“Maşınımın sükanı arxasına heç 5 6 dəfə keçməmişəm” Müsahibə
Icma.az, Qafqazinfo portalına istinadən məlumat verir.
Bu gün Demokratik Maarifçilik Partiyasının sədri, Milli Məclisin deputatı, Parlamentin “Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu” Komitəsinin sədr müavini Elşən Musayev doğum gününü qeyd edir.
“Qafqazinfo” millət vəkilinin Musavat.com-a verdiyi müsahibəni təqdim edir:
- Bəy, səhv etmirəmsə Vaqif Səmədoğlunun sözüdür: “30-dan sonra illər qaçır, 40-dan sonra isə uçur”. Həqiqətənmi belədir?
- Böyük ehtimal, bəli. Və elə ona görə də haqlı olaraq deyirlər ki, bu həyatda zamandan qiymətli heç nə yoxdur. Qədrini bilmək lazımdır.
- Geri baxdığınızda itirdiklərinizmi çoxdur, qazandıqlarınızmı?
Anadolu türklərinin gözəl bir sözü var: “Bu həyatı geri baxaraq yaşasaydıq, gözlərimiz “ensemizde” olardı”. Qatılıram, həmin fikrə. Yalnız və yalnız irəli baxmaq lazımdır. Təbii, keçmişdən dərs çıxarmağı, ibrət götürməyi unutmadan.
- Siyasətə necə gəlmisiz?
- Böyük istəklə. İnadla. Hətta bəzi ailə üzvlərimin, ən çox da atamın iradəsinə zidd gedərək. O, düşünürdü ki, mən ixtisasıma uyğun hüquq sahəsində fəaliyyət göstərməliyəm, mənsə düşünürdüm, siyasətçi olmalıyam. Amma nəhayətində mənimlə razılaşdı və qərarıma hörmət elədi. Həmin vaxtlar Ədliyyə Nazirliyində çalışırdım. 23 yaşım vardı.
- Dərhal seçkiyəmi qatıldınız?
- Xeyr, seçkiyə hələ iki il vardı. Həm, o zaman seçkiiyə qatılmağa yaşım da imkan vermirdi, çünki, belə deyək, passiv seçki hüququm, yəni, seçkidə iştirak hüququm yox idi. Ona görə bir az gözləməli oldum və yalnız 2005-ci ildə Parlament seçkiləri marafonuna qoşuldum.
- İlk cəhddəcə uduzmaq çoxmu ağır hissdir?
- Deməzdim. Hə, mən seçkidə uduzdum. Hətta ard-arda iki seçkidə uduzdum. Amma həmin seçkilərdə yığdığım, qazandığım təcrübə sonradan mənim köməyimə çox çatdı.
- Əvvəl Zaqatalanın deputatı idiniz. Nə dəyişdi ki, sonradan seçkiyə Qəbələdən qatılmağı düşündünüz?
- Əslində heç nə dəyişmədi. Bu, sadəcə rəhbəri olduğum Partiyann qərarı idi və mən də o qərara hörmətlə yanaşdım.
- Sizdən öncə Qəbələnin deputatı çox təcrübəli və nüfuzlu biri – mərhum Fəttah Heydərov olub. Ondan sonra Qəbələdə işləmək, insanlarla dil tapmaq, ümumi ahəngi qorumaq hansısa çətinlik yaratmır ki?
- Allah Fəttah müəllimə qəni-qəni rəhmət eləsin. O, bu həyatda tanıdığım ən böyük Heydər Əliyevçilərdən, ən ləyaqətli insanlardan biri olub. Və nə xoş ki, mən, müxtəlif seçki kampaniyalarında Fəttah müəllimlə çiyin-çiyinə fəaliyyət göstərmişəm, ondan nələrisə öyrənmişəm. Yəni, ən azından öyrənməyə çalışmışam. Əlbət, yeri görünür və hər zaman görünəcək. Çünki, belə nəhəng insanların yeri dolmur. Amma mən də əlimdən gələni edirəm ki, uzun illər Fəttah müəllimin seçicisi olan insanlara gücüm çatdığı qədər dəstək, diqqət göstərim və mənim üçün adı, xatirəsi son dərəcə əziz olan birinin ruhunu nigaran qoymayım.
- Seçicilərin müraciəti əsasən hansı istiqamətdə olur?
- Çox müxtəlif mövzularla bağlı məktublar alırıq və səmimi deyim, bəzən elə müraciətlər də olur ki, onlar deputat funksiyası, deputatın səlahiyyət dairəsi ilə qətiyyən uzlaşmır. Amma təbii, yenə də, bütün hallarda hamı ilə dil tapmağa, hamıya gücümüz çatan qədər kömək etməyə çalışırıq. Eyni zamanda bir məqamı xüsusi vurğulayım: bölgələrdə hakimiyyətin müxtəlif qollarının bir-biri ilə yaratdığı, yarada bildiyi münasibət olduqca önəmlidir. Lap dəqiq desəm: bəzi məsələlər var ki, onu anındaca, məsələn, icra başçısı ilə dərhal müzakirə edib, yoluna qoymaq mümkündür. Amma bir daha təkrar edirəm: O halda ki, gərək təmsil olunduğun rayonun rəhbərliyi ilə, digər qurumlarla normal münasibətin, kommunikasiyan olsun. Başqalarını bilmirəm, şəxsən mənim bu baxımdan bəxtim çox gətirib. Çünki, Qəbələnin son dərəcə ləyaqətli, mərd və insanpərvər bir icra başçısı var və biz ən kiçik problemi belə bərabər müzakirə edə, istənilən mövzu ətrafında fikir mübadiləsi apara bilirik. Bu isə daim ümumi işin xeyirinə olur və belə olan halda da ilk öncə vətəndaş, sakin, seçici qazanır.
- Bəy, bəlkə də sual banal səslənəcək, amma düşünürəm, verəcəyiniz cavab oxucular üçün maraqlı olar: Bir siyasətçinin xoşbəxtlik etalonu nədir? Daha doğrusu, xoşbəxtliyin hüdudları harda başlayır və harda bitir?
- Geniş və qlobal anlamda məni çox şey xoşbəxt edə bilər və edir: Dövlətimin gücü. Qarabağın işğaldan azad edilməsi. İlham Əliyev kimi müdrik liderimin olması və sair, ilaxır.
Amma şəxsi, fərdi kontekstdə bir az başqadır və düşünürəm ki, bir insan həyatda yalnız an, etap, dönəm etibarilə xoşbəxt olur. İtkilər, ölümlər, xəstəliklər...Həmişə kimsə, nəsə çatmır. Həmişə tamlıq üçün gərəkən kimlərsə, nələrsə əskik olur.
İcazənizlə, qısa bir haşiyə çıxım. İllər öncə, uzaq kəndlərin birinə, olduqca kasıb ailənin evinə, qohumumuzgilə qonaq getmişdik və həmin evdə mənim həmyaşıdım vardı. Uzağı 5-ci sinifdə oxuyardım. Demək, təsəvvür edin, yarpaq dolması bişiriblər – kənd dolmasının da bir başqa dadı olur axı – ləzzətlə yeyirəm. Və bir baxdım, haqqında danışdığlm tay-tuşum da handan-hana, hardansa gəldi və bizə qoşuldu. Mən yeməyimi çoxdan yemişəm, bu isə yeni başlayıb. 10 dəqiqə, 20 dəqiqə, 40 dəqiqə.....oturub gözləyirəm ki, bu da bitirsin, çıxaq çölə - bayıra, dərəyə, küçəyə. Bakıdan gələn uşağam, ürəyim partlayır gəzmək, dolanmaq üçün. Amma adamın yeməyi bitmir ki, bitmir. Daha doğrusu, sanki məqsədli şəkildə bitirmir ki, bitirmir. Əlqərəz, ürəyimi təmiz üzdü və yalnız ondan sonra evdən çıxdıq.
Bu məsələ mənim beynimdə ilişib qalmışdı və düz 20 il sonra onunla görüşdüyümdə zarafata salıb soruşdum ki, ay qardaş, sən canı, həmin gün niyə elə elədin? Yorğunmu idin, məni yolamı verirdin, yoxsa sadəcə evdən çıxmaqmı istəmirdin? Elə dolma yeməzlər axı...
Cavabı məhvedici idi....Dedi, Elşən, biz həmin dönəmdə o qədər kasıb, o qədər imkansız idik ki, bizim evdə dolma ən yaxşı halda il ərzində 1, ya da 2 dəfə bişirdi. O da əziz qonaqlar gələndən-gələnə. Bu səbəbdən mən dolmanın ləzzətini uzun-uzadı, doyasıca almağa, həmin ləzzətin müddətini maksimum uzatmağa çalışırdım. Vəssalam.
Bax əzizim, bəlkə uzun danışdım, amma mən bəzən xoşbəxtliyi həmin qohumun yediyi dolmaya bənzədirəm. Anı, ləzzəti, müddəti uzada bilərsən, amma daimiliyə, tamlığa varmaq həqiqətən çox çətindir.
- Gücmü önəmlidir, pulmu, ağılmı, vəzifəmi?
- Ən böyük sərvət ağıldır. O varsa, hər şeyi düzgün idarə edəcəksən. Gücü də, pulu da, vəzifəni də.
- İdarə etdiyiniz avtomobilin markası nədir?
“Toyota”. 5 il öncə almışam. Amma səmimi deyim ki, maşın sürməyi heç sevmirəm və həmin maşının sükanı arxasına da üst-üstə heç 5-6 dəfə keçməmişəm. Avtomobil adətən həyat yoldaşımın sərəncamında olur, harasa getmək lazım olanda da onunla gedirik. Ya da taksidən istifadə edirəm.
- Sürücünüz yoxdurmu?
- Mənim heç zaman sürücüm olmayıb.
- Musiqiyə münasibətiniz necədir?
Çox yaxşı. Musiqi mənim həyatımın böyük bir parçasıdır. Ən çox da estrada janrını, instrumental musiqini sevirəm.
- İfasını ən çox bəyəndiyiniz müğənni kimdir?
İfasını bəyəndiyim müğənnilər çoxdur. Allah hər birinin canını sağ, işini avand eləsin. Amma mənim şəxsi qənaətim budur ki, müasir Azərbaycan estradasında Brilliant Dadaşovadan o tərəfə kimsə yoxdur. Son dərəcə istedadlı, savadlı, peşəkar ifaçıdır. Hər zaman xüsusi zövqlə, ləzzətlə dinləyirəm.
- İdmanla aranız necədir?
Normal. Vaxt tapanda ara-sıra məşğul oluram.
- Xobbiniz varmı?
Xeyr.
Bəy, bu sualı əslində əvvəldə verməliydim, amma unutdum, axıra qaldı: Deputat olmsaydınız hansı işlə məşğul olardınız?
- Açığı bu barədə heç düşünməmişəm. Amma yəqin nəsə özümə bir iş, məşğuliyyət tapardım. (gülür)
- Demək istədiyiniz nəsə qaldımı?
- Tanrı Azərbaycanımızı, xalqımızı, dəyərli Prezidentimizi qorusun.


