Dini sosial şəbəkədə şəbəkələşmiş din mülahizəçilərindən deyil, həqiqi din alimlərindən öyrənməli...

Bir müddət öncə deputat Fazil Mustafa vacib bir məsələyə toxundu. Deputat deyir ki, Azərbaycanda dini təhsilə diqqəti artırmaq lazımdır. Onun fikrincə, keyfiyyətsiz dini təhsil həm də mili təhlükəsizlik üçün təhdiddir.

Xatırlayırsınızsa, 30 il öncə Azərbaycanı ələ keçirmək istəyən qüvvələr daxildən dini siyasət aparır, kurslar açır, ölkənin gənclərini kurslara yığır və xaricdə dini təhsil adı altında ölkədən aparırdılar. Həmin gənclər ölkəyə dini təhsilli gənc kimi deyil, radikal düşüncəli və beyni yuyulmuş, açıq şəkildə desək "Azərbaycan düşməni" olan şəxs kimi qayıdırdı.

Ümumiyyətlə, belə bir siyasət var: Toplumu, kütləni ələ keçirmək üçün ya ac saxlamalısan, ya da dini savadsızlığından istifadə etməlisən. O dövrlərdə yeni müstəqillik əldə etmiş Azərbaycan əhalisi onsuz da aclıq çəkirdi. Bu siyasət də bu məqsəd üçün istifadə edilə bilməzdi. Amma dini baxımdan cahil kütləni idarə etmək çox asan idi. Sovet əsarətindən çıxmış ölkədə dini savadlılıq "ara mollaları"nın bildiyi qədər idi.

Elə özümdən danışım. Şiə ailəsində böyüyürdüm. Məhərrəm ayları xüsusi diqqətli davranılırdı. İki ay televiziyaya baxmaq, musiqi dinləmək, toy etmək, saç kəsdirmək və ya boyamaq olmazdı. Bizə din, imamlar, peyğəmbərlər və 1000 ilin hadisələri haqqında danışıb, deyirdilər ki, “sənin bir yaxının ölsə, yas saxlamazsanmı?”.

Susurduq. Çünki bilmirdik, cahil idik. Amma düşünürdüm ki, bu baş verənlərin bir pərdəarxası var. Uşaq olduğum üçün heç bir addım atacaq imkanda deyildim və bu, heç ağlıma da gəlmirdi o zamanlar. Kor-koranə inanırdıq. Nəyə, kimə, niyə və s. kimi suallara cavab tapmadan...

Ətrafımızdkı insanlar da bizim kimi idi, türklər demişkən aldanmağa “müsait”. Məhz elə o dövrdə gənclər sözün əsl mənasında Azərbaycandan "aparılırdı". Qonşumuz vardı, ucaboylu, yaraşıqlı. Model işləyirdi. Sonra saqqal saxlamağa başladı və bir gün "yox" oldu. Dedilər ki, hansısa din adı altında fəaliyyət göstərən terror qruplaşmasına qoşulub, Azərbaycandan kənardadır. Arxasınca qardaşı da getdi. İllər sonra eşitdim ki. Hər iki qardaş Vətəndən uzaqda, başqalarının "vətən"i uğrunda gedən hansısa döyüşdə öldürülüb...

Yəni 20-30 il əvvəl Azərbaycanda vəziyyət bu idi. Aradan keçən müddətdə ölkədə dinin inkişafı da heyrətamiz oldu. Artıq hər kəs etiqadını gizlətmədən deyə bilir. Çünki başımızın üstündə dini yumruq yoxdur. Azadıq, sərbəstik. Amma yenə ciddi bir problem var. Bizi sevməyən, bizə başqa şəkildə müdaxilə etməyə cəsarəti çatmayan və dini baxımdan vurmağa çalışan radikal qüvvələr var. Düzdür, Dövlət Təıhükəsizlik Xidməti bu sahədə ciddi tədbirlər görür. Amma bununla yanaşı, dini təhsilin də böyük önəmi var. Çalışmalıyıq ki, gənclərimiz dinlə bağlı məlumatları hansısa YouTube "dindar"ından deyil, dini fəlsəfə üzrə elm adamlarından öyrənsin. Bəlkə də din bir elm kimi tədris edilməlidir. Çünki dini oxuyan, dərindən öyrənən hər bir gənc sonradan azad şəkildə öz istiqamətini seçə bilir. Amma din ağızdan ağıza ötürüləndə və yaxud “mollalar”, sosial şəbəkənin "şəbəkələşmiş" din "söhbətcil"ləri tərəfindən öyrədiləndə radikal şəkildə aşılanır. Sonra da cəmiyyətimizdə dövlət düşməni, qadın düşməni varlıqlar yetişir. Bunun üçün dövlət ciddi addımlar atmalıdır.

Gənclərin beyinlərinin axmaq düşüncələrlə, din adı altında dindən kənar düşüncələrlə doldurulması cəmiyyətimizi sözün əsl mənasında çöküşə sürükləyə bilər. Biz bu gün dini cəhətdən cahil millət deyilik, amma cəmiyyət olaraq aldanmağa meylliyik. Fazil Mustafanın düşüncələrində böyük bir həqiqət var. Bəlkə Bakıda deyil, amma regionlarda - xüsusilə cənub zonasında, dövlət tərəfindən xüsusi dini təhsil müəssisələrinin açılmasına böyük ehtiyac var.

İradə Cəlil, Bizimyol.info