Avtobusda pomadasını təzələyən qadın həm tələsir, həm də... Malik Atilayın yeni şeirləri

Kulis.az Malik Atilayın yeni şeirlərini təqdim edir.

Daha əvvəl tapardım səni

Qınında pas atan qılınc misalı
Gözlərində ağrılı,
Gözlərində acılı,
Gözlərində ağılı nəsə var,
Var...

Baharmı yarımçıq qalıb həyatında,
Oxuduğun nəğməmi oğurlanıb dodaqlarından,
Evinizin otaqlarında
Hıçqıra-hıçqıra ağlayarkən,
Üzünü sıxmısan yastıqlara

Yoxsa,
Əncir ağacının körpə budaqlarını qırmısan,
Bağ evinizdən köçərkən oyuncaq gəlinciyinmi qalıb oralarda,
Mindiyin bütün qatarlar yanlış yollardanmı aparıb səni,

Kaş ki,
Daha əvvəl tapardım səni
Tapardım hələ gül yanaqlarına şeh kimi yaşlar düşmədən,
Tapardım hələ,
Yoluna, taleyinə kəsəklər, daşlar düşmədən,
Tapardım,
Səsini itirmədən,
İzini itirmədən,
Baxışını, gözünü itirmədən
Özünü itirmədən səni səndə tapardım...

Həbsxana, qatil və qorxulu yuxu

Bircə-bircə yanar işıqlar binalarda,
Türmələrdə sönən zaman,
Bayquş uçub,
Oturar tikanlı məftillərin üstünə,

Bağ evinizdəki əncirin budaqlarına qonduğu kimi
Siqaretin tüstüsündə
Uzaq illərdən qalma bir samovar xəyalı tüstüləyər

O vaxtlar,
Yazdığın sevgi məktubların ünvana çatmamışdı.
Sən də getdiyin yollarda,
Bütün səhv küçələrdən keçmişdin sonra...

Sonrası...
Ölümü gözləyərsən hər axşam,
Hər axşam öldürdüyün adam yuxunda səni öldürər.

Mənə deməmişdilər

Mənə deməmişdilər,
Adamların yanımıza
Getmək üçün gəldiyini.

Mənə deməmişdilər,
Babamın əkdiyi tut ağacından
Əmimin özünü asacağını.

Mənə deməmişdilər,
Qaranlığın ən dərininin
İnsanın gözlərində olduğunu.

Mənə deməmişdilər,
Mən də heç bilməmişdim ki,
İnsan ən çox
Sevdiyi yerdən yetim qalır...

Atama məktub

Qabar-qabar əlləri,
Dəftər, vərəq görmədi,
Balaca-balaca evlərdə başladı,
Böyük-böyük xəyalları,

Gah dənizin sahilində tilov yellədi,
Mavi boşluğuna suların,
Əlində bir ovuc heçnə qaldı,

Gah mala tutdu əlləri tikintilərdə,
Elə balaca-balaca evlərdə,
Böyük-böyük xəyalları söndü bircə-bircə
Ehtiyacın kəlbətin ağzında sıxıldı ürəyi,
Ürəyini sıxmadı amma heç kimin

Nə yıxıldı,
Nə yıxdı,
Hər səhər ruzi ümidilə açdı qapını,
Hər axşam şükürlə girdi evinə...

Qurbağa, nağılçı və böyümək

Öpdüyün qurbağaların
Şahzadə olmadığını görəndən sonra,
Nağılların yalançılar tərəfindən uydurulduğunu,
Yoxsa
Artıq böyüdüyünü hiss etmişdin?

Xəyanətin tarixçəsi

Avtobusda pomadasını təzələyən qadın
Həm tələsir,
Həm də tələsib
Şütüyən avtobus sürücüsünə əsəbləşirdi,
Bir az əvvəl
Küləkdə dağılan saçlarını yığmışdı dayanacaqda,

Bakının asi xəzrisinə deyinə-deyinə.
Məhəllədən çıxanda
Çəpgöz pişiyin başına tumar çəkmişdi.

Blokun qapısında heç sevmədiyi qonşusuna gülümsəyib,
Hal-əhval tutmuşdu hələ.
Ən gözəl ətrini vurub,
Ən gözəl paltarlarını geyinmişdi.

Səhər ərini işə yola salanda
Soyuq dodaqlarıyla öpüş qondurmuşdu yanaqlarına.
Hələ axşam evə gələ bilməyəcəyini də demişdi yolüstü,
Yuxu getməmişdi gözünə səhərə qədər.
Gah mətbəxdə,
Gah eyvanda saatı güdmüşdü
Gözü telefonda...

Hər axşam

Qan axar ayaqlarından,
Hər axşam,
Çilik-çilik olmuş qəlbimə
Qonaq gələn
Yiyəsiz xəyalların.
Tanımadığım adamlar
Girər yuxuma,
Tanımadığım şəhərə apararlar,
Tanımadığım qadına aşiq olaram...

Bakının xəzrisi

İsti evlərdə böyüyüb,
İsti maşınlarda
Yol almamışıq bizi sevən ürəklərə sarı,

Ömrün qışında qorxutmaz,
Nə qar ,
Nə külək ,
Sən əynini qalın elə,
Mən çoxdan doldurmuşam ciyərlərimə,
Bakının xəzrisini.

Ölüm

1.

Gəldiyin kimi ayrılacaqsan,
Çılpaq,
Gücsüz,
Yalnız...

2.

İnsan bilmir, bəlkə, amma
Hər addımı
Ona yaxınlaşmaq üçündür...

3.

Həyatı zülm içində
Keçən adamın,
Ölümü gözəl olmalıdı,
Heç olmasa...