Vardanyanın məktubu, əslində, şok etiraflar məktubudur
Icma.az, Sherg.az saytından verilən məlumata əsaslanaraq xəbər yayır.
Ən heyrətamiz etirafı isə budur ki, o, həyatının fəlsəfəsini həbsxanada dərk etdiyini bildirib
Sülh və insanlıq əleyhinə cinayətlər, müharibə cinayətləri, habelə terrorçuluq, terrorçuluğu maliyyələşdirmə ilə bağlı maddələri ilə və digər ağır cinayətlərdə təqsirləndirilən Ermənistan vətəndaşı Ruben Vardanyan ailəsinə məktub göndərib. Vardanyan həbsxanadakı kamerasında xoşbəxt olduğunu yazıb: "Xoşbəxtlik bizim içimizdə başlayır və bitir. Xarici mühit heç bir rol oynamır. Mən həm Hind okeanındakı dəbdəbəli adada, sadəcə biz – ailəm və xidmət işçiləri olan bir adada xoşbəxt olmuşam, həm də buradakı kameramda xoşbəxtəm".
Vardanyan bildirib ki, o, həyatının fəlsəfəsini həbsxanada dərk edib: “Ömrüm boyu yeddi aksiomanı dərk etdim. Əsrlər boyu müdriklər, peyğəmbərlər bu fikirləri müxtəlif dillərdə, müxtəlif söz, rəmz, hərəkət və qayda-qanunlarla bizə dəfələrlə çatdırmağa çalışıblar. Mən onları 57 yaşımda başa düşdüm. Bu gün üçün şükür etməliyik. Əsas odur ki, gündəlik həyatın və rutinin bu çılğın dünyasında pula, zövqlərə deyil, ruhunuza vaxt ayırın".

Araşdırmaçı-jurnalist Bəybala Mirzəyev "Sherg.az"a deyib ki, sən demə, Rubenin filosofluğu da varmış. Ekspertə görə, adam məktubunda xoşbəxtliyin az qala lap Lev Tolstoy sayağı tərifini də verib:
"Vardanyanın məktubu, əslində, şok etiraflar məktubudur. Ən heyrətamiz etirafı isə budur ki, o, həyatının fəlsəfəsini həbsxanada dərk etdiyini bildirib. Deməli, bu erməni 57 il boşuna yaşayıb. Əgər Azərbaycanın Xüsusi Təyinatlıları 2023-cü ilin sentyabrında onu Qarabağdan Ermənistan tərəfə keçmək istəyərkən yaxalayıb Bakıya gətirməsəydilər, bu avantürist milyarder reallıq hissinə qayıtmayacaqdı. Yenə də öz ənənəvi erməni həyatına, yəni terror və separatçılığı maliyyələşdirən, Azərbaycana nifrəti təbliğ edən həyatına davam edəcəkdi. Bu gün Ermənistanda və dünyanın müxtəlif ölkələrindəki əksər ermənilər məhz bu həyat tərzi ilə yaşayırlar, Azərbaycan və Türkiyəyə qarşı daim qisas hissilə qovrulurlar. Odur ki, məsələyə bu yöndən yanaşsaq, əslində, bütün erməniləri Bakı türməsinin "həvəngdəstə"sindən keçirməliyik. Denasifikasiya etmək məqsədilə keçirməliyik. Keçirməliyik ki, erməni toplumu faşizm və ultramillətçilik zəhərindən, kilsənin uzun illər boyu təbliğ etdiyi türk düşmənçiliyindən arınıb durulsun, normal və adekvat bir topluma çevrilsin".
B.Mirzəyevin fikrincə, Ruben məktubunun sonunda Azərbaycana da təşəkkür etməliydi:
"Çünki məhz Azərbaycan dövlətinin lütfü sayəsində o, Bakıda məhbus həyatını yaşamaq və burada əsl xoşbəxtliyi dərk etmək imkanını qazanıb. R.Vardanyan yəqin ki, məhbəs divarları arasında duyduğu xoşbəxtlik təəssüratları barədə gələcəkdə böyük bir kitab da yazacaq. Əlbəttə, belə bir kitabı yazmaq üçün o, vaxt sarıdan əsla korluq çəkməyəcək. Çünki qarşıda onu hələ uzun bir məhbəs həyatı gözləyir".


