Kəmalə Abiyevadan BİR ŞEİR ELÇİN HƏSƏNLİYƏ

Neçədi, necədi  göz yaşının rəngi kim bilir ki?

Peşimanlıq, qorxu, həsrət, intizar, təəssüf, nifrət,    

tənhalıq, ayrılıq, sevgi...

Hələ kaşkilərin, bəlkələrin rəngi... 

Bir də ən dərdli- torpaq rəngli ...

Nə vaxt idi yaralıydım, yaralarım ağrıyırdı,

ağrılarım ağlayırdı,
torpaq rəngliydi göz yaşım.

atamı oldun mənə, oğulmu, ya qardaşmı,
ya  ruhuma sirdaşmı
Gördün göz yaşımı?...

Boyanıb torpaq rənginə
Vətənin bayrağını sıxaraq ürəyinə
Sən Şuşaya gedəndə

 gülümsədi Şuşa da,

dəyişdi göz yaşımın rəngi də.                                                             

Mən Şuşaya gedəndə 
igidlərin təbəssümü vardı üzündə.
Mən bu təbəssümdə gördüm səni də.
Səsini eşitdim “Sən azadsan Qarabağım” 
“Sən azadsan əziz Şuşa” səsində.
İndi sən əbədiyyətsən, zamana sığmayan azadlığın səsisən.
Adam var ki, hər gün ölür, gün var ki, adamla ölür ,
adam var ki, günü yaşadır sənin kimi.
gün  var ki, hər şəhidlə yenidən doğulur,
Elçin, bir də bilirsənmi,----
gün var ki, igidlər doğur 8 noyabr kimi.