Rəqəmsal vərdişlər ailə bağlarını zəiflədir ARAŞDIRMA
Icma.az, Redaktor.az portalına istinadən məlumatı açıqlayır.
Hazırda texnologiyanın sürətlə inkişaf etdiyi və rəqəmsallaşmanın həyatımızın hər sahəsinə nüfuz etdiyi dövrdə yaşayırıq. Rəqəmsal texnologiyalar gündəlik həyatımızı asanlaşdırsa da, onların həddindən artıq və şüursuz şəkildə istifadəsi bir sıra psixoloji və davranış pozuntularına səbəb ola bilər. Mütəxəssislər bildirir ki, bu vəziyyət ailədaxili münasibətlərə də mənfi təsir göstərir.
Redaktor.az "TrtHaber"ə istinadla xəbər verir ki, dosent doktor Ayşəgül Efe deyir ki, rəqəmsal cihazlardan həddindən artıq istifadə, hər yaş qrupundakı insanlarda uşaq, gənc və yetkin fərq etmədən depressiya, narahatlıq pozuntusu, diqqət əskikliyi, yuxu problemi və tükənmişlik sindromu kimi bir çox psixoloji əlamətlərlə nəticələnə bilər.
“Rəqəmsal mühitdə çox vaxt keçirmək üz-üzə sosial əlaqələrin azalmasına, empati qurma qabiliyyətinin zəifləməsinə və sosial duyarlığın azalmasına gətirib çıxarır. İnsanlar real həyatdan uzaqlaşır və tədricən sosial təcridə məruz qalırlar. Bu vəziyyət bəzi cəmiyyətlərdə ‘Hikikomori’ kimi yeni anlayışlarla xarakterizə olunur”.
Texnologiyaya asılılıq hallarına yeni adlar da verilir: Nomofobiya, FOMO (əldə edə bilməmək qorxusu), sosial tənhalıq, sosyotelizm (telefona üstünlük vermə) kimi anlayışlar bu gün daha çox insanın həyatına təsir edir.
Ekran qarşısında uzun müddət qalmaq təkcə fərdi deyil, ailədaxili münasibətlərə də mənfi təsir edir. Doç. Dr. Efe bu mövzuda deyir:
“Eşlər arasında ortaq vaxt keçirmək, danışmaq, empati qurmaq kimi əsas münasibət davranışları azalır. Bu isə münasibətin keyfiyyətinin düşməsinə, duyğusal uzaqlaşmaya və laqeydliyə səbəb olur. Uşaqlar isə valideynlərinin diqqətinin rəqəmsal cihazlara yönəldiyini görür və özlərini duyğusal baxımdan laqeyd hiss edirlər”.
Aparılan tədqiqatlar göstərir ki, son illərdə ailə və cütlük terapiyalarına müraciətlərin əsas səbəbləri arasında “rəqəmsal laqeydlik” və “texnoloji tənhalıq” halları xüsusi yer tutur. Efe bu vəziyyətdə texnologiyanın istifadəsinə sərhəd qoymağın, ortaq fəaliyyət sahələri yaratmağın və texnologiyaya emosional münasibətin fərqinə varmağın vacibliyini vurğulayır.
Dr. Ayşəgül Efe texnoloji asılılıqla mübarizə yollarını belə izah edir:
Nümunəvi davranış sərgiləmək: Valideynlər rəqəmsal cihazlarla münasibətində balanslı və şüurlu davranmalıdırlar. Uşaqlar valideynlərindən həm genetik, həm də sosial öyrənmə yolu ilə nümunə götürür.
Sərhədlər təyin edilməlidir: Evdə ekran istifadə qaydaları müəyyənləşdirilməli, yemək zamanı və yuxudan əvvəl texnologiyaya fasilə verilməlidir.
Açıq ünsiyyət qurulmalıdır: Ailə daxilində açıq ünsiyyət və birgə fəaliyyət planlaşdırmaq, rəqəmsal cihazlara olan marağı azalda bilər.
Psixoloji maarifləndirmə vacibdir: Valideynlər texnoloji asılılığın əlamətlərini tanımalı və zərurət olduqda mütəxəssis dəstəyinə müraciət etməlidirlər.
Sonda Dr. Efe qeyd edir ki, rəqəmsal savadlılıq günümüzdə istər təhsil, istərsə də peşə həyatı üçün qaçınılmaz bacarıqdır. Bu səbəblə texnologiyanın tamamilə həyatımızdan çıxarılması deyil, ondan düzgün və məqsədli şəkildə istifadə edilməsinin öyrədilməsi əsas hədəf olmalıdır.
“Əsas məsələ, texnologiyadan nə qədər istifadə etdiyimiz deyil, necə və hansı məqsədlə istifadə etdiyimizdir”,- deyə Efe bildirir.
Ailələr və təhsil ictimaiyyəti üçün texnologiyanın balanslı istifadəsi mövzusunda maarifləndirmə olduqca vacibdir. Rəqəmsal savadlılıqla yanaşı, emosional yaxınlıq və real ünsiyyətin qorunması, sağlam nəsil və güclü ailə bağlarının təməlidir.
Nuriyyə NATİQQIZI


