Ermənistan ərazi iddialarından geri çəkilirmi?
Icma.az bildirir, Bizimyol saytına əsaslanaraq.
Azərbaycan bunu 30 ildən çoxdur deyir. İndi Ermənistan hökuməti Azərbaycanın dediyinə gəlir (ya da gəlməyə başlayıb). Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev öz çıxışlarında, müsahibələrində dəfələrlə deyib ki, Azərbaycanın ərazilərinə iddialar Ermənistanın özünün də əl-qolunu bağlayır, inkişafdan qoyur. Bunun ən bariz sübutu Ermənistanın mühüm nəqliyyat-kommunikasiya xətlərindən, nəhəng geostrateji layihələrdən kənarda qalmasıdır. İndi Azərbaycan yenə də yeni layihələrin təşəbbüskarı və mərkəzi ölkəsi halına gəlib. Məsələn, Orta Dəhlizin genişləndirilməsinə baxaq. Burada Azərbaycanla yanaşı Ermənistan üçün də ciddi, miqyaslı perspektivlər açılıb. Əgər Ermənistan Zəngəzur dəhlizinin açılmasına razılıq versə, çox nəhəng iqtisadi, maliyyə imkanları əldə edəcək. Eləcə də, siyasi müstəqilliyini daha da möhkəmləndirmiş olacaq. Zəngəzur dəhlizi açılsa, Çindən Avropaya, Avropadan Çinə daşınan yüklər Ermənistan ərazisindən də keçəcək. O zaman Ermənistanın müstəqilliyinə, tutaq ki, Rusiyadan edilə biləcək hər hansı qəsd ehtimalının qarşısında Çin də duracaq. Eləcə də, Türkiyə, ABŞ və sair. Bunu Ermənistanda da, əslundə, başa düşürlər, ancaq Nikol Paşinyan daha qətiyyətli addımlar ata bilmir. Bu gün Ermənistanın müstəqilliyinə təhlükə təkcə Rusiyadan qaynaqlanmır, İran da var. Fransa da var. Tehran İrəvana təzyiq edir; Zəngəzur dəhlizini açmağa imkan vermir. Eynilə də Fransa bütün gücü ilə çalışır ki, Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh sazişi imzalannasın, müharibə ehtimalı aktual olaraq qalsın. O səbəbdən, Ermənistan rəhbərliyinin dedikləri ilə əməlləri çox zaman üst-üstə düşə bilmir, düşmür də. Məsələn, Paşinyan bir yandan Kobstitusiyada dəyişiklik ediləcəyini, Azərbaycana qarşı iddiaların aradan qaldırılacağını deyir, sülh sazişinin daha iki bəndi ilə bağlı razılığa gəlir, o biri tərəfdən, Avropa İttifaqının Müşahidə Missiyası adı aktında kəşfiyyat xidmətini Azərbaycanla şərti sərhədlərdən çıxarmır. İranla birlikdə hərbi təlim keçirir. Silahlanmaya davam edir. Terrorçu qrupları Azərbaycanla şərti sərhədə gətirir, şərti sərhəddə Azərbaycana qarşı silahlı təxribatlar törədir və saur və ilaxır.
Azərbaycan, bəli, addım-addım istədiyinə nail olur. Ermınistanı hər dəfə geri çəkilməyə, üstündə israr etdiyi məsələlərdə mövqeyini dəyişməyə sövq edə bilir. Ancaq qarşı tərəf hələ də səmimi deyil; aldadıcı manevrlər etməkdən də əl çəkmir, vaxtı uzatmağa, sülhü ləngitməyə hər dəfə bir bəhanə tapır, hər dəfə bir yol qoyur. Bir ayağı həmişə qaçaraqdadır. Paşinyan Konstitusiyadan Azərbaycana qarşı iddiaların çıxarılacağını desə də, bunun 2026-cı ilin mayında referendumla olacağını da bildirir. Yəni daha bir il taym-aut götürməyə çalışır.
Bütün bunlara baxmayaraq, Azərbaycan öz haqlı mövqeyində israrlıdır; istədiyini əvvəl-axır alır və alacaq. Azərbaycan prezidentinin indiyədək nümayiş etditdiyi siyasi üslub belə düşünməyə tam əsas verir; İlham Əliyev adətən dediyini edir. Verdiyi sözü tutur və öz mövqeyində ardıcıldır. Bu, təkcə düşmənə və ya rəqibə qarşı belə deyil, dostlara da, hər kəsə qarşı belədir. Məsələn, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Özbəkistan və Türkmənistan Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Təhlükəsizlik Şurasının 541 və 550 saylı qətnamələrini dəstəkləyərək Türkiyəni Kiprdə "işğalçı güc" olaraq rəsmən tanımış oldular. Ancaq Azərbaycan bu dost, qardaş ölkələrdən fərqli mövqe tutdu: Şimali Kiprin türk xalqıba, cümhuriyyətinə, eləcə də, Türkiyəyə dəstəyini bir daha göstərdi.
Təkcə bu fakt Ermənistan üçün ibrətli olmalıdır; Azərbaycan imzalanacaq sazişin, bölgəyə gələcək sülhün Ermənistan üçün də faydalı olacağını deyirsə, Azərbaycanla və Türkiyə ilə normal münasibətlərin Ermənistan dövlətinə gerçək müstəqillik və cəmiyyətinə rifah gətirəcəyini deyirsə, deməli, bu, belə də olacaq. Çünki, daha əvvəl də qeyd etdiyimiz kimi, Azərbaycan prezidenti sözü boş yerə demir.

Bahəddin Həzi, bizimyol.info


