyətyanı sahəsi yalnız güllərlə dolu deyil. O, həm də meyvə və tərəvəz becərir:

  Limon və yasəmən ağacı, bibər, reyhan, şaftalı, xiyar, alma, qarağat, nanə, nanəcöhər, gavalı, bağayarpağı, əvəlik, kərəyöz, boyanə  və s. Onun dedikləri isə insanı heyran qoyur: “Bağayarpağı mədənin dərmanıdır. Əvəlik qarın ağrısına kömək edir. Kərəyöz hər şeyə xeyirlidir. Boyanə isə şorbaya ləzzət qatan nemətdir”.  

Nübar xanım hətta belə bir hadisə də danışdı:

 “Aloe gülünü mədəsi xəstə olan bir tanışıma verdim. Həmin tanışıma dedim ki, aloe gülünü bir müddət saxla, balla gülü qarışdırıb acqarına 1 çay qaşığı səhər ye. Və həqiqətən də şəfa oldu”. 

Nübar xanım gələcəkdəki ən böyük arzusundan da danışıb. O istəyir ki, işğaldan azad olunmuş Laçın torpağına köçsün və bu gül-çiçək sevgisini ordaca davam etdirsin. Nübar xanım deyir ki, Laçında ilk qızılgül əkmək istəyir:

 “Qızılgülümü əkim, qızılgüldən mürəbbələrimi hazırlayım, gül suyundan çayımı dəmləyim və torpağımın ətriylə güllərimin ətri qarışsın. Sonrasında isə həyətimdə nə ki gül var, onları əkəcəm. Gül-çiçək qoxusunu harvda yaşasam, orada yaşadacam. Quraqlıq bir səhrada susuz qalsam da, güllərimi o yerə su edəcəm…. Təki Allah mənə ömür versin”. 

Nübar xanım istəklərinə duasını da  əlavə edir: 

“Nə qədər ki, ömrüm var, güllərin ömrünü uzadacam”. 

Başqa bir maraqlı nüans da var. Nübar xanım həyətində olan gözəllikləri satmır, onları qonşularına, uşaqlara, tanışlara, bəzən yadlara belə verir ki, üzlərində təbəssüm yaratsın. Söhbətimizin sonunda Nübar xanım həyat fəlsəfəsini bizimlə də bölüşdü: “Nə əkirəmsə, toxum səpirəmsə, sevinirəm. Çünki hər gül, hər bitki mənim üçün bir nəfəsdir”.

İlahə