“İran Müqaviməti”nin “Atom ifşaları” Araşdırma
Icma.az, Gununsesi saytından verilən məlumata əsaslanaraq xəbər yayır.
Son qırx ildə “İran Müqaviməti”nin ən mühüm və təsirli fəaliyyətlərindən biri, vilayət-i fəqih rejiminin gizli nüvə proqramı ilə bağlı ardıcıl və sənədlərə əsaslanan ifşaları olmuşdur.
Xüsusilə İran Xalq Mücahidləri Təşkilatının və Milli Müqavimət Şurasının səyləri ilə həyata keçirilən bu ifşalar, İranı idarə edən dini faşizmin atom ambisiyalarını cilovlamaqda və bu rejimin nüvə bombası əldə etməsinin qarşısını almaqda həlledici rol oynamışdır. Əgər bu məlumatlandırmalar olmasaydı, şübhəsiz ki, mollaların cilovsuz terrorçuluğu bu günə qədər nüvə bombasına çatmış olardı və bu, yalnız İran xalqını deyil, həm də qlobal sülh və təhlükəsizliyi birbaşa təhdid edərdi.
Nüvə bombasına çatmaq – rejimin sağ qalma strategiyası
1980-ci illərdə İran-İraq müharibəsinin başlanğıcından bəri bu rejimin rəsmiləri, xüsusən də Əkbər Haşimi Rəfsəncani açıq şəkildə bildirmişdilər ki, nüvə qabiliyyətinə çatmaq rejimin sağ qalmasının bir hissəsidir. 2015-ci ilin noyabrında dərc olunmuş iki müsahibəsində Rəfsəncani vurğulayır ki, İraqdan gələn xarici təhdidlərə qarşı mübarizə üçün atom bombası əldə etməyi düşünmüş və hətta Pakistanlı alim Əbdülqadir Xan vasitəsilə ilkin avadanlıqları təmin etmişdir. Bu, beynəlxalq ictimaiyyətin səssizliyi fonunda başlayan bir layihənin nöqtə başlanğıcı idi və müharibədən sonra daha da sürətlə davam etdirildi. Çünki rejimin rəhbərləri belə bir nəticəyə gəlmişdilər ki, gələcəkdə yalnız nüvə silahına malik ölkələr sağ qalacaq və manevr gücünə sahib olacaq.
Mollaların atom alverini ifşa edən yeganə güc
İran Müqaviməti, beynəlxalq qurumların və Qərb hökumətlərinin səssizliyinə baxmayaraq, 1990-cı illərin əvvəllərindən etibarən rejimin uranı zənginləşdirmə və gizli nüvə obyektləri inşa etmə fəaliyyətlərini ifşa etməyə başladı. İlk əhəmiyyətli ifşa 1991-ci ilin iyun ayında Muallem Kelaye bölgəsindəki zənginləşdirmə layihəsinin açıqlanması ilə oldu. Sonrakı illərdə bu proses daha da gücləndi və ümumilikdə rejimin 100-dən çox nüvə fəaliyyəti İran Müqaviməti tərəfindən üzə çıxarıldı.
Bu ifşaların dönüş nöqtəsi 2002-ci ilin avqustunda Vaşinqtonda Milli Müqavimət Şurasının nümayəndəliyinin Nətənz və Ərakda iki gizli obyektin mövcudluğunu açıqlaması ilə baş verdi. Bu ifşalar, dəqiq sənədlərlə və təsdiqlənmiş məlumatlarla birlikdə, dünya ictimaiyyətinin rejimin nüvə proqramlarının real təhlükəsinə diqqət yetirməsinə səbəb oldu.
Bu ifşalardan sonra Beynəlxalq Atom Enerjisi Agentliyi ilk dəfə olaraq rejimin gizli nüvə fəaliyyətlərini ciddi şəkildə nəzarət altına aldı. 2003-cü ilin dekabr ayında dərc olunan hesabatda bu beynəlxalq qurum açıq şəkildə etiraf etdi ki, İran Müqavimətindən alınan məlumatlar olmadan rejimin bu səviyyədə gizlənməsini ortaya çıxarmaq mümkün olmazdı. Bundan sonra beynəlxalq ictimaiyyət İran dini faşizminə qarşı yeni bir mərhələyə keçdi və rejimin yaratdığı real təhlükə bütün aspektləri ilə aydın oldu. Qlobal güclər Müqavimətin təqdim etdiyi məlumatlara əsaslanaraq, Tehrana qarşı sanksiyalar və təzyiqlər tətbiq etdilər.
Nəticədə, BMT Təhlükəsizlik Şurası sonrakı illərdə İran rejiminə qarşı altı qətnamə qəbul etdi ki, bu da geniş və iflic edici sanksiyalarla nəticələndi. Bu sanksiyalar əsasən Xalq Mücahidləri və İran Müqavimətinin dəqiq ifşalarına əsaslanırdı və rejimin nüvə proqramını siyasi və iqtisadi xərclər olmadan davam etdirməsini mümkünsüz etdi. Nəhayət, bu beynəlxalq təzyiqlər Vilayət-i fəqih rejimini dünya gücləri ilə danışıqlar masasına oturmağa və 2015-ci ildə “Birgə Hərtərəfli Fəaliyyət Planı” (JCPOA) adlı razılaşmaya razı olmağa məcbur etdi. Bu razılaşma ilə rejim uranı zənginləşdirmə fəaliyyətlərinin böyük bir hissəsini dayandırmağı və nüvə proqramını məhdudlaşdırmağı öhdəsinə götürdü.
İran Müqavimətinin bu prosesdəki rolu heç kimə gizli deyil və bu, beynəlxalq təşkilatlar, etibarlı media orqanları və müstəqil beynəlxalq ekspertlər tərəfindən açıq şəkildə təsdiqlənmişdir. Bu ifşalar təkcə dünyanı rejimin gizli atom planlarından ayıltmadı, həm də bu rejimlə mübarizədə güc balansını tamamilə dəyişdirdi.
“Rəngarəng” ifşası ilə Nətənz obyektinin ifşasının müqayisəsi
Təəccüblü deyil ki, hökumət mediası, məsələn, “Ensafnews”, Vaşinqtondakı Milli Müqavimət Şurasının yeni ifşası və bunun qlobal əks-sədası ilə bağlı narahatlıq və təşviş keçirir və yazır: “Fox News bu ifşanı yaymaqla, 2002-ci ildə Nətənz obyektinin ifşasını xatırladan təhlükəli bir atmosfer yaratdı!”
Maraqlıdır ki, bu media davam edir: “Xüsusilə də bu atmosferdə Xalq Mücahidləri yenidən işin içindədir!”
Bəli, “Xalq Mücahidləri bu işin içindədir” – budur əsas məsələ. Bu etiraf, bir tərəfdən yeni nüvə ifşasının əhəmiyyətini, digər tərəfdən isə İran Müqavimətinin daxili və beynəlxalq səhnədəki təsir və çəkisini göstərir. Bu iki faktoru birlikdə nəzərə alsaq, bu nəticəyə gəlirik ki, İranın taleyini nə dini faşizmlə dünya gücləri arasındakı danışıqlar və ya müharibə, nə də təhdidlər müəyyən edəcək – bu taleyi İran xalqı və onların təşkilatlanmış müqaviməti həll edəcək.
Ödənilməmiş bir borc
Təkrar qeyd olunmalıdır ki, əgər vətənpərvər Mücahidlərin ifşaları olmasaydı, dini faşizm rejimi beynəlxalq cəmiyyətin səssizliyi fonunda və heç bir maneə olmadan nüvə bombası ilə silahlanma prosesini başa çatdırardı. Bu rejimin nüvə silahına çatması təkcə regionun təhlükəsizliyini böhranla üz-üzə qoymaz, həm də qlobal geosiyasi balansı təhlükəyə atardı. Belə bir vəziyyətdə rejim atom gücünə arxalanaraq daxili repressiyanı gücləndirər və Yaxın Şərqdə, hətta ondan kənarda təcavüzkar siyasətlərini daha cəsarətlə davam etdirərdi. İran dini faşizminin nüvə təhdidi regionda silahlanma yarışının və hətta yeni müharibələrin başlanmasına səbəb ola bilərdi ki, bunun qlobal sülhə təsiri fəlakətli olardı.
Dünya, Xalq Mücahidlərinə və İran Müqavimətinə bir təşəkkür borcludur. Çünki qlobal təhlükəsizliyin qorunması bu müqavimət və onların inadkar ifşalarına borcludur – onlar həqiqəti ağır bədəllər bahasına da olsa dünyaya göstərdilər. Şübhəsiz ki, gün gələcək, çağdaş tarix bu şərəfli vəzifə borcunu qəbul edəcək.


