Susmaq hər zaman “qızıl”dırmı? Mövqeyinizi bildirin! KONKRET

Azərbaycan dövlətinə rəhbərlik edən Heydər Əliyev 1994-cü ilin oktyabr qiyamından sonra müşavirələrin birində məmurların bəzilərini Surət Hüseynovun əməllərinə göz yummaqda və susmaqda ittiham etmişdi. O zamankı mədəniyyət naziri Polad Bülbüloğlunu, baş nazirin müavini Elçin Əfəndiyevi danlayan Heydər Əliyev bütün komandasına həmişə mövqe sahibi olmağı tövsiyə etmişdi. Onun məşhur “mövqeyinizi bildirin” ifadəsi indi də unudulmayıb.

Əslində, bunu deməklə görkəmli dövlət xadimi bir tərəfdən komandasında sağlam düşüncəli, xəyanətdən uzaq insanları görmək istədiyini nəzərdə tuturdu, çünki müstəqilliyimizin kövrək illərində sabit fikirli komandanın olması xüsusilə vacib idi. Belə komanda cəmiyyətin çaşqın duruma düşməsinin qarşısını vaxtından əvvəl almaq iqtidarına malik olur.

Xatırlayırsınızsa, AXC-Musavat iqtidarının məğlubiyyətinin səbəblərindən biri elə onun məmurlarının vaxtında mövqe bildirməməsi olmuşdu. Hərəkat yolu ilə hakimiyyətə gəlmiş qüvvələr məsələləri cəmiyyətdən gizli saxlamağa çalışır, ölkəmizin müstəqilliyinə qarşı təhlükəli proseslərin düzgün, dürüst və bütün çılpaqlığı ilə vaxtında xalqa çatdırmırdılar. Nəticədə, onlar Rusiyanın adamı olan Surət Hüseynov kimi tör-töküntülərin qarşısını məxfi şəkildə almaq istəyərkən, ANS-in aparıcısı Mirşahin Ağayev onu Gəncədə nüfuzu olan “seyid balası” kimi təqdim edirdi…

Heydər Əliyev istər cənub bölgəsində separatizm baş qaldıranda, istər 1994-cü ilin oktyabrında, istərsə də 1995-ci ilin martında birbaşa efirə çıxıb, Əlikram Hümmətovun, Surət Hüseynovun, Cavadov qardaşlarının əməllərini açıq şəkildə xalqa izah etməklə, Azərbaycanın müstəqilliyinə olan təhlükələrə diqqəti yönəltdi, eləcə də qətiyyətlə separatizmin və qiyamların qarşısını almaqla AXC-Musavat iqtidarına dərs verdi.

Təqdirəlayiqdir ki, Prezident İlham Əliyev də öz hakimiyyəti dövründə həmin qətiyyətli siyasəti davam etdirir. Amma nə hikmətdirsə, hər hansı təhlükəli məqam yarananda özünü “köhnə qvardiya” adlandıran, sözdə Heydər Əliyevin və onun davamçısı İlham Əliyevin siyasətini dəstəkləyən məmurların, hakim “Yeni Azərbaycan” partiyasının, Milli Məclis deputatlarının, cəmiyyətin tanınmış şəxslərinin əməldə fəaliyyəti görünmür. Hətta Nardaran hadisələri zamanı onların bəzilərinin efirə çıxmaqdan imtina etdiyi də məlumdur. Belə qüvvələr dövlət başçısının bütün məsələləri həll etməsindən, hakimiyyətin mövqeyini daha da möhkəmləndirməsindən sonra ortaya çıxıb, bülbül kimi “möhtərəm” nəğmələrini ötməyə başlayırlar.

Ramiz Mehdiyevin həbsi xəbəri yayılandan sonra da bənzər durum yaranıb. Bəziləri guya “təqsirsizlik prezumpsiyası”na əməl edirlər, digərləri Dövlət Təhlükəsizlik Xidmətinin (DTX) açıqlama yaymamasını əsas gətirirlər. Məsələn, keçmiş deputat Rəbiyyət Aslanova, baş nazirin müavini Əli Əhmədov kimi. Halbuki, hər iki şəxs Ramiz Mehdiyevin xislətinə yaxşı bələddirlər. Biri uzun müddət YAP-ın icraçı katibi və sədr müavini kimi Ramiz Mehdiyevlə bərabər çalışırdı, digərinin isə oğlu Elnud Aslanov məhz Ramiz Mehdiyevin köməkçisi olmuşdu.

“Ramiz Mehdiyev haqda DTX-dan heç bir açıqlama yoxdur. Ona görə də onun haqda heş bir şey deyə bilmərəm. Onun cinayət törətməsi haqda ancaq saytlar yazır, xaricdəki antimilli jurnalistlər danışır, amma rəsmi açıqlama yoxdur. Biz hüquqi dövlətdə yaşayırıq. Hüquq özü qiymət verər. Təkcə onu deyə bilərəm ki, mən özüm isə həmişə ancaq cənab prezidentə qulluq etmişəm”, – deyə Əli Əhmədov jurnalistlərə bildirib.

Belə çıxır ki, Əli Əhmədov yalnız dövlət başçısı tapşırıq verəndən sonra bu həbs barədə nəsə deyə bilər. Bəs bu məsələ ətrafında hakim partiyanın mövqeyini kim açıqlamalıdır?! Axı söhbət hansısa çuğulluqdan getmir. Min cür məşəqqətllə 34 il öncə müstəqilliyini, 5 il öncə ərazi bütövlüyünü, 2 il öncə süverenliyini tam bərpa etdiyimiz Azərbaycan adlı Vətənimizdən gedir.

Məgər Səbail rayon məhkəməsinin Mehdiyev Ramiz Ənvər oğlu barədə cinayət işi üzrə həbs-qətiimkan tədbiri seçməsi, onu Cinayət Məcəlləsinin 278.1 (dövlət hakimiyyətini ələ keçirməyə yönələn əməllər), 274 (dövlətə xəyanət) və 193-1.3.2-ci (cinayət yolu ilə əldə edilmiş əmlakı leqallaşdırma) maddələri üzrə ittiiham etməsi sıradan məsələdirmi?

Bəs xaricdəki antimilli jurnalistlərin xalqa sırıdığı versiyaları kim rədd etməli, xalqımıza doğru-dürüst məlumatı kim açıqlamalıdır? Öz mövqeyini bildirməkdən, prosesləri normal şəkildə cəmiyyətin diqqətinə çatdırmaqdan çəkinən insanların vəzifələrdə nə işi var?

Bilirsinizmi, 1988-ci ildən başlayan milli azadlıq hərəkatının gücü nədə oldu? SSRİ-nin qorxunc repressiyasına baxmayaraq, ölkəmizin bütün alimləri, tanınmış simaları, politoloqları heç kimin göstərişi olmadan Azərbaycan Televiziyasına çıxıb həqiqətləri xalqa izah etməyə başladılar. Bu çıxışlar o qədər güclü idi ki, cinayətkar Qorbaçov və onun quldur dəstəsi Azərbaycan Televiziyasının enerji blokunu partlatmalı oldu. Lakin bu da ziyalılarımızın qarşısını ala bilmədi. Onlar “Azadlıq Radiosu”na çıxıb xalqımızın başına gətirilən cinayətləri bütün dünyaya yaymağı bacardılar, dövlət müstəqilliyimiz bərqərar olanadək susmadılar.

YAP-ın sədr müavini olan Əli Əhmədov isə vacib məqamda susmağı, xarici blogerlərin hakimiyyətin ünvanına yağdırdığı çirkablara göz yummağı “cənab prezidentə qulluq” hesab edir. Prezidentə belə “qulluq” lazımdırmı?! Axı susmaq heç də hər zaman “qızıl” deyil…

//Nocomment