Yerin daha bir kvazi peykinin olması təsdiq edilib
Azertag saytından verilən məlumata görə, Icma.az xəbər verir.
Bakı, 23 oktyabr, AZƏRTAC
Havay Universiteti tərəfindən kəşf edilən 2025 PN7 “kvazi-ay” kimi təsdiqlənib. Yəni o, həqiqi peyk deyil, amma Günəş ətrafında Yerlə o qədər oxşar trayektoriya ilə dövrə vurur ki, sanki orbitimiz boyunca planetimizi kölgə kimi izləyir.
Bu barədə AZƏRTAC-a Elm və Təhsil Nazirliyi N.Tusi adına Şamaxı Astrofizika Rəsədxanasından məlumat verilib.
İlk dəfə 1991-ci ildə “Spacewatch” layihəsi tərəfindən kəşf olunan Yerətrafı asteroidlərin ulduzlarası kosmik zond olduğu düşünülmüşdü. İndi isə həmin obyektlər sadəcə Yerətrafı asteroidlər kimi təsnif olunur. İllər ərzində Yerətrafında kəşf olunan asteroidlərin sayı davamlı olaraq artır və onlar Arcuna adı altında 2-ci asteroid qurşağı kimi qəbul olunub. Vaxtaşırı bu asteroidlərdən bəziləri Yerin cazibəsinə düşərək onun kvazi-peykinə çevrilirlər. Kardeya, Kamoaleva, 277810, 2013 LX 28 , 2014 OL 339 , 2023 FW13-dən sonra 2025 PN7 də bu siyahıya qoşuldu.
Hesablamalara əsasən, 2 avqustda Pan-STARRS 1 teleskopu vasitəsilə kəşf olunmuş asteroidin ölçüsü cəmi 18-36 metrdir. Aydan fərqli olaraq, Yerə cazibə ilə bağlanmayıb. Hazırkı orbit sabit qalsa, bu yeni “ay” təxminən 2083-cü ilədək bizimlə qalacaq, sonra isə açıq kosmosda uzaqlaşacaq. Asteroid orbitinin perihelisində Yerdən 4 milyon kilometr (Ay məsafəsindən təxminən 10 dəfə uzaq), ən uzaqda isə 17 milyon kilometr məsafədən keçir. Bu qədər fərq Günəşin və qonşu planetlərin cazibə təsirinin nəticəsidir.
Obyekti tapmaq asan olmayıb. Çox zəif olan asteroidi komanda ilin əvvəlində rutin müşahidə zamanı ulduz fonunda solğun bir nöqtə kimi görüb və həftələrlə izlədikdən sonra təsdiqləyib ki, Yer daha bir müvəqqəti “ay” qazanıb. İndiyədək cəmi 7 kvazi-ay məlumdur. Bu cür obyektlər asteroidlərin hərəkətini, Yerin cazibəsinin ətraf məkanı necə formalaşdırdığını anlamağa kömək edir və gələcək missiyalar üçün əlçatan, nisbətən sabit “sınaq meydanı” ola bilər.
Qeyd edək ki, sözügedən elmi araşdırma “Research Notes of the AAS” jurnalında çap olunub.


