Xocalının “göz yaşları”
Icma.az bildirir, Xalq qazeti saytına əsaslanaraq.
Damcılı bulaq həm də şəfa mənbəyidir
Füsunkar təbiəti, əsrarəngiz mənzərələri, başı buludlardan nəm çəkən uca dağları, yamyaşıl meşələri ilə qəlbləri riqqətə gətirən Qarabağımız həm də bir-birindən gözəl, saf sulu bulaqları ilə məşhurdur. İllər boyu dizlərimizi yerə atıb ürəyimizin təşnəsini söndürmək üçün həsrətini çəkdiyimiz, yuxularımızda gördüyümüz həmin bulaqlar indi əsl sahiblərinin qayıdışına sevinir, şırıl-şırıl axaraq azad Vətən torpaqlarına can verir.
Hələ bu bulaqların içərisində elələri var ki, yerinə, axışına, süzülüşünə heyrət etmədən baxmaq mümkün deyil. Xocalı rayonunda yerləşən Damcılı bulaq kimi.
Xankəndi–Ağdərə yolunun Xocalının Ballıca kəndindən keçən hissəsində, yolun lap yaxınlığında yerləşən Damcılı bulağı düz yanına getməsən görə bilməzsən. Hətta tanımayanlar dəfələrlə böyründən ötüb-keçsələr də burada ulu yaradanın belə bir möcüzəsinin mövcudluğundan xəbərsiz qalarlar. Kənardan baxanda yalnız boyu uca, yaşı qoca ağaclar görünür. Kimin ağlına gələr ki, bu ağacların altında bir mağara var və o mağaranın “tavanı”ndan, divarlarından “göz yaşları” damçılayır. Ha baxırsan, ağacların köklərinin harada torpağa bağlanıb rişə götürdüyünü, bulağın suyunun haradan gəldiyini anlamaq mümkün olmur.
Yəqin, bu yazını oxuyanların çoxu ölkəmizin müxtəlif yerlərində olan damcılı bulaqları xatırlayacaqlar. Haqlıdırlar da. Allah Azərbaycanımızı, bax belə, fərqli, özünəməxsus yaradıb. O bulaqların bir çoxunda olmuşam. Ən məşhurlarından hesab edilən Qazaxın “Damcılı mağara”sında da. Ancaq dağların dibində daşlardan suyun süzülməsi gözəl olduğu qədər də həmin dağlar mənbə rolunu oynadığı üçün təbii görünə bilər. Xocalının Damcılı bulağı isə, sanki, bir möcüzədir!
Vaxtilə bu yerlərdə yaşamış, indi yenidən öz azad ata-baba torpaqlarına qayıtmış sakinlərlə söhbət zamanı bulağın bir məziyyətini də öyrəndim: Damcılının suyu da, süzüldüyü mağaranın divarlarındakı palçıq da şəfa mənbəyidir. 75 yaşlı Kərim Əkbərov dedi ki, hələ erməni işğalından əvvəl, Sovet vaxtı insanlar dəri xəstəliklərinin müalicəsi üçün axın-axın Damcılı bulağına gəlirmişlər. Buranın palçığını əllərinə, ayaqlarına, bədənin dərisində qaşıntı, yara olan yerlərinə sürtür, gedəndə də özləri ilə aparırmışlar. Çünki Damcılının palçığının xeyrini istifadə edən hər kəs görürdü.
Suyunun müalicəvi xüsusiyyətləri haqqında isə müxtəlif fikirlər olduğu üçün yazmağı düzgün hesab etmirəm. Bunu dəqiqləşdirmək mütəxəssislərin işidir. Ancaq yolunuz Xankəndiyə, Xocalıya düşsə, mütləq vaxt edib Damcılı bulağa – təbiətin “göz yaşı” möcüzəsinə siz də baş çəkin. Peşman olmazsınız...
Mahir RƏSULOĞLU,
XQ-nin Qarabağ müxbiri
Xocalı


