Vətən torpağına əmanət edirəm səni

Axşamda qəribdi ,mən də qəribəm
Nələr ürəyimdən keçdi darıxdım.
Zalım ayrılığın,Kamil ovçusu,
Ox atdı sinəmi deşdi darıxdım.

Nə kövrək saatdı,nə kövrək andı
Nəfəsim təngidi, ürəyim yandı.
Kəpəzdən bir ovuc bulud boylandı
Xəyalım uzağa uçdu darıxdım.

Bəhman Vətənoğlunun qələmindən çıxan bu misralar, hazır ki ruh halımla ,üst,üstə düşür.

Xatirələr yenədə məni ,sənli günlərə apardı.Acılı ,şirinli o illərə..

O günlər üçün çox darıxıram,səndə mənim yanımda idin.Əl atanda balalarım əlimdən tutardılar.Ona görədə bütün çətinliklərdən alnı açıq çıxa bilirdim 

Bugün sənin doğum günüdür.Sənsiz  dörd ildir yaşayıram,əyər buna yaşamaq deyilirsə.Ürəyim o qədər yanır ki,çıxarıb atsam,yanğısı külli aləmi kül edər.

Uşaqkən beşiyin başında söylədiyim lay lay yadıma düşür.

Lay,lay ürəyim lay,lay 
Duzu ,çörəyim lay lay
Böyü bircə tez boy at
Sən ol gərəyim lay lay.

İndi gözü yaşlı məzarın başında başqa lay lay deyirəm

Dağlar dağımdı mənim 
Qəm oylağımdı mənim.
Bala səsimə səs ver.
Yaman çağımdı mənim.

Bəlkə söylədiyim,layladan xoşun gəlir deyə ,nə qədər yalvarsa da,oyanmırsan.
Bilirsənmi, Ziya mən səndən sonra,dünyaya gələn nəvələrimə layla çala bilmirəm,göz yaşlarım qeyri ixtiyari axır.Ürəyim sənsizliyin həsrəti ilə doludu yazsam nə Varaq çatar ,nə qələm.

Sənin doğum gününü,sənsiz qeyd edirik.Səni sevən hərkəs gəlib,hətta bacın,qardaşın balaları belə.Hamı səndən danışır

Bir mahnıda deyildiyi kimi
İllər keçib adın düşmür dilimdən
Neyləyim unutmaq gəlmir əlimdən.
Sənə aid səs var,yanımda hərkəs var.

Bir tək sən yoxsan.

Dəyişməyən yaşın mübarək xınalı quzum

 Sən böyüdün  laylada deyildiyi kimi  Vətənin gərəyi oldun.Rahat uyu.Canından çox sevdiyin Vətən torpağına əmanət edirəm səni.Bir gün qovuşmaq ümidi ilə.

Müşgünaz Həzi . Şəhid Ziyadxan Əliyevin anası