Uşaq dərsi hazırlıq kursunda öyrənirsə, məktəb nə üçündür? Tam tərsidirsə, repetitora nə gərək var?
Icma.az bildirir, Bizimyol saytına əsaslanaraq.
“Savadlı valideynlər övladlarının dərslərinə kömək edir. Bu, çox düzgün addımdır. Valideyn evdə uşaqla məşğul olmalı, dərslərinə nəzarət və müəyyən köməkliklər etməlidir”.
Bu sözləri Bizimyol.info portalına açıqlamasında sosioloq Elçin Bayramlı bildirib.
Elçin Bayramlı
Sosioloq qeyd edib ki, repetitor yanına uşaq göndərmək mənasızdır: “Evdə məşğul olmaq daha yaxşıdır, nəinki hazırlıq kurslarına və ya repetitorlara qoymaq. Ümumiyyətlə, uşaq niyə repetitorlar yanına getməlidir, məktəb nədən ötrüdür? Məktəbdə bütün dərslər keçirilir, bütün kitablarda hər şey var. Müəllimlərə istədikləri sualı verə bilərlər. Guya məktəbdə dərs keçirilmir. Bunlar hamısı bəhanədir, çünki həmin dərslik kitablarında hər şey yazılıb. Oxuyan uşaq kitabı qarşısına qoyub oxuyur, bilmədiklərini də müəllimdən öyrənir. Ola bilməz ki, şagird dərslə bağlı müəllimə sual versin, müəllim ona cavab verməsin. Belə bir şey ola bilməz. Əks halda həmin müəllim dərhal işdən azad olunar. Ona görə də repetitor yanına və ya hazırlıq kursuna uşaq qoymaq mənasız bir şeydir, qeyri-adekvat bir haldır. Buna ehtiyac belə yoxdur. İki variant var. Valideyn özü savadlıdırsa, uşaqlarının təhsili ilə, dərslərin gedişi özü maraqlanacaq, bilmədiklərini izah edəcək, yönəldəcək. Savadlı deyilsə, o zaman uşağına sadəcə gündəlik nəzarət etməlidir, dərslərinə necə hazırlaşır, hansı qiymətləri alır, dərsə necə maraq göstərir. Əgər uşaqda oxumağa maraq varsa, o istənilən şəraitdə oxuyacaq. O uşaq istəyir kənd məktəbində, istər Bakıda, istər illiyi 20000-30000 olan özəl məktəbdə oxusun heç biri fərq eləmir. Çünki bütün tədris proqramı, bütün fənlər eynidir. Oxuyan adam hər yerdə oxuyacaq. Sadəcə uşaqda məsuliyyət və maraq olmalıdır. Oxumağa həvəsi yoxdursa, ən bahalı məktəbə də qoysan o, uşaqdan heç nə gözləmək lazım deyil. Görürsünüz 600-700 bal toplayan uşaqların çoxusu uçuq-sökük daxma məktəblərdən, ucqar bölgələrdən gələnlərdir. Deməli burda ağıllı yanaşma budur ki, uşağı elə tərbiyə etmək, elə nəzarət etmək lazımdır ki, uşağın dərslərə, təhsilə, məktəbə marağı olsun. Uşaq bilmədiklərini müəllimdən və yaxud digər adamlardan soruşa bilər, hətta internetdən çox rahat şəkildə tapıb oxuya, dəqiqləşdirə bilər.
Mən şəxsən övladlarımı hazırlığa, repetitora göndərməmişəm. Məktəbdə nə öyrəniblərsə odur, evdə də dərslərinə kömək etmişik, bilmədikləri məsələləri öyrətmişik”.
Elçin Bayramlı vurğulayıb ki, repetitor yanına gedən yüksək bal toplayan uşaqlar onsuz da savadlı uşaqlardır: “Ortaya şayiə buraxıblar ki, ancaq bu yolla ali məktəbə qəbul olmaq olar. Amma biz görürük ki, heç bir repetitor yanına getməyən yüzlərlə uşaq yüksək ballarla ali məktəblərə qəbul olur. Repetitor yanına gedən yüksək bal toplayan uşaqları nümunə göstərirlər. İnanın ki, onsuz da onlar oxuyan uşaqlardır. Oxuyan uşaqlar repetitor yanına getməsə belə həmin dərsləri kitabdan öyrənib yenə də yüksək bal toplayıb universitetə qəbul olacaqlar. Sadəcə valideyn daha təminatlı olsun, daha üstün olsun deyə əlavə hazırlıqlara qoyur. Bu da uşaqları psixoloji cəhətdən, zehni cəhətdən yorur. Uşağın psixologiyasını korlayır, onun oynamasına istirahətinə, insanlarla ünsiyyətinə vaxt qalmır. Bu isə uşağı məhv eləmək deməkdir. Çünki həyat fasiləsiz olaraq yalnız təhsildən, dərs oxumaqdan ibərət deyil, uşağın yaşamaq hüququnun əlindən almaq olmaz. Nə var ki, gedib filan instituta gedəcək. Belə bir xəstə yanaşma heç bir sivil mədəni ölkədə yoxdur. Yalnız və yalnız bizdə var. Dünyada ikinci belə bir ölkə, ikinci belə bir cəmiyyət yoxdur. Bütün ölkələrdə uşağın marağı nəyədirsə, valideyn sadəcə ona yönəldir. Oxuyursa dəstək verir və oxumursa, peşə təhsilinə yönəldir. Bizdə isə uşaqları məcburi şəkildə 5-6 müəllim yanına, hazırlıq kurslarına göndərirlər, onları dərslərlə yükləyib zonbiyə çevirirlər. Abituriyentlərin beynini çürüdüb, tələb edirlər ki, universitetə girməlidir. Halbuki heç uşağın oxumağa marağı yoxdur. Ümumiyyətlə, bizim ali təhsil sistemi də savadsız kütlə yetişdirir. Əmək bazarında o qədər tələbat yoxdur, 100 minlərlə tələbə ortalığa buraxılır, onların heç 20%-i iş tapa bilmir. Hərənin əlinə "işə yaramayan" və ya saxta diplom verilir, universiteti bitirən bir çörəyin pulu üçün tökülür küçələrə.
Dünya ölkələrində uşaqlar peşə təhsil mərkəzlərinə, müxtəlif biznes layihələrinə, yaradıcı işlərə yönəldilir və özlərinə biznes, daha yaxşı həyat qururlar. Biz hələ o səviyyəyə çatmamışıq. Bizdə bu təfəkkür, yanaşma çox aşağı səviyyədədir. Ona görə bu problemlər getdikcə daha da kəskinləşir”.
Günel Həsənova, Bizimyol.info


