Bir həkim köməyə gəldi bu zaman

Saçlar tökülürdü,qaş tökülürdü,

Əsəbdən gözümdən yaş tökülürdü,

Sanırdım dünyaya daş tökülürdü.

Bir həkim köməyə gəldi bu zaman.

******

Dərmanlar yeyirdim,gündə nə qədər,

Həyatım olmuşdu betərdən-betər,

Sanırdım,həyatım əriyər-bitər.

Bir həkim köməyə gəldi bu zaman.

******

Yuxularım göylərə çəkilmişdi,

Elə bil ki,qamətim bükülmüşdü,

Ürəyimə qəm-qüssə əkilmişdi.

Bir həkim köməyə gəldi bu zaman.

******

Sanmırdım ki,yaxşı olacağam mən,

Deyirdim ki,xəstə qalacağam mən,

Sanırdım,əriyib-solacağam mən.

Bir həkim köməyə gəldi bu zaman.

******

İşıqlı sabaha ümüd yox idi,

Məndə inamsızlıq daha çox idi,

Gözümdəki kədər bir qucaq idi.

Bir həkim köməyə gəldi bu zaman.

******

Mən bu şeiri,pasientlərin söhbətləri əsnasında yazaraq,Nailə xanım Qarayevaya həsr elədim.

Şeirin müəllifi:Dünya Qarabağlı-Azərbaycan Texniki Universitetinin İqtisadiyyat və İdarəetmə fakültəsinin tələbəsi.