Ön cığırı keçməyincə yenisinə çıxa bilərsənmi?

Aysel ƏLİZADƏ

Yaşamaq

Ağrılarıma gülümsədim,

özümdən yüksəldim.

yaxşı adam ola bildim.

Özümə pay olaraq

güzgüdə öpüş göndərdim.

Yaşantılarımı elə sevdim

unuduldu bütün tiranlar.

Həyatımı basdım bağrıma,

saçını sığalladım illərimin.

Yorğun deyiləm artıq!

Həyatla barışdıq,

yarışdıq arada.

Yan-yana qaçışdıq,

Bir gün önə çıxdım,

səsləndi arxadan: Nə gözəl qaçırsan!

Geri çevrilib göz vurdum ona:

Gözəl günün olsun, Həyat! - dedim.

Qızın həyatı

Bir qız vardı...

Üzünü dünyanın boşluğuna tutub,

Atalı-analı yetimliyə yaslanıb,

ən yaxın dostlara qısılıb ağlardı.

Bir qız vardı...

"Məni niyə doğdun" soruşardı anasından.

Anasının qatili olacağından qorxardım.

Nəyin dərdini çəkdiyini bilməzdim.

yerbəyer etməyə uşağı yox idi,

Qulluq etməyə əri.

Ocaq başında ömrü çürümürdü,

Ancaq nə sirr idisə

Azadlığının qədrini bilmirdi.

Tanrıya hücum çəkirdi:

Məni niyə yaratdın?

Bir qız vardı,

dualarını anlamazdın.

Bilməzdin istəyini.

Siyasətdən danışsan susar,

xoşbəxtlikdən danışsan qorxar,

dindən danışsan coşar,

insandan danışsan deyinərdi.

Dadını çıxar özgürlüyün deyərdim.

Razılaşar, etməzdi.

Bir qız vardı.

Yaşamağı bilməzdi.

Tez-tez "necə yaşayırlar" soruşardı.

Eyni cavabı verərdim:

Olmayançün üzülüncə, olanı yaşa öncə.

Uzaqlara yol gedincə çatır insan.

Ön cığırı keçməyincə yenisinə çıxa bilərsənmi?

Susar, bəlkə eşitməzdi.

Bir qız vardı.

Xəyallarda uçdu, uçdu.

Yerə enib yerimədi.

lll

Nələr gördük!

İnsan qəlbi təpikləyən adamlar,

Uşaq qəlbi təpikləyən adamlar.

Ürəyinin lap başına kürsü təpənlər.

Dünyayla aramıza hasar hörənlər.

Yaxşıları ruhumuzla öpdük,

Ayağımız yerə dəymədən

ayaq döydük ölüməcən.

Eşqsənsə, gəl

Eqsənsə, üzümdəki yuxusuzluqsan,

Gözümdəki qorxusuzluq.

Eşqsənsə, bilərsən, yatmıram.

Gözləyirəm hər saat

Eşqsənsə, gəl çat...

Eşqsənsə,

hər yerimdə döyüntüsən.

Həyatımı ələk-vələk etsən,

yenə təkimsən.

Eşqsənsə, bir ətək yoxluqsan,

Bir qutu məktub,

Hər tütün özləmsən,

Eşqsənsə,

büsbütün gözləmsən

Eşqsənsə, gecə-gündüz bir adam

səni doğur ürəyində.

eşqsənsə, söhbətin bu yerində

hönkürtüsən.

Eşqsənsə, ayağım sənə sürünür,

Eşqsənsə, ürəyim sənə döyünür.

Eşqsənsə, əmin ol, nə etsən, üzürlüsən.

Hər xəyanətdə bağışlanırsan.

Eşqsənsə, yastığıma yağışlanırsan.

Yaşamağa başladım

Darıxmıram, yaxşıyam

Bu təkliyi xoşladım

Sən üzülmə, yaxşımı?

Yaşamağa başladım.

Təzə güllər əkirəm

Gözləyirəm cücərsin

Tutdan şərab çəkirəm

Yolun düşsə, içərsən.

Düzdü, hərdən, gün bitər

Həsrətin yaxalayar,

Qolumdan tutub sıxar

Ruhumu çalxalayar.

Dartınaram yerimdə

Elə güclüdü əli

Olmaz deyərəm yenə

Anlamaz ki o dəli.

Əlbəyaxa dalaşıb

Hərdən də yenilirəm

Həsrətinlə boğuşub

Yuxuya da gedirəm.

Belə yaxşıyam amma,

Təklik xoşuma gəlir.

Bircə məndən soruşma

Gecələrin necədir.

Darıxmıram, yaxşıyam

Bu təkliyi xoşladım

Sən üzülmə, yaxşımı?

Yaşamağa başladım.

Qızıma yazılıb

Həyat necə ağrıdır, bir bilsən...

Kaş bilməyəsən.

Bilməyəsən deyə hər şeyimdən keçərəm.

Təki gözəl üzün, ağıllı ürəyin ağrımasın.

Mən zorla gülməyə də razıyam.

yaşamaq üçün mənə necə lazımsan.

Əllərinin gülüşünə,

qucduğum o balaca bədənə

necə ehtiyacım var.

Mən sənə baxanda dünya unudulur,

bütün dünya susur mən sənə baxanda.

yalanlar, acgözlüklər itir,

mən sənə baxanda dünyam sevinir.

Gözlərimin sevinci, gerçəyi,

arzularımın gələcəyi,

bir gülüşlə hamıya qalib gələnim.

Sevgiylə yoğrulanım, sevgidə bişənim.

Sənə tapınıram qızım,

sən mənim dinim, sən Tanrım.

Tapılmayan  O

Təkliyi qucaqlamaqla keçdi ömrüm,

heç bilmədim bu dünyanın harasında

itdi getdi o adam...

İnanırdım səni duyan kimsə var bu dünyada.

Bəlkə ölüm cavanlaşdı

ona görə gəlmədi?

Bəlkə gəlmək istəyirdi,

amma gələ bilmədi...

Arzuları gözləyərək bitirdim.

Hər gün kiminçünsə bəzənib çıxdın evdən.

Yemək bişirdin hərdən.

Gözlədin.

sən bilirdin hardasa "O" adam vardı.

Yalnız O tapılmadı.