Dəyərli ziyalılarımızdan biri haqqında söhbət...

Ağıllı və sistemli adamdır. Onun əsas xüsusiyyətlərindən biri azadlığı sevməsi və fərqli düşüncəyə sahib olmağıdır. Nə qədər optimist olsa da, azadlıq onun qırmızı xəttidir. O, bunun üçün daim mübarizə aparmağa hazırdır. Sakit, təmkinlidir. Duyğularını, hisslərini hər adama bildirən deyil. Amma şən, gülərüz, mərd birisi olduğu üçün ətrafdakılar tərəfindən çox sevilir...

Deyir ki:- “Ötən əsrin 90-cı illərinin əvvəllərində Azərbaycanda baş verən hadisələrlə maraqlanan əcnəbi dostlarımı o vaxt ölkəmizə dəvət edirdim. Onların çoxunu öz maşınınla qarşılayıb, özümün və qohum-əqrəbanın evində yerləşdirərdim. Eyni zamanda Qarabağ probleminə dair xeyli sayda materiallarla təmin edirdik. Həmin zaman bu tədbirlərlə əlaqədar gələn jurnalistlərdən biri də Tatyana Çaladze idi. Onunla biz Xocalı faciəsinə dair “Əsrin genosidi” adlı bir kitab hazırlamaq qərarına gəldik. Bu işlərə görə mən öz “Jiquli” markalı maşınımı onun istifadəsinə verdim. Onu da deyim ki, bu işləri hansısa xüsusi fond üzərindən etmirdim, elə ailə dolanışığından ayırıb görürdüm. Kitab üçün Bərdədə qalıb işləmək lazım gəldi. Xanım hər dəfə maşın üçün etibarnamənin vaxtı qurtaranda müraciət etməli olurdu. Mənim də başqa bir maşınım var idi. Ona görə də növbəti dəfə müraciət edəndə ona birdəfəlik etibarnamə verdim. Bunu da böyük qəhrəmanlıq saymıram. Azərbaycan üçün iş görmək niyyətində olan hər bir insana imkanım dərəcədə kömək etməyə indi də hazıram...”

Xeyirxah və nəzakətlidir. Hər zaman başqalarına kömək etmək və nəyisə öyrətmək üçün çox həvəslidir. Məsuliyyətlidir, məntiqlə hərəkət etdiyinə görə iş həyatında çox vaxt uğur qazanır. Təbiətcə analitikdir, insanları diqqətlə nəzərdən keçirməyi xoşlayır. Liderlik keyfiyyətləri var...

“Mən özüm uzun illər jurnalistikada olmuşam. Hazırda da işinin əsas hissəsi media ilə bağlı olan bir təşkilata rəhbərlik edirəm. Mən özümü jurnalistlərin dostu yox, onların mövcud olduğu ailənin üzvü hesab edirəm. Dost ailədən kənar olur. Mediada olanlar bizim jurnalistika təcrübəmizdən az xəbərdardırlar. Öz dövrü üçün kifayət qədər populyar olub, yüksək tirajla çıxan “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin şöbə müdiri idim. Jurnalistikada kifayət qədər aktiv olmuşam. Vaxtilə Azərbaycana 100-dən artıq əcnəbi jurnalistin səfərini təşkil etmişəm. Hətta onların səngərlərdə əsgərlə görüşünə də şərait yaratmışam. Eyni zamanda, Azərbaycanda təhsil alan əcnəbi tələbələri də müharibədən zərbə alan regionlara aparmışıq. Bizim layihədə əsasən yazmaq qabiliyyəti olan insanlar iştirak edirdilər. Onların gördükləri haqqında esse yazmaqları vacib idi. Onlar eyni zamanda məcburi köçkünlərin yaşayış şəraiti ilə də tanış oldular, Xocalı faciəsinin şahidlərini dinlədilər, qıçını qolunu itirmiş müharibə iştirakçıları ilə ünsiyyətdə oldular. Mən hesab edirəm ki, Azərbaycan jurnalistikasına bundan böyük xidmət ola bilməz.”- söyləyir...

O, 1961-ci ilin fevral ayının 1-də Füzuli rayonunun Aşağı Əbdürrəhmanlı kəndində anadan olub. 1968-1978-ci illərdə Aşağı Əbdürrəhmanlı kənd məktəbində orta təhsilə yiyələnib. 1979-1981-ci ilərdə Sovet ordusu sıralarında hərbi xidmət keçib. 1982-ci ildə Moskvada Maksim Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutunun poeziya şöbəsinə qəbul olunub və 1987-ci ildə oranı müvəffəqiyyətlə başa vurub. Əmək fəaliyyətinə 1982-ci ildə Sumqayıt Şəhər İstilik-Elektrik Mərkəzində başlayıb. 1988-ildə Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının mətbu orqanı olan "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzeti ilə əməkdaşlıq edib. 1989-1993-cü illərdə həmin qəzetin "Elm, publisistika və məktublar" şöbəsinə rəhbərlik edib. 1992-ci ildən Beynəlxalq Avrasiya Mətbuat Fondunun (BAMF) qurucusu və sədridir. 1996-cı ildən BMT-nin MDB ölkələri üzrə həyata keçirdiyi QHT konfransının və "Marşal" Mərkəzinin Cənubi Qafqaz regionu üzrə tədqiqat qrupunun fəal üzvüdür. Prezident seçkiləri ilə əlaqədar "Seçki-2008" Qeyri-Hökumət Təşkilatları Koalisiyasının əsas təsisçilərindən biri kimi, BAMF seçkilərdə demokratik prinsiplərin bərqərar olmasında, müşahidəçilik missiyasının uğurla həyata keçirilməsində yaxından iştirak edib. Beynəlxalq Mətbuat İnstitutunun Azərbaycan Milli Komitəsinin rəhbəri, Azərbaycan Mətbuat Şurası sədrinin müavinidir. Bəli, söhbət Umud Rəhimoğludan gedir...

Deyir ki:- “Uşaq vaxtından şeir yazıram. Orta məktəbi oxuduğum illərdə ilk şerlərim Füzuli rayonunun “Araz” qəzetində çap olunub. Dövri mətbuatda kifayət qədər şeir çap etdirmişəm. Müharibə, təşkilatdakı gərgin iş tempi yaradıcılığıma ciddi mane oldu. Amma hesab edirəm ki, bu yazılar nə vaxtsa üzə çıxacaq. Müxtəlif mövzulara baş vurmuşam, bunların arasında məhəbbət, vətənpərvərlik, fəlsəfi düşüncələr var. Poeziya təbdən asılıdır...”

Heç vaxt cansıxıcı olmayıb və fəaliyyətsiz qalmayıb. Macəra həvəskarı olsa da, həyatını daimi yeniliklərə həsr edir. Risk etməyi bacarır. Həqiqətin üzə çıxması uğrunda mübahisə etməkdən çəkinmir. İnsanları sevir, amma sevgisini necə göstərəcəyini dəqiq bilmir. Nə qədər optimist olsa da, azadlığı uğrunda mübarizə aparmağı xoşlayıt. Onun emosiyalarını görmək elə də asan deyil, bunun üçün, necə deyərlər, hissiyatı güclü adam olmaq lazımdır...

“Xarici ölkələrdə yaşayan kifayət qədər dostlarım var. Və onlar müxtəlif istiqamətlərdə çalışan adamlardı. Bu dostluğun əksəriyyəti təsadüflər üzərində qurulub. İnsan gərək həmişə ölümü unutmasın və çalışıb kimlərəsə əl tutsun. Mənim həyat prinsipim bu olub. Bəlkə də çevrəmdə həmişə böyük insanlar olub deyə, əsl həyat fəlsəfəsini düzgün mənimsəmişəm. Bir yox, bir neçə prezident dostlarım var, bunları danışmağı xoşlamıram. Orta məktəb, əsgərlik yoldaşlarım də mənim üçün çox qiymətlidir...”- söyləyir.

İşıqlı adamdır, iştirak etdiyi tədbirlərdə xoş söz söyləməkdən çəkinmir. Bu da onun ürəyiaçıq, mərd, qısqanclıqdan uzaq olduğundan xəbər verir. İlqar Əlfioğlunun 70 illiyi ilə əlaqədar Mətbuat Şurasında təşkil edilən tədbirdə iştirak edərkən, bunun bir daha şahidi oldum. O qədər gözəl danışdı ki, yubiliyarın yaradıcılığını səxavətlə izah edə bildi. Xülasə, haqqında söhbət açdığım Umud Rəhimoğlu sözün əsl mənasında dəyərli ziyalılarımızdandır...

Elman Eldaroğlu